źródło: strona GLCS
Kamień fascynuje ludzi od zarania. Od niepamiętnych czasów symbolizował stałość, stabilność, niezmienność. Kamienie to twardość i ciężar. Czasami były/ są symbolem przeszkód, a także okrucieństwa i pogardy. Narzędziem do egzekucji, wymierzenia kary. Ukamieniowanie jak wiemy to jedna z najstarszych stosowanych form kary śmierci. Jeszcze obecnie kamieniowanie jest dopuszczalne w niektórych krajach.
Kamień jest elementem żywiołu ziemi. To minerał, skała. A skoro tak to nie można zapomnieć o kamieniach szlachetnych, które były i też są przedmiotem podziwu, pożądania, zachwytu, bojaźni i wiary ludzi w ich magiczną moc.
Wiara w ich pozytywne właściwości w leczeniu chorób, odstraszaniu złych mocy, chronieniu przed czarami i przynoszeniu szczęścia powoduje, iż do dzisiaj są noszone jako amulety.
Najcenniejszym, niezniszczalnym, niepokonanym z pośród kamieni szlachetnych jest diament. Jest on najczystszą krystaliczną formą węgla powstałą we wnętrzu ziemi pod ogromnym ciśnieniem i w bardzo wysokiej temperaturze. Jest najtwardszym minerałem występującym na ziemi. Jego powierzchnię można zarysować tylko innym diamentem.
Kamień to skała.
W chrześcijaństwie Chrystus nauczał, że jego Kościół zbudowany jest na skale – duchowej skale, której cząstkami są ludzie jako żywe kamienie. Obowiązkiem każdego chrześcijanina jest dążenie do przeistoczenia się z „martwego” w „żywy duchowy kamień”.
W masońskim świecie symbolika kamienia odnosi się do budownictwa, zwłaszcza do średniowiecznych budowniczych katedr oraz do pracy człowieka. Nie każdy może być architektem i nie każdy od razu może zostać dobrym budowniczym. To…
Przeczytaj więcej na stronie GLCS:
