Manifest z Mannheim

Wpisał: Forum R.E.F.O.R.M.

100 masonów

28.05.2008.

„Wszyscy ludzi rodzą się wolni i równi w godności i w prawach. Posiadając inteligencję i sumienie winni się spotykać z duchem braterstwa”.

— “Deklaracja Praw Człowieka” ONZ 1948 r.

• Świadomi faktu, iż niezliczone rzesze wolnomularzy na tej wielokulturowej planecie są członkami różnych obediencji masońskich,
• Uwzględniając, iż mason nie może przekazać doktryny i założenia swojej obediencji masonom innych obediencji,
• Będąc przekonanym, że wszyscy masoni, niezależnie od różnic pomiędzy obediencjami autonomicznymi, zawsze byli i zawsze pozostaną Braćmi,
• Mając pewność, że wszyscy masoni mają prawo szukać obediencji masońskiej, która im najbardziej pasuje,
• Pielęgnując ideę, że pokojowa rywalizacja pomiędzy doktrynami masońskimi może jedynie być osiągnięta poprzez nieograniczone prawo do wizytacji obediencji innych niż własna,
• Nie mając etycznych wątpliwości, iż biblijny nakaz gościnności w życiu codziennym, tym bardziej, ma zastosowanie w stosunkach masońskich,
• Wiedząc z całą pewnością, że nakaż uniwersalnego braterstwa zawarty w deklaracji ONZ ma zastosowanie w wśród wolnomularzy,
• Widząc rosnącą tolerancję z jaką kościoły chrześcijańskie oddają swoje świątynie do użytku innych wyznań chrześcijańskich,
• Doświadczając w życiu faktu, iż konstytucyjnie chronione prawa indywidualnego obywatela w Europie zyskują coraz to większy wpływ na prawo cywilne pod które podlegają towarzystwa i kluby,
• Ufając, że jesteśmy również rzecznikami wolnomularzy płci żeńskiej, których nie wpuszczamy na swoje prace.

My, niżej podpisani oświadczamy, że wszelkie ograniczenia nakładane na wolność jakiegokolwiek masona do odwiedzania lóż innej obediencji nie są zgodne:

z Prawem biblijnym,
a w szczególności, z pierwszymi nakazami Jahwe — 3. Mojż. 19,33f, lekcjami Mojżesza — 5. Mojż. 24,17f, decyzjami późniejszych Sędziów — 19, 20–23 — oraz nawoływań Hioba — 31–32,
z Godnością ludzką,
a w szczególności, ze społeczno—historyczną realizacją wartości i norm humanistycznych, chrześcijańskich oraz z pochodzących z epoki Oświecenia, tak jak się one znajdują w art. 1 Konstytucji Niemiec. Prawo obywatela do nieformalnego samostanowienia również zostało zatwierdzone przez decyzję 15–12– Trybunału Konstytucyjnego Niemiec z dnia 15 grudnia 1983 r. dotyczącej zasady prawa twierdzącej, iż fundamentalne prawa konstytucyjne mają wpływ na prawo cywilne — które w odpowiednio ma wpływ na życie społeczeństwa masońskiego,
z Duchem Praw Człowieka,
a w szczególności z Deklaracją Praw Człowieka ONZ z 1948 r.:

art. 1. „Wszyscy ludzie równi w godności i winni się spotykać z duchem braterstwa”,
art. 18. „o wolności sumienia i wyznania”,
art. 19. „o wolności do dostarczania i otrzymywania informacji,
art. 20. „o prawie pokojowego stowarzyszania i zbierania się”,
art. 27. „o prawie do udziału w życiu kulturowym społeczeństwa”,
art. 30. „o zakazie uchwalania ustaw mające za cel likwidacji wyżej wymienionych praw i wolności”.
My, niżej podpisani**, niniejszym poddajemy się tym normom i uznajemy, iż mają one priorytet ponad jakiekolwiek administracyjne lub legislacyjne regulacje organizacji ludzkich i ich reprezentantów.

Mannheim, 25 listopada 1995 r.

* Oryginał w języku niemieckim dostępny na stronie Suwerennego Wielkiego Wschodu Niemiec.
** Dokument podpisało ok. 60 Czcigodnych Mistrzów lóż symbolicznych, popierających postulaty forum R.E.F.O.R.M.