wolnomularstwo.pl
Mimo że jednym z najbardziej znanych i najważniejszych dokumentów wolnomularskich jest Konstytucja Andersona z 1723 r. – nazwana tak od nazwiska jej twórcy i będąca kodyfikacją zasad organizacyjnych oraz podstaw ideowych Wielkiej Loży Londynu, (pierwszego stowarzyszenia masonów spekulatywnych) – to chronologicznie biorąc najwcześniejszym jego przykładem są Konstytucje Gotyckie, określane również jako Konstytucje York z 926 r. n.e.
Świadectwo ich istnienia dają rejestry z czasów panowania króla Edwarda IV, czyli drugiej połowy XV w., przypominające księcia Edwina, który zebrawszy w mieście York mularzy uzyskał dla nich od swego brata króla Anglii Anthelstana prawa wolności, lub jeszcze dokładniej samostanowienia, decydowania o przyszłości, oraz corocznego gromadzenia się. Wspomniany Książe przywiózł ze sobą szereg pism i archiwów spisanych w grece, łacinie, francusku oraz innych językach, które wykorzystano do opracowania samej Konstytucji i Regulaminu, tj. praw mających być stosowanymi w podobny sposób i tak gwarantujących masońskiej pracy pożądaną realizację.
Konstytucja ta składała się z 15 artykułów i 15 punktów posiadających o tyleż operatywny, o ile w pełni spekulatywny charakter – co pokazuje wybór dwóch z nich: art. (1) „Mistrz musi być rzetelny, lojalny i prawdomówny; zapewniać wikt swym ludziom oraz wydawać im płace na czas” i pkt. (7) „Żaden z masonów nie powinien dopuszczać się rozwiązłości wobec żony, córki czy wybranki mistrza ani innych członków, czy nawet posiadać o nich cielesnego obeznania”. (Poniżej zdjęcie manuskryptu Halliwell’a z XIV w. zawierającego nawiązania do Konstytucji z York).
Ksawery Leski, 17 lipca 2018
