źródło: Albert Marciniak, strona GLCS
Droga Siostro, Drogi Bracie,
Chciałbym dziś z Tobą odbyć podróż… po świecie geometrii… ale być może to tylko pozory. Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak blisko można dotknąć duchowości rozważając o materii? Jak daleko może zaprowadzić nas ta podróż? W desce tej chciałbym odwiedzić z Tobą kilka interpretacji symbolicznych znaczeń koła, ale zacznijmy od podstaw.
Koło uważane jest za kształt doskonały. Figura ta nie ma ani początku, ani końca. Nie posiada też ani kierunku, ani orientacji. Magiczny krąg uzmysławia więc swym kształtem doskonałość i nieskończoność Absolutu. Warto rozumieć różnicę, między okręgiem a kołem. Okrąg jest tylko zbiorem punktów będących obwodem koła i wyznaczających jego granicę. Koło zawiera w sobie dodatkowo przestrzeń wewnątrz obwodu. Okrąg to nieskończoność, punkt to początek. Oba razem symbolizują absolut. Środek partycypuje we wszystkich płaszczyznach bytu. Absolut można interpretować, jako postać, w której zawiera się słowo, słowo, które jest oświadczeniem i wyrażeniem bytu i życia. Krąg zamyka się sam w sobie i to sprawia, że jest symbolem jedności i doskonałości.
Często postrzega się go, jako wyraz harmonii wszystkich sił duchowych. Cofnijmy się jednak wspólnie w czasie, o setki lat, w otchłań wieków średnich… Pozwól potowarzyszyć mi w tej podróży. Rozważań o symbolice koła nie sposób rozpocząć bez odniesienia się do symboliki budowniczych średniowiecznych katedr. Wszak uważamy się za ich duchowych spadkobierców.
Podstawowe założenie w średniowiecznym obrazie świata o istnieniu matematycznego porządku we wszechświecie, zadecydowało o wyjątkowym podejściu do geometrii. Geometria, podstawa średniowiecznej architektury, aż do czasów nowożytnych uważana była za naukę świętą. Bóg był Wielkim Geometrą i jego koncepcja inspirowała architektów. Działania budowniczych podporządkowane były wyższym celom. Obróbka surowego materiału, cudowny porządek wyłaniający się z chaosu za pośrednictwem geometrii, dawały mistrzom gotyckich katedr poczucie przedłużania boskiego dzieła stworzenia. Bóg Geometra kreśli cyrklem koło. Koło wyróżnia się spośród innych figur geometrycznych doskonałością – wszystkie punkty pozostają w tej samej relacji w stosunku do centrum. Św. Augustyn pisał: „Bóg jest jak koło, którego środek może być wszędzie, a obwód nigdzie”. Stąd wszystko co materialne brało swój początek z koła i każdą konstrukcję średniowiecza wyprowadzano z koła. Podstawowe figury geometryczne biorące udział w geometrycznych konstrukcjach…
Przeczytaj więcej na stronie GLCS:
