Bibliografia – wolnomularstwo.pl

wolnomularstwo.pl, 1 listopada 2024

Poniżej znajdują się wskazówki bibliograficzne potwierdzające przynależność do wolnomularstwa bohaterów tej książki.

PRYMAS GABRIEL PODOSKI

Źródło cytatu: Szymański J., „Rzecz o umiłowaniu bogactwa”, https://www.gdanskstrefa.com/rzecz-o-umilowaniu-bogactwa/, 22 VIII 2016. (dostęp 4 XI 2024)

Portret: „Gabriel Podoski A.G.”, Henryk Ashenbrenner.

Ilustracja w tekście: Daniel Mikołaj Chodowiecki, „Portretowanie Księcia Prymasa Podoskiego w stroju pontyfikacyjnym”, Gdańsk 1773.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Biblioteka Polska w Paryżu, Rękopis 69 – relacja Stanisława Radzimińskiego dla Seyfferta z 16 września 1767

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 119,125,196.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982. Strona 103.

Leżeński C., „Masoni bez maski”. Graffiti BC, Toruń 2006, rozdział „Prymas masonem”, strony 48-55.

Małachowski-Łempicki S., „Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821”. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1929. Strona 107.

Nitecki P., „Biskupi Kościoła w Polsce, Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych”. Warszawa 1992. Strona 216. (ten katolicki słownik biograficzny stwierdza wyraźnie: „członek loży masońskiej”.)

„Polski Słownik Biograficzny”. Biogram został opublikowany w latach 1982-1983 w XXVII tomie PSB.

https://prymaspolski.pl/prymasi/gabriel-podoski/

Prymas masonem

Bibliografia ogólna:

https://www.porta-polonica.de/pl/atlas-miejsc-pami%C4%99ci/poloniki-daniela-chodowieckiego

https://rcin.org.pl/Content/57567/PDF/WA248_70312_P-I-2795_salkiewicz-gabriel.pdfGabriel Podoski, utracjusz i libertyn – prymas Polski i Litwy, Sebastian Duda – https://wyborcza.pl/alehistoria/7,162654,25737481,gabriel-podoski-utracjusz-i-libertyn-prymas-polski-i-litwy.html

Marceli Kosman, Między tronem a ołtarzem, Poznań, 2000, ISBN 83-7272-017-7

Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 314.
Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 536.
Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 14.
Kolęda warszawska na rok 1775, [b.n.s]
Jerzy Baranowski, Marcin Libicki, Andrzej Rottermund, Maria Starnawska, Zakon Maltański w Polsce, Warszawa 2000, s. 222.
l, Gabriel Jan Podoski h. Junosza [online], ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2018-01-26] zarchiwizowane z adresu 2020-06-06.
Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku, Kórnik 1992, s. 98.
Biblioteka Polska w Paryżu, Rękopis 69 – relacja Stanisława Radzimińskiego dla Seyfferta z 16 września 1767
Władysław Konopczyński: Konfederacja barska, t. I, Warszawa 1991, str. 46.
Adam Zamoyski, Ostatni król Polski, Ewa Horodyska (tłum.), Aleksandra Zgorzelska (oprac.), Warszawa: Zamek Królewski. „Arx Regia”, 1994, s. 188, ISBN 83-7022-045-2, OCLC 749557160.
Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 196.
Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 150.

KAZIMIERZ PUŁASKI

Źródło cytatu: List Benjamina Franklina do Jerzego Waszyngtona, Paryż, 29 V 1777 r. Polonijna Agencja Informacyjna, http:// pai.media.pl/pai_wiadomosci.php?id=35863, dostęp 20 X 2024 r.

Portret: Kazimierz Pułaski, przedwojenna pocztówka, Kraków, Salon Malarzy Polskich.

Ilustracja w tekście: Kazimierz Pułaski pod Częstochową, akwarela Juliusza Kossaka, 1883, zbiory prywatne.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strona 177.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Wrocław 1982. Strona 323, 327. Małachowski-Łempicki S., „Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821”. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1929. Strona 186.

Bibliografia ogólna:

Kancelaria Senatu Biuro analiz i dokumentacji Dział Analiz i Opracowań Tematycznych: Kazimierz Pułaski (1745–1779) bohater „dwóch Narodów” w 230. rocznicę śmierci. [w:] Opracowania tematyczne OT-574 [on-line]. Senat Rzeczypospolitej Polskiej, październik 2009. [dostęp 2010-09-13]. (pol.).
Władysław Konopczyński: Kazimierz Pułaski; życiorys. Kraków: Polska Akademja Umiejętności, 1931. OCLC 908373.
Antoni Lenkiewicz: Kazimierz Pułaski (1745-1779). Wrocław: Wydawnictwo Biuro Tłumaczeń, 2004, s. 147. ISBN 83-88826-26-3. OCLC 44863790.
40 lat Muzeum im. Kazimierza Pułaskiego w Warce. Bohater, historia i perspektywy rozwoju. Materiały z polsko-amerykańskiego sympozjum w Warce-Winiarach, 13–16 października 2007 = Forty years of the Casimir Pulaski Museum in Warka. The hero, history and perspectives for development. Papers from the Polish-American symposium in Warka-Winiary, October, 13–16, 2007 / pod red. Iwony Stefaniak ; [teksty tł. Joanna Łukasiak, Jacek Hołysz]. Warka: Muzeum im. Kazimierza Pułaskiego, 2007, s. 347. ISBN 978-83-925551-5-5. OCLC 212815661. (pol. • ang.).
Janusz Roszko: Ostatni rycerz Europy. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1983, s. 465. ISBN 978-83-216-0352-0. OCLC 11677063.
Wacław Szczygielski: Kazimierz Pułaski pod Poznaniem. Poznań: Druk. Rob. Chrz., 1929, s. 11. OCLC 11677063.

AUGUST FRYDERYK MOSZYŃSKI

Źródło cytatu: Moszyński Fryderyk A., „Dziennik podróży do Francji i Włoch 1784-1786”. Wydawnictwo WLK, 1970. Portret: Fryderyk August Moszyński, przedstawiony wśród dworu króla, fragment obrazu „Posłuchanie młynarza przez Stanisława Augusta” · Autor: Józef Brodowski, Marcello Bacciarelli · Czas powstania: 1786.

Ilustracja w tekście: Laboratorium alchemiczne. Max Bojarski, 2024.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 93, 96, 109, 110, 112, 116-122, 124-130, 154, 157-161, 164, 169, 171, 173-175, 187, 507.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982. Strony 77-78, 102-103, 105-106, 128-129, 173, 178.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022, strony 45-52.

Hasło „August Fryderyk Moszyński „ w „Polski Słownik Biograficzny”. Biogram opublikowany w 1977 r. w XXII tomie PSB

Bibliografia ogólna:

Karyna Wierzbicka-Michalska: Moszyński August Fryderyk h. Nałęcz (1731–1786). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXIІ/1, zeszyt 92. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1977, s. 108–112.
Piotr Biliński: Moszyńscy. Studium z dziejów łoniowskiej linii rodu w XIX wieku. Kraków, 2006.

PRYMAS MICHAŁ PONIATOWSKI

Źródło cytatu: „Oda nie do druku” S.Trembeckiego, w: „Czytanie poetów polskiego oświecenia, Stanisław Trembecki”. Instytut Badań Literackich PAN, , Warszawa 2015, strony 54-56.

Portret: Mateusz Tokarski, „Portret Prymasa Michała Poniatowskiego z planem Pałacu w Jabłonnie w ręku” z 1776 roku.

Ilustracja w tekście: „Wieszanie zdrajców in effigie” (obraz z kręgu J. P. Norblina), powstały ok. roku 1794, fragment. Muzeum Narodowe w Warszawie.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strona 195 (Ale Ludwik Hass nie uważał go za wolnomularza).

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982. Strona 149.

Karaskiewicz K., „Prymas Michał Poniatowski a wolnomularstwo : zarys problematyki”. Ars Regia : czasopismo poświęcone myśli i historii wolnomularstwa 11/18, 147-156 /2008/2009.

„Michał Jerzy Poniatowski „ w: „Polski Słownik Biograficzny”. Biogram opublikowany w latach 1982-83 w XXVII tomie PSB.

Bibliografia ogólna:

Angela Sołtys, Opat z San Michele. Grand Tour prymasa Poniatowskiego i jego kolekcje, Warszawa 2008
Zofia Zielińska, Poniatowski Michał Jerzy, “Polski Słownik Biograficzny”, XXVII, Wrocław 1983.

KRÓL STANISŁAW II AUGUST

Źródło cytatu: „Znalazłem się w sytuacji szczególnej, lecz straszliwej; poświęciłem honor dla spełnienia obowiązku”. (fr. „J’ai été le cas singulier, mais bien horrible de sacrificier l’honneur au devoir”) Źródło: Stanisław Cat-Mackiewicz, „Stanisław August”, Universitas, Kraków 2012, s. 146.

Portret: Portret Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym – obraz olejny namalowany przez Marcella Bacciarellego w latach 1768–1771 znajdujący się w Pokoju Marmurowym Zamku Królewskiego w Warszawie.

Ilustracja w tekście: Stanisław August Poniatowski w stroju Henryka IV, z medalem wolnomularskim na szyi. Élisabeth Vigée-Lebrun, ok. 1797 (w czasie przebywania Stanisława Augusta w niewoli petersburskiej).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 193-196, 238.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982. Strona 22,, 77, 101-103, 107, 129-131, 136, 164, 170-172, 177, 179, 183, 194, 208-209, 226, 270.

Hasło „Stanisław August Poniatowski” w „Polski Słownik Biograficzny”. Biogram został opublikowany w 2002 r. w XLI tomie PSB.

Bibliografia ogólna:

Walerian Kalinka: Ostatnie lata panowania Stanisława Augusta: dokumenta do historyi drugiego i trzeciego podziału. T. 1, wyd. Waleryan Kalinka, Poznań 1868, biblioteka cyfrowa Polona. T. 2, wyd. Waleryan Kalinka, Poznań 1868, biblioteka cyfrowa Polona.
Tadeusz Korzon: Wewnętrzne dzieje Polski za Stanisława Augusta. Kraków. Tom I, 1882; tom II, 1883; tom III, 1884; tom IV, część 1., 1885; tom IV, część 2. i zamknięcie, 1886. Wydanie drugie w 7 tomach z zamknięciem, tom 1, tom 2, tom 3, tom 4, tom 5, tom 6, tom 7 Warszawa, 1897–1899.
Robert Nisbet Bain: The Last King of Poland and his Contemporaries. Londyn: 1919.
Otto Forst de Battaglia: Stanisław August Poniatowski und der Ausgang des Alten Polenstaates. Berlin: 1927.
Julian Nieć: Młodość ostatniego elekta. Stanisław August Poniatowski, 1732–1764. W: Prace Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego. T. 11. Kraków: 1935.
Zygmunt Mann: Stanisław August na sejmie ostatnim. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1938.
Jean-Paul Palewski: Stanislas-Auguste Poniatowski, dernier roi de Pologne. Paryż: 1946.
Jean Fabre: Stanislas-Auguste Poniatowski et l’Europe des Lumières. Paryż: 1952.
Andrzej Zahorski: Stanisław August polityk. Warszawa: Światowid, 1959. Wyd. 2 Warszawa 1966.
Emanuel Rostworowski: Ostatni król Rzeczypospolitej. Geneza i upadek Konstytucji 3 Maja. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1966.
Maria Żywirska: Ostatnie lata życia króla Stanisława Augusta. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1978.
Andrzej Zahorski: Spór o Stanisława Augusta. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01559-2. OCLC 830084432.
Zbigniew Góralski: Stanisław August w insurekcji kościuszkowskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988.
Łukasz Kądziela: Narodziny Konstytucji 3 maja. Warszawa: Agencja Omnipress, 1991.
Jerzy Michalski: Stanisław August Poniatowski. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XLI/4. Warszawa–Kraków: 2002, s. 612–640.
Krystyna Zienkowska: Stanisław August Poniatowski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2004.

KAZIMIERZ NESTOR SAPIEHA

Źródło cytatu: Okólnik Wielkiego Wschodu z 26 lutego 1789 w Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Wrocław 1982 s. 208.

Portret: Kazimierz Nestor Sapieha, obraz olejny pędzla Franza Josepha Pitschmanna (fragment).

Ilustracja w tekście: Jan Matejko, „Konstytucja 3 Maja 1791 roku”, 1891 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 137, 138, 149, 154, 191, 194, 212, 226, 234, 235, 237, 242, 243, 310.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982. Strona 129, 133, 207-208, 210.

Bibliografia ogólna:

Kalendarzyk narodowy y obcy na rok … 1792. …, Warszawa 1791, s. 315.
Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 225.
Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 191, Tadeusz Wojciech Lange, Szpitalnicy, Joannici, Kawalerowie Maltańscy, Warszawa 1999, s. 141.
Cudzoziemcy o Polsce. Relacje i opnie, wybrał i opracował Jan Gintel, t. II, Kraków 1971, s. 75.
Witold Filipczak, Sejm 1778 roku, Warszawa 2000, s. 348.
KALENDARZ polityczny dla Królestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego na rok pański 1779. w Warszawie, Nakładem y drukiem Michała Groella Księgarza Nadwornego J.K.Mci., [b.n.s]
Adam Danilczyk, W kręgu afery Dogrumowej. Sejm 1786 roku. Warszawa 2010, s. 191.
Kalendarzyk narodowy y obcy na rok … 1792. …, Warszawa 1791, s. 330.
Okólnik Wielkiego Wschodu z 26 lutego 1789 w Ludwik Hass Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku. Wrocław 1982 s. 208.
Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Świętego Stanisława, Warszawa 2006, s. 182.

STANISŁAW SZCZĘSNY POTOCKI

Źródło cytatu: Sz. Potocki do S. Rzewuskiego, 4 I 1795, Archiwum Narodowe w Krakowie, Archiwum Podhoreckie II 2/84, cyt. za: E. Rostworowski, Korespondencja Szczęsnego Potockiego z Sewerynem Rzewuskim z lat 1788-1796, “Przegląd Historyczny” 45, 1954, z. 4, s. 740.

Portret: Stanisław Szczęsny Potocki z synami Stanisławem i Szczęsnym Jerzym, obraz pędzla Jana Chrzciciela Lampiego (starszego), 1790 r.

Ilustracja w tekście: Jan Matejko – „Upadek Polski (Reytan)”, 1866.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 194, 202, 224, 226, 231, 233, 234, 236, 241, 242, 298, 516.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982. Strona 172, 208-209, 211, 359.

Bibliografia ogólna:

T. 6, cz. 1: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 86–91.
Rostworowski E., Potocki Stanisław Szczęsny (Feliks) herbu Pilawa, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXVIII, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1984–1985 [dostęp 2023-12-02].
Jerzy Łojek: Dzieje zdrajcy. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk”, 1988. ISBN 83-216-0759-4. ISBN 83-216-0895-7
Jerzy Łojek: Dzieje zdrajcy. Warszawa: Wydawnictwo „Alfa”, 1995. ISBN 83-7001-929-3.

FRANCISZEK DIONIZY KNIAŹNIN

Źródło cytatu: Franciszek Dionizy Kniaźnin, „Do obywatela”. https://poezja.org/wz/Franciszek_Dionizy_Kniaznin/28053/ Do_obywatela

Portret: Franciszek Dionizy Kniaźnin, autor nieznany, Biblioteka Narodowa. Portret zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Widok biblioteki Załuskich. Zygmunt Vogel, 1801. Krystyna Sroczyńska (1969). Źródło: „Zygmunt Vogel”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1969.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strona 194.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 174.

Bibliografia ogólna:

T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 118–124.
K.B. Steiner: (Poezje F.D. Kniaźnina, Warszawa 1787-1788, rec.), „Polnische Bibliothek” (Warszawa) 1788, zeszyt 4/5
(K. Lach Szyrma): Letters Literary and Political on Poland, Edynburg 1823
E. Słowacki: Kniaźnina Żale w: Dzieła t. 3, Wilno 1826
(A.J. Czartoryski): Życie Kniaźnina (z manuskryptu pisanego w r. 1817), „Przegląd Poznański” t. 16 (1853)
K. Brodziński: O klasyczności i romantyczności tudzież o duchu poezji polskiej, „Pamiętnik Warszawski” III-VII 1818 i wyd. następne; oprac. A. Łucki, Kraków (1920) „Biblioteka Narodowa” seria I, nr 10
F. Karpiński: Pamiętniki (powst. przed rokiem 1822), wyd. I. Moraczewski, Poznań 1844 i wyd. następne
M……: O wystawieniu opery Cyganie… uwagi, „Gazeta Warszawska” 1822 nr 83
T.: (Cyganie, rec.), „Gazeta Warszawska” 1822 nr 85
K. Brodziński: Literatura polska (powst. w latach 1822–1823), wyd. w: Pisma t. 4, Poznań 1872, s. 370–383
K. Tańska (Hoffmanowa): O F.D. Kniaźninie, „Rozrywki dla Dzieci” 1827 t. 8.

CYPRIAN GODEBSKI

Źródło cytatu: Cyprian Godebski, Wiersz do Legionów polskich (1805). Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej: https://www.prezydent.pl/storage/file/core_files/2021/9/22/084c530deda3b16c3746623db1729530/13._cyprian_ godebski_wiersz_do_legiow_polskich.rtf (dostęp 4.11.2024)

Portret: „Śmierċ Cypriana Godebskiego pod Raszynem”, January Suchodolski, 1855 (fragment).

Ilustracja w tekście: January Suchodolski, „Śmierċ Cypriana Godebskiego pod Raszynem”, 1855 (fragment).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 274, 283, 290, 299, 343.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 218, 331.

Małachowski-Łempicki S., „Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821”. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1929. Strona 205.

Bibliografia ogólna:

Dzienniki Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych z 1927
Marek Ruszczyc: Polacy czasów niewoli. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1987. ISBN 83-203-1349-X.
T. 4: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1966, s. 471-475.

BEREK JOSELEWICZ

Źródło cytatu: Odezwa Berka Joselewicza, pułkownika pułku lekkokonnego starozakonnego do współbraci, dnia 4 października 1794 r., w: „Historia Żydów polskich”, „Polityka. Pomocnik Historyczny”, 3/2013.

Portret: Śmierć Berka Joselewicza w bitwie pod Kockiem, obraz Henryka Pillatiego, 1867 r.

Ilustracja w tekście: Berek Joselewicz w mundurze konnego strzelca, na obrazie Juliusza Kossaka, 1850 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strona 335.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 238.

Bibliografia ogólna:

Dominik Flisiak, Participation of Jews in the Kościuszko Uprising : the memory of Polish and Jewish brotherhood of arm, „Studia Humanistyczno-Społeczne”, t. 14 (2016), s.15-28.
Jan Zbigniew Pachoński, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 446–447. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0.

IGNACY POTOCKI

Źródło cytatu: dr Krzysztof Bauer w: „Ignacy Potocki. Człowiek mocnego charakteru”, polskieradio.pl, 28.02.2024.

Portret: Aleksander Kucharski, Portret Ignacego Potockiego z około 1783/4 roku.

Ilustracja w tekście: Uchwalenie Konstytucji 3 Maja przez Sejm Czteroletni; malował Kazimierz Wojniakowski w 1806 r. Muzeum Narodowe w Warszawie.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 149-151, 175-177, 187-194.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 129, 134, 169-172, 174, 209, 212.

Hasło „Ignacy Potocki „ w: „Polski Słownik Biograficzny”. Biogram został opublikowany w latach 1984-1985 w XXVIII tomie PSB.

Bibliografia ogólna:

K. M. Norawski: I. Potocki. cz. 1. 1750-1788, wyd. ze wstępem Sz. Askenazego, Kraków 1911, „Monografie w Zarysie Dziejów Nowożytnych” nr 21.

T. 6, cz. 1: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 60–68.

KSIĄŻĘ JÓZEF PONIATOWSKI

Źródło cytatu: St. kustosz Arkadiusz Wingert, „260 rocznica urodzin księcia Józefa Poniatowskiego – naczelnego wodza armii Księstwa Warszawskiego”. Centralna Biblioteka Wojskowa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. https://cbw.wp.mil.pl/ aktualnosci/260-rocznica-urodzin-ksiecia-jozefa-poniatowskiego-naczelnego-wodza-armii-ksiestwa-warszawskiego/ Portret: Książę Józef Poniatowski, Josef Grassi, olej na płótnie, ok. 1810 r.

Ilustracja w tekście: Śmierć ks. Poniatowskiego w Elsterze, mal. January Suchodolski, 1830 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 195, 201, 215, 281, 283, 293, 298, 305, 309, 319, 320, 342, 345, 356, 360, 366, 381, 426, 450.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Warszawa 1982. Strona 239, 270, 295, 496.

Hasło „Książę Józef Poniatowski „ w: „Polski Słownik Biograficzny”. Biogram został opublikowany w latach 1982-1983 w XXVII tomie PSB.

Wolnomularskiej biografii księcia Józefa był poświęcony obszerny fragment wystawy „Masoneria. Pro publico bono” w warszawskim Muzeum Narodowym w 2014/2015 r.

Bibliografia ogólna:

Szymon Askenazy: Książę Józef Poniatowski 1763-1813. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1978.
Szymon Askenazy: Książę Józef Poniatowski 1763-1813. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006. ISBN 83-89738-54-6.
Robert Bielecki: Książę Józef Poniatowski. Warszawa: 1974.
Marian Kukiel: Dzieje oręża polskiego w epoce napoleońskiej 1795-1815. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 1996. ISBN 83-86600-51-9.
Alexander Mikaberidze: The Battle of Borodino: Napoleon Against Kutuzov. Barnsley, South Yorkshire: Pen & Sword Books, 2007. ISBN 978-1-84415-603-0.
Ryszard Morawski, Henryk Wielecki: Wojsko Księstwa Warszawskiego: Generalicja i sztaby. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1996.
George Nafziger, Mariusz T. Wesolowski, Tom Devoe: Poles and Saxons of the Napoleonic Wars”. Chicago: Emperor’s Press, 1991. ISBN 0-9626-6552-5.
Leon Przemski: Książę Józef – żołnierz doskonały. Warszawa: 1968.
Władysław Serczyk: Katarzyna II carowa Rosji. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1983. ISBN 83-04-01436-X.
Adam Skałkowski: Książę Józef. Bytom: 1913.
Jerzy Skowronek: Książę Józef Poniatowski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984. ISBN 83-04-01542-0.
Wacław Tokarz: Rozprawy i szkice: Książę Józef jako wychowawca wojska, t. 2. Warszawa: 1959.

AUGUSTYN GORZEŃSKI

Źródło cytatu: Wojciech Hildebrandt, „W poszukiwaniu idealnej formy. Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy Zespół Pałacowo-Parkowy”. 14 sierpnia 2019. https://kulturaupodstaw.pl/w-poszukiwaniu-idealnej-formy-wojciech-hildebrandt/ Portret: Portret Augustyna Gorzeńskiego, autor nieznany, 1797 r. Portret zrekonstruowany przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Pałac w Dobrzycy, litografia na papierze. „Przyjaciel Ludu” nr 46 z 20.05.1835 s. 361.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strona 298.

Bibliografia ogólna:

Kowalkowski J., Augustyn Gorzeński – adresat listów Józefa Wybickiego z lat 1774 i 1779, “Genealogia” 8, 1996, s. 47-60.
Senatorowie i posłowie Sejmu Wielkiego, oprac. J. Kowecki, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1991.
Karalus M., Zespół pałacowo-parkowy w Dobrzycy, Kronika Wielkopolski, Nr 2(90)/ 1999.
Kąsinowska R., Dobrzyca. Fotalicja. Pałac. Muzeum, Dobrzyca 2007.
Skałkowski A.M., Augustyn Gorzeński h. Nałęcz, hasło [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. VIII, Wrocław-Kraków-Warszawa 1959–1960, s. 326-328.
Kosk, H.P. Generalicja polska, t. 1 Oficyna Wydawnicza “Ajaks”, Pruszków 1998.

IZABELA LUBOMIRSKA

Źródło cytatu: List od Georges-Louis Le Sage do Simona d’Huillier, 7 stycznia 1787 r., Polak, S. M. (2023). Wychowanie księcia Henryka Lubomirskiego na tle idei epoki oświecenia. Biuletyn Historii Wychowania, 46, 99–112. https://doi. org/10.14746/bhw.2022.46.7

Portret: Izabela z Czartoryskich Lubomirska w stroju ślubnym, mal. Marceli Bacciarelli, lata 70. XVIII w., z kolekcji Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.

Ilustracja w tekście: Scena z koncertującym triem. Księżna Izabela Lubomirska gra na klawikordzie, jej wychowanek Henryk Lubomirski na harfie. 1791 r. Zbiory prywatne.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 115, 125, 126, 145, 149, 172, 173, 191, 196, 201, 221.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 103.

Jarzyna K., „Pionierki z lóż adopcyjnych w XVIII – XIX wieku”, w: „Suknia i fartuszek. Z dziejów wolnomularstwa kobiecego XVIII – XIX w.” pod redakcją dr Mirosławy Dołęgowskiej-Wysockiej, Warszawa 2021. Strony 13, 46, 48-49, 52 i 57.

Bibliografia ogólna:

Aldona Cholewianka-Kruszyńska: Portrety i wizerunki księżnej Marszałkowej, Łańcut: Wydawnictwo Muzeum – Zamek w Łańcucie, 2016.
Jerzy Michalski: Lubomirska z Czartoryskich Izabela (Elżbieta) (1736—1816). W: Polski Słownik Biograficzny. T. ХVII/1, zeszyt 72. Wrocław — Warszawa — Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1972, s. 625–629.
Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 144.

JAN HENRYK DĄBROWSKI

Źródło cytatu: Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, https://www.prezydent.pl/dla-mediow/materialy-do- pobrania/hymn-rp

Portret: Portret Jana Henryka Dąbrowskiego, niezidentyfikowany malarz, olej na płótnie, XIX w. Portret zrekonstruowany przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Film o narodzinach hymnu polskiego we Włoszech i wielowiekowych świadectwach przyjaźni polsko – włoskiej. https://www.gov.pl/web/wlochy/film-o-narodzinach-hymnu-polskiego-we-wloszech-i-wielowiekowych-swiadectwach-przyjazni-polsko–wloskiej

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 292, 299, 340, 347.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 226, 231, 238, 310, 496.

Hass L., Wolnomularze polscy w lożach Zachodu: dwie pierwsze dekady XIX wieku, w: Ars Regia 7/8, 13/14, 1998–1999, s. 150.

Bibliografia ogólna:

Krzysztof Bauer: Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06605-1.
Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
Stanisław Schnür Pepłowski: Wódz Legionistów. Opowiadanie dziejowe z lat 1790–1818, Lwów 1900
Adam Skałkowski: Jan Henryk Dąbrowski U schyłku dni Rzeczypospolitej 1755-1795, wydawca Szymon Askenazy, Kraków, 1904
Leonard Chodźko: Histoire des légions polonaise en Italie sous le commandement du général Dombrowski, Paris 1829
Marian Kukiel: Dzieje oręża polskiego w epoce napoleońskiej 1795-1815, Zdzisław Rzepecki i ska, Poznań 1912, reprint 1996, ISBN 83-86600-51-9.
Jan Pachoński: Generał Jan Henryk Dąbrowski 1755–1818. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07252-3.
Jan Henryk Dąbrowski: Feldzug des Generals Johann Heinrich Dąbrowski nach Grosspolen; als Beitrag zur Geschichte der polnischen Revolution im Jahre 1794 von ihm selbst beschrieben. Berlin: In Commission bei E. S. Mittler, 1845. (niem.).

STANISŁAW KOSTKA POTOCKI

Źródło cytatu: „Mowa Stanisława Kostki Potockiego miana przy otwarciu Liceum Warszawskiego”, 2 stycznia 1805, https:// pl.wikisource.org/wiki/Mowa_Stanis%C5%82awa_Kostki_Potockiego_miana_przy_otwarciu_Liceum_Warszawskiego (dostęp 4 XI 2024).

Portret: Jacques-Louis David, Portret konny Stanisława Kostki Potockiego (1780) Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Ilustracja w tekście: Mauzoleum Stanisława Kostki i Aleksandry Potockich – symboliczny nagrobek wystawiony w 1836 r. Stanisławowi Kostce Potockiemu i jego żonie Aleksandrze z Lubomirskich Potockiej przez ich syna Aleksandra w pobliżu pałacu w Wilanowie. Zdjęcie własne autora.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 212-214, 219-221, 319-321450-452, 462-464.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 68, 129, 165, 172, 174-176, 178, 210, 217, 233, 238, 270, 280, 282-284, 290-292, 295, 297.

Bibliografia ogólna:

Barbara Grochulska, Potocki Stanisław Kostka h. Pilawa. w: Polski Słownik Biograficzny. T. XXVIII, s. 158–170.
Bernhard Maria Ludwika. O sztuce u dawnych, czyli Winkelman Polski” Stanisława Kostki Potockiego. „Rocznik Historii Sztuki”, 1 (1956), s. 514-521.
Jan Białostocki. Rozkwit i kryzys dyscypliny, w: Wybór pism estetycznych, oprac. A. Kuczyńska, Kraków 2008, s. 4-25.
Kazimierz Michałowski. Stanisław Kostka Potocki jako archeolog. „Rocznik Historii Sztuki”, 1(1956), s. 502-509.
Mikocki Tomasz, Najstarsze kolekcje starożytności w Polsce (lata 1750–1830), Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1990.
Ostrowski Janusz A., Śliwa Joachim (oprac.), Stanisław Kostka Potocki i jego dzieło, w: O sztuce dawnych czyli Winkelman Polski, S. K. Potocki, cz. I, Warszawa-Kraków 1992, s. XV-XXIX.
Skierkowska Elżbieta. Warsztat pracy Stanisława Kostki Potockiego. „Biuletyn Historii Sztuki”, 34(1972)2, s. 178–192.
Starzyński Juliusz. Stanisław Kostka Potocki jako historyk i teoretyk sztuki. „Rocznik Historii Sztuki”, 1(1956), s. 424-430.
T. 6, cz. 1: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 75-86.

JAN LEON KOZIETULSKI

Źródło cytatu: „Śpiewnik niepodległościowy”, Główna Księgarnia Wojskowa, Warszawa 1920. Strona 63.

Portret: Portret Jana Kozietulskiego pędzla nieznanego malarza, ok. 1810-1820. Muzeum Narodowe w Warszawie. Ilustracja w tekście: Fragment nieukończonego obrazu cykloramicznego „Panorama Somosierra” – autorstwa Wojciecha Kossaka i Michała Wywiórskiego – mający przedstawiać różne etapy bitwy pod Somosierrą.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strona 283.

Małachowski-Łempicki S., „Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821”. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1929. Strona 70.

Bibliografia ogólna:

Marian Brandys: Kozietulski i inni. Warszawa: Iskry, 1982. ISBN 83-207-0463-4.

Castiglione: Kozietulski Jan. [w:] Polacy Cesarza [on-line]. Napoleon.org.pl. [dostęp 2024-11-05].

Andrzej Zygmunt Rola Stężycki. Fatalna pomyłka. „Okolica”. 11 (19), s. 15, 15.10.2001 i 12 (20), s. 16, 3.12.2001. [dostęp 2024-11-05].

Kozietulski Jan Leon, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-11-04].

Napoleon i Polacy. Warszawa: Bellona, 2005, s. 242

HELENA RADZIWIŁŁOWA

Źródło cytatu: „Ogrody angielskie – powrót do Arkadii”, 20 listopada 2017. https://ogrodyangielskie.pl/ogrody-angielskie- powrot-do-arkadii/ (dostęp 4 listopada 2024)

Portret: Portret Heleny Radziwiłłowej (Ernst Gebauer, ok. 1816 r.)

Ilustracja w tekście: Widok przez Łuk Grecki na Świątynię Diany, 1806 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 202, 321.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 171.

Bibliografia ogólna:

K. Zienkowska, Stanisław August Poniatowski, Wrocław 2004, s. 275.

Witold Dobrowolski. Świątynia Diany w Arkadii koło Nieborowa Świątynią Natury. „Rocznik Historii Sztuki”. XLI, s. 122, 2016. PAN.

Arkadia Heleny Radziwiłłowej. Muzeum Narodowe w Warszawie Oddział Muzeum w Nieborowie i Arkadii. [dostęp 2021-01-03].

Agnieszka Drotkiewicz: Uciekam od innych, aby odnaleźć samą siebie. Arkadia Heleny Radziwiłłowej. „Przekrój”. [dostęp 2021-01-03].

Włodzimierz Jakubowski: Ordery i medale Rosji. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 1993, s. 16. ISBN 83-85263-45-4.

В.П. Пархоменко (red.): Сиятельные жены. Биографии и родословная статс-дам и фрейлин русского Двора (По спискам П.Ф. Карабанова). Санкт-Петербург: Изд-во им. А.С. Суворина, 1992, s. 29. ISBN 5-87462-006-0.

Halina Karaś: Rusycyzmy słownikowe w polszczyźnie okresu zaborów. Warszawa: Elipsa, 1996, s. 192 203. ISBN 83-7151-117-5.

Zygmunt Mazur: Snarski Stanisław (1795-1880). W: Henryk Markiewicz (red.): Polski słownik biograficzny. T. XXXIX. Warszawa – Kraków: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk – Fundacja na rzecz Nauki Polskiej, 1999–2000, s. 399. ISBN 84-239-4824-2.

JÓZEF WYBICKI

Źródło cytatu: „Czytanie poetów polskiego oświecenia: Józef Wybicki”. Instytut Badań Literackich PAN, Warszawa 2023, strona 75. https://us.edu.pl/wydzial/wh/wp-content/uploads/sites/15/Bez-kategorii/Czytanie-poetow-polskiego-oswiecenia.-Jozef-Wybicki.pdf (dostęp 4.11.2024).

Portret: Portret Józefa Wybickiego, Archiwum Państwowe w Poznaniu.

Ilustracja w tekście: Wjazd gen. Jana Henryka Dąbrowskiego do Rzymu, obraz Januarego Suchodolskiego.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strona 292 (Ludwik Hass, nie znajdując wystarczających dowodów jego przynależności, nie uznaje go za wolnomularza).

Rezler M., „Józef Wybicki jako wolnomularz”. „Rocznik Mazurka Dąbrowskiego”, nr 5/6, 2000-2001, s. 74 – 82.

Bibliografia ogólna:

Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
Józef Wybicki, Życie moje… oraz wspomnienie o Andrzeju i Konstancji Zamoyskich, wydał i objaśnił Adam M. Skałkowski, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo; Warszawa, De Agostini Polska; 2005, ISBN 83-04-04783-7.
Zajewski W., Józef Wybicki, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983, ISBN 83-214-0338-7, OCLC 830222525.
Sobczak J., Przejdziem Wartę. Wielkopolskimi śladami Józefa Wybickiego i Jana Henryka Dąbrowskiego, Poznań: Wydawnictwo WBP, 1996, ISBN 83-85811-35-4, OCLC 749841293.
Wójcicki J., Twórca Hymnu Narodowego Józef Wybicki, Warszawa: Agencja Wydawnicza „Egros”, 1996, ISBN 83-86268-47-6, OCLC 830191627.
Andrzej Bukowski (red.), Józef Wybicki. Księga zbiorowa, Gdańsk, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1975.
Dioniza Wawrzykowska-Wierciochowa, Mazurek Dąbrowskiego. Dzieje polskiego hymnu narodowego, Warszawa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, ISBN 83-11-06766-X.
Rocznik Mazurka Dąbrowskiego 1995/96, nr 1/2, Warszawa, Polikart, 1995, ISBN 83-86713-06-2.
Kronika Miasta Poznania nr 3/1997 (Marsz, marsz Dąbrowski), Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1997, ISSN 0137-3552.
Danuta Płygawko, Adam Podsiadły (red.), Słownik biograficzny Śremu, Śrem, Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. Święcickiego w Śremie, 2008, ISBN 978-83-916617-8-9.
Zbigniew Szmidt, Powiat śremski. Przewodnik turystyczny, Śrem, Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego – Śremski Ośrodek Wspierania Małej Przedsiębiorczości, 2010.

JÓZEF ZAJĄCZEK

Źródło cytatu: „Ks. Józef Poniatowski”. Słowa: Jerzy Czech, muzyka: Przemysław Gintrowski. Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,przemyslaw_gintrowski,ksjozef_poniatowski.html https://www.tekstowo.pl/piosenka,przemyslaw_ gintrowski,ksjozef_poniatowski.html (dostęp 4.11.2024).

Portret: Józef Zajączek, portret pędzla nieznanego malarza polskiego, namalowany przed 1826 rokiem. Ilustracja w tekście: Wjazd generała Zajączka do Lublina w 1826. Autor nieznany.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 135, 167, 248, 299, 373, 399, 456, 476-482, 485, 486, 488, 489, 490, 492, 500.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strony 270, 289, 293-295, 297.

Bibliografia ogólna:

Brandys M., Generał Arbuz. Iskry 1988

Zajączek Józef, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-10-02].

Józef Zajączek. [w:] Archiwum Państwowe w Poznaniu [on-line]. [dostęp 2023-08-17].

Diarjusz Senatu z roku 1830–1831, wydał Stefan Pomarański, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 452.

Kalendarzyk narodowy y obcy na rok … 1792. Warszawa: 1791, s. 325.

Adam Skałkowski, Towarzystwo przyjaciół konstytucji 3 maja, Kórnik, 1930, s. 82.

Bronisław Dembiński. W przededniu 3-maja 1791 roku. „Tygodnik Illustrowany”. Nr 1, s. 10–11, 13 stycznia 1906.

Gazeta Rządowa, nr 69 11 września 1794 roku, s. 277.

WINCENTY AKSAMITOWSKI

Źródło cytatu: Kapitulacja Mantui w oczach Amilkara Kosińskiego. Dziennik „Rzeczpospolita”, 28 października 2006. https:// archiwum.rp.pl/artykul/646461-Kapitulacja-Mantui-w-oczach-Amilkara-Kosinskiego.html (dostęp 4.11.2024).

Portret: s Аксамитовский (Wincenty Aksamitowski) Винцент (1760-1828). Portret zrekonstruowany dzięki narzędziom sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Oblężenie Mantui 1799 r. Ilustracja nieznanego autora będącego świadkiem oblężenia.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 303-307, 318, 322, 324, 377, 380, 430-434, 498, 578.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strony 226, 230-231, 279, 282, 297.

Bibliografia ogólna:

R. Bielecki – Encyklopedia wojen Napoleońskich, Warszawa 2002
Henryk P. Kosk – Generalicja polska, tom I, Oficyna Wydawnicza “Ajaks”, Pruszków 2001, ISBN 83-87103-81-0
Ryszard Morawski, Henryk Wielecki: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Generalicja i sztaby. Warszawa: Wydawnictwo Belona, 1996. ISBN 83-11-08511-0.
Jan Pachoński, Oficerowie Legionów Polskich 1796-1807, część II: Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich 1796-1807 (do druku przygotowali Kamil Stepan i Adam Roliński), Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, Księgarnia Akademicka, Kraków 1998-2003, s. 4-6
Stefan Pomarański, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 39–40. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0

WOJCIECH BOGUSŁAWSKI

Źródło cytatu: Wojciech Bogusławski, „Cud albo Krakowiaki i Górale” https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/boguslawski- cud-mniemany/ (dostęp 4.11.2024).

Portret: Wojciech Bogusławski, 1798. Józef Reichan, Muzeum Narodowe w Warszawie.

Ilustracja w tekście: Widok teatru w Kaliszu przed 1858 rokiem. Autor nieznany.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 225, 246, 280-283, 290, 300, 321, 335, 339, 349, 445.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 175, 218.

Bibliografia ogólna:

Włodzimierz Dworzaczek, Genealogia, Warszawa 1959, cz. 1, tablica IX
Wokół tradycji teatralnej Wojciecha Bogusławskiego, red. S. Kaszyński, Kalisz 1987
Zbigniew Raszewski, Bogusławski, t. 1-2, Warszawa 1974
T. 4: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1966, s. 256-273.
Ludwik Simon: Bogusławski Wojciech. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 212–214. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0
L. Galle: W. Bogusławski i repertuar teatru polskiego w pierwszym okresie jego działalności (do roku 1794), Warszawa 1925
E. Świerczewski: W. Bogusławski i jego scena. Zarys biograficzny, Warszawa 1929
Z. Hübner: Bogusławski – człowiek teatru, Warszawa 1958

IZABELA CZARTORYSKA

Źródło cytatu: Pauszer-Klonowska G., „Pani na Puławach”, Warszawa 1980, s. 166.

Portret: Izabela Czartoryska (1777), Portret, którego autorem jest Giuseppe Filippo Liberati Marchi został zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Dom Gotycki na litografii Adama Lerue (ok. 1858).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 201, 321, 328.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 171.

Bibliografia ogólna:

Gabriela Pauszer-Klonowska: Pani na Puławach. Warszawa: Czytelnik, 1978.
Danuta Wójcik-Góralska: Władztwo księżnej Izabeli. Warszawa: Książka i Wiedza, 1967.
Alina Aleksandrowicz [et al.]: Z przeszłości kulturalnej Lubelszczyzny. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1978.
Mieczysław Kseniak: Rezydencja książąt Czartoryskich w Puławach. Lublin: idea Media, 1998. ISBN 83-90734-2-5. LCCN 98223354. OCLC 751340161. (pol.).
Muzeum Czartoryskich: Historia i zbiory. Kraków: Muzeum Narodowe w Krakowie, 1998. ISBN 83-87312-11-8.
Alina Aleksandrowicz: Izabela Czartoryska: Polskość i europejskość. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1998. ISBN 83-227-1092-5.
Alina Aleksandrowicz: Różne drogi do wolności: Puławy Czartoryskich na przełomie XVIII i XIX wieku: Literatura i obyczaj. Puławy: Towarzystwo Przyjaciół Puław, 2011. ISBN 978-83-61472-07-0.
Zofia Gołębiowska: W kręgu Czartoryskich: Wpływy angielskie w Puławach na przełomie XVIII i XIX wieku. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2000. ISBN 83-227-1621-4.
Marian Kamil Dziewanowski: Książę wielkich nadziei: Biografia księcia Adama Jerzego Czartoryskiego. Wrocław: atla 2, 1998. ISBN 83-86882-95-6.
Ludwik Zygmunt Dębicki: Puławy (1762–1830): Monografia z życia towarzyskiego, politycznego i literackiego na podstawie archiwum książąt Czartoryskich w Krakowie, t. 1–4. Lwów: Gubrynowicz i Szmidt, 1887–1888.
Wacław Zawadzki (oprac.): Polska Stanisławowska w oczach cudzoziemców, t. 1–2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1963.
Duc de Lauzun: Pamiętniki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976.
Julian Ursyn Niemcewicz: Pamiętniki czasów moich, t. 1–2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1957.
Adam Jerzy Czartoryski: Pamiętniki i memoriały polityczne. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1986. ISBN 83-211-0669-2.
Katrin Schulze: »Verschiedene Gedanken über die Art und Weise, Gärten anzulegen«. Die polnische Fürstin Izabela Czartoryska und ihr Gartenbuch aus dem Jahr 1805. In: Die Gartenkunst (ISSN 0935-0519) 17 (2/2005), S. 338–362.
Bibliografia ogólna:

JULIAN URSYN NIEMCEWICZ

Źródło cytatu: Niemcewicz Juljan – „Powrót posła. Komedja w trzech aktach oraz Wybór bajek politycznych z epoki sejmu wielkiego”. Wydanie IV, przejrzane. Kraków 1927. Nakładem Krakowskiej Spółki Wydawniczej. Strona 15. Portret: Antoine-Jean Gros, Portret Juliana Ursyna Niemcewicza, 1833–1834

Ilustracja w tekście: Szlachcic polski, lata 90. XVIII wieku. Akwarela na papierze, Jan Piotr Norblin.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 185, 190, 197, 240, 247, 259, 345, 349, 406, 407, 440, 441.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strony 170-171, 174, 209, 283.

Bibliografia ogólna:

Pamiętnik Juliana Ursyna Niemcewicza o czasach Księstwa Warszawskiego (1807–1809), Warszawa 1902.
Marek A. Koprowski: Białoruś. Uparte trwanie polskości. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2006, s. 270. ISBN 978-83-7441-409-8.
Marek Żukow-Karczewski, Niemcewicz mniej znany, „Życie Literackie”, nr 27, 1989.
Julian Ursyn Niemcewicz, Dzienniki 1835–1836, Warszawa, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2005.
T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 388–424.
Walęciuk-Dejneka B., Niemcewicz Julian Ursyn, [w:] A. Maryniarczyk (red.), Encyklopedia filozofii polskiej, t. 2, Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, 2011, s. 239–241.

JÓZEF ELSNER

Źródło cytatu: List Józefa Elsnera do Fryderyka Chopina, Warszawa, 13 listopada 1832, w: Korespondencja Fryderyka Chopina. T. 1 / zebrał i opracował Bronisław Edward Sydow ; [redakcja i przypisy Janusz Miketta ; przedmowa Jarosław Iwaszkiewicz]. Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1955. Strona 232.

Portret: Józef Elsner, grafika Maksymiliana Fajansa z 1853, portret zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Chopin grający na fortepianie w Salonie Księcia Radziwiłła, Henryk Siemiradzki, 1887 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 257, 276, 286, 289, 290, 297, 300, 302, 316, 321, 339, 349, 351, 370, 402, 412, 428, 445, 456, 457, 464, 465, 469, 472-474, 480, 489, 494, 561.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 283-2844, 292.

Bibliografia ogólna:

Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965. Zbigniew Raszewski (red.nacz.). T. t. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973.
Alina Nowak-Romanowicz: Elsner Józef Antoni Franciszek. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. 3: efg część biograficzna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 19–32. ISBN 83-224-0344-5. OCLC 165082792. (pol.).
Alina Nowak-Romanowicz. Józef Elsner 1, Monografia. Kraków, 1957.
Alina Nowak-Romanowicz. Józef Elsner 2, Dodatek nutowy / Kraków, 1957.
Henryk Opieński. Józef Elsner w świetle nieznanych listów. „Polski Rocznik Muzykologiczny” (1935).
Józef WładysławReiss, Ślązak Józef Elsner, nauczyciel Chopina. Z portretem i 2 rycinami. s. 58. Katowice, 1936.
Strumiłło, Tadeusz, Nowak-Romanowicz Alina, i Kuryłowicz Teresa, Poglądy na muzykę kompozytorów polskich doby przedchopinowskiej: Ogiński, Elsner, Kurpiński. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1960.
Hanna Wróblewska-Straus, Wanda Bogdany-Popielowa, Towarzystwo im. Fryderyka Chopina i Biblioteka Narodowa (Poland). Józef Elsner. W 120-tą rocznicę śmierci [katalog wystawy], Warszawa, Zamek Ostrogskich, 16 października–6 listopada 1974 r. Warszawa: s.n., 1974.

JÓZEF CHŁOPICKI

Źródło cytatu: Józef Grzegorz Chłopicki, hasło w: encypediakrakowa.pl. https://encyklopediakrakowa.pl/slawni-i- zapomniani/87-c/421-chlopicki-jozef-grzegorz.html (dostęp 4.11.2024).

Portret: Portret Józefa Chłopickiego z okładki książki „Józef Chłopicki. W 100-letnią rocznicę powstania listopadowego”. Skład Główny Książnica-Atlas, Warszawa 1930. Portret zrekonstruowano (w tym dodanie koloru) dzięki sztucznej inteligencji. Ilustracja w tekście: Szturm klasztoru Santa Engracia przez piechurów Chłopickiego podczas drugiego oblężenia Saragossy, Louis-François, Baron Lejeune, 1809.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 225.

Bibliografia ogólna:

Marian Brandys: Koniec świata szwoleżerów. T. 4. Warszawa: Iskry, 1976.
Eligiusz Kozłowski, Mieczysław Wrzosek: Historia oręża polskiego 1795-1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984. ISBN 83-214-0339-5.
Marian Kukiel: Dzieje oręża polskiego w epoce napoleońskiej. Poznań: Reprint wydawnictwa Kurpisz, 1996. ISBN 83-86600-51-9.
Jan Pachoński: Generał Jan Henryk Dąbrowski 1755-1818. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1981. ISBN 83-11-07252-3.
Stanisław Szenic: Generał Józef Chłopicki 1771-1854. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1971.
Henryk Żaliński: Stracone szanse: Wielka Emigracja o powstaniu listopadowym. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1982. ISBN 83-11-06829-1.
Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2.

TOMASZ ZAN

Źródło cytatu: „Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencji ze stu pisarzy polskich wybranych”, wyboru dokonał Władysław Bełza, s. 59.

Portret: Tomasz Zan – Grafika, 1853. Portret został zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Więźniowie caratu. Grafika współczesna autorstwa Maxa Bojarskiego.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 286.

Bibliografia ogólna:

Henryk Mościcki, Z filareckiego świata:zbiór wspomnień z lat 1816-1824, Warszawa 1924
Tomasz Krzywicki, Szlakiem Adama Mickiewicza po Nowogródczyźnie, Wilnie i Kownie: przewodnik
„Nasz Czas” http://archiwum2000.tripod.com/507/bajor.html
Zan Tomasz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-11-19].
Antoni Kuczyński, Polskie przenikanie Kazachstanu na przestrzeni wieków od zesłań do wkładu cywilizacyjnego i gospodarczego w rozwój tego kraju, „Niepodległość i Pamięć”, 5 (2), 1998, s. 45-60 [dostęp 2023-08-25], patrz s. 55.

ADAM MICKIEWICZ

Źródło cytatu: W wersach 205 i 206 III części Dziadów występuje fraza: „Chrześcijaninem jestem i Polakiem / Witam cię Krzyża i Pogoni znakiem”, zaś w wersji pierwotnej, w zachowanym do dziś rękopisie Mickiewicza brzmiała:

„Chrześcijaninem jestem i Polakiem / Witam cię Orła i Booza znakiem”. Było to najprawdopodobniej powitanie masońskie, odnoszące się do loży Orła Białego a także kolumny Booz światyni Salomona, w symbolice masońskiej tamtych czasów powiązanej ze stopniem drugim, tj. czeladnika; słowa te wypowiada „drugi człowiek”, czyli wg. Stanisława Pigonia Józef Oleszkiewicz, dla którego Mickiewicz miał duże uznanie i „uległ po trosze jego wpływowi”. Oleszkiewicz był przewodniczącym loży „Orzeł Biały” w Petersburgu. Zob. Objaśnienia Stanisława Pigonia w Adam Mickiewicz: „Dzieła”, tom III: Utwory dramatyczne. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, 1955, s. 523, oraz Ludwik Bazylow, „Polacy w Petersburgu”, 1984, s. 108. Masońskie powitanie znajduje się na odwrocie szóstej karty czystopisu Ustępu, który Mickiewicz ofiarował Klaudynie Potockiej. Podobiznę autografu można obejrzeć w: „Adam Mickiewicz, Dziadów część III. Podobizny autografów”, opracowanie edytorskie Zofia Stefanowska, współpraca Maria Prussak, Wydawnictwo IBL PAN, Warszawa 1998, s. 168.

Portret: Walenty Wańkowicz, „Portret Adama Mickiewicza na Judahu skale”, 1827–1828.

Ilustracja w tekście: Pomnik Adama Mickiewicza przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Fotografia współczesna.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 434, 513. W tej książce L.Hass nie uznaje jeszcze Mickiewicza za wolnomularza, zmieni jednak zdanie wraz z kolejnymi publikacjami.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strony 284-285, 316, 328, 331, 461, 492 (W tej publikacji L.Hass uznaje już Mickiewicza za wolnomularza).

Bibliografia ogólna:

A. Witkowska, R. Przybylski, “Romantyzm”, Warszawa 1997
Araszkiewicz Łucja, Materiały do bibliografii mickiewiczianów za rok 1971. Rocznik Towarzystwa Literackiego imienia Adama Mickiewicza 6, 123-130, 1971.
Maria Janion, Maria Żmigrodzka, Romantyzm i historia, PIW, Warszawa 1978;
Andrzej Z. Makowiecki, s.v. Władysław Mickiewicz [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, PWN, Warszawa 1984-1985, vol. I, s. 665-666;
Zofia Stefanowska, s.v. Adam Mickiewicz [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, PWN, Warszawa 1984-5, vol. I, s. 663-665. źródło: https://poezja.org/wz/Adam_Mickiewicz/

KAROL KURPIŃSKI

Źródło cytatu: „Śpiewnik Powstańczy” pod redakcją i nakładem Jana Eichhorna, Katowice 1921.

Portret: Portret Karola Kurpińskiego, Alexander Molinari 1825. Portret został zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: „Hej Kto Polak na bagnety” plakat propagandowy Kamila Mackiewicza z 1920 roku kolportowany w związku z wojna polsko-bolszewicką.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 329, 349, 351, 419, 445, 446.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 284.

Bibliografia ogólna:

Encyklopedia muzyczna PWM, hasło: Karol Kurpiński, autor hasła: Tadeusz Przybylski
Karola Kurpińskiego dziennik podróży 1823, oprac. Zdzisław Jachimecki, Warszawa, PWM 1953
Poglądy na muzykę kompozytorów polskich doby przedchopinowskiej, Tadeusz Strumiłło (rozdział I: Michał Kleofas Ogiński), Alina Nowak-Romanowicz (rozdział II: Józef Elsner), Teresa Kuryłowicz (rozdział III: Karol Kurpiński), Warszawa, PWM 1960

ADAM JERZY CZARTORYSKI

Źródło cytatu: „Rozważania o dyplomacji”, Adam Jerzy Czartoryski. Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2011. Strona 238. Portret: Adam Jerzy Czartoryski, portret z 1810 r. autorstwa Józefa Oleszkiewicza (który zostaje przywołany jako wolnomularz w pierwotnym rękopisie III części „Dziadów” A.Mickiewicza).

Ilustracja w tekście: „Polonez Chopina – Bal w Hôtel Lambert w Paryżu” (fragment). Akwarela, Teofil Kwiatkowski, 1849–1860, Muzeum Narodowe w Poznaniu. Książę Adam Jerzy Czartoryski stoi w długiej szacie po lewej stronie.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 365, 373, 374, 550.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strony 269, 273-274, 278, 291, 329, 332, 349.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”, Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999, s. 90-91.

Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 188.

Bibliografia ogólna:

T. 4: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1966, s. 385–394.

Polski Słownik Biograficzny, t. VI, s. 266–269.

Hans Henning Hahn: Possibilities and limitations of foreign policy in exile: Adam Jerzy Czartoryski’s Hotel Lambert in Western Europe, 1831–40. [W:] John Morison (ed.): Eastern Europe and the West. Selected Papers from the 4th World Congress for Soviet and East European Studies, St. Martin’s Press, New York 1992, s. 3–25, ISBN 0-312-08040-9.

WALERIAN ŁUKASIŃSKI

Źródło cytatu: Walerian Łukasiński, „Pamiętnik”, Państwowy Instytut Wydawniczy. Warszawa 1986. Strony. 92–93. Portret: Walerian Łukasiński, pocztówka z roku 1910, autor nieznany. Ten portret został zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: „Przykucie Łukasińskiego przed uwiezieniem z Warszawy w r. 1830”. Pocztówka autorstwa W. Eljasz-Radzikowskiego.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strony 410, 448, 496, 500, 502.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 288-289, 329.

Bibliografia ogólna:

Szymon Askenazy, Łukasiński, Wydawnictwo Kurpisz, tom I i II, Poznań. 2005, 2006. ISBN 83-89738-47-3, pierwodruk Warszawa 1908 tom 1 tom 2
Bolesław Limanowski Walerjan Łukasiński: szkic biograficzny
Adam Leszczyński: Ludowa historia Polski. Historia wyzysku i oporu. Mitologia panowania. Wyd. 1. Warszawa: Grupa Wydawnicza Foksal Sp. z o.o., 2020. ISBN 978-83-280-8347-9.

BRONISŁAW TRENTOWSKI

Źródło cytatu: „Stosunek filozofii do cybernetyki oraz Wybór Pism Filozoficznych z lat 1842-1845 Bronisława Ferdynanda Trentowskiego” (Biblioteka Klasyków Filozofii.), „Stara walka wolności z koniecznością”. Strona 343.

Portret: Drzeworyt przedstawiający Bronisława Trentowskiego. Aleksander Regulski / Franciszek Tegazzo.

Ilustracja w tekście: XIX-wieczna szkoła, ilustracja współczesna, autorstwa Maxa Bojarskiego. Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Andrzej Nowicki, Bronisław Trentowski (1808-1869) w niemieckich tygodnikach masońskich z lat 1862-1865, www.wolnomularstwo.pl, dostęp dn. 25 11 2007 r.
A. Nowicki, Die Freimaurerei. O książce B. Trentowskiego, www.wolnomularstwo.pl, dostęp od dn. 14 11 2005 r.
A. Nowicki, Trentowski o mesjanistach, socjalistach, komunistach, ateistach i masonach, czyli o tych, którzy chcą zmieniać świat, “Sofia”, nr 7, 2007 r.
Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 169-202.

Bibliografia ogólna:

Dziedzictwo Bronisława Ferdynanda Trentowskiego. W 150-lecie śmierci Filozofa., Łódź 2019.

ALEKSANDER FREDRO

Źródło cytatu: Zakończenie wiersza „Paweł i Gaweł”, Aleksander Fredro, Bajki, Wydawnictwo Feliksa Owczarka, Łódź 1947, strona 45.

Portret: Portret Aleksandra Fredry, którego autorem jest Aleksander Raczyński został zrekonstruowany i pokolorowany przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: „Zemsta”, rysunek z inscenizacji w Teatrze Rozmaitości, 1866. Zbiory prywatne.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721–1821)”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. Strona 305.

Bibliografia ogólna:

Fredro Aleksander, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-11-02].

Aleksander Fredro, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-1121].

Aleksander Fredro – mistrz dowcipu – Historia – polskieradio.pl [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2024-1109].

LUDWIK MIEROSŁAWSKI

Źródło cytatu: Praca zbiorowa, „Kronika powstań polskich 1794–1944”, Warszawa 1994, s. 178.

Portret: Ludwik Mierosławski, carte de visite nieznanego autora.

Ilustracja w tekście: Obraz Artura Grottgera, zatytułowany „Bitwa” (fragment) z cyklu „Polonia 1863”.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 320.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 324, 335, 358.

Bibliografia ogólna:

Bolesław Limanowski: Ludwik Mierosławski naczelnik powstania poznańskiego w 1840 i bohater spod Miłosławia i Wrześni. 1913.
Ludwik Mierosławski: Instrukcja powstańcza. Paryż: 1862.
Ludwik Mierosławski: Powstanie narodu polskiego w roku 1830 i 1831: od epoki na któréj opowiadanie swoje zakończył Maurycy Mochnacki. T. 1. Paryż: 1845.
Ludwik Mierosławski: Powstanie narodu polskiego w roku 1830 i 1831: od epoki na któréj opowiadanie swoje zakończył Maurycy Mochnacki. T. 2. Paryż: 1845.
Ludwik Mierosławski: Regulamin piechoty i służba obozowa. Paryż: 1861.
M. Żychowski: Generał klęski L. M. 1814–1878. Warszawa: 1965.
Andrzej Szwarc, Marek Urbański, Paweł Wieczorkiewicz: Kto rządził Polską? Nowy poczet władców-od początków do XXI wieku. Warszawa: 2007.
Tadeusz Łepkowski: Słownik historii Polski. Warszawa: 1973.
Janusz Sikorski: Zarys historii wojskowości powszechnej do końca wieku XIX. Warszawa: 1972.
Seweryn Uruski: Rodzina: Herbarz szlachty Polskiej. T. 11. Warszawa: 1914.
Praca zbiorowa: Wielka historia świata 1800–1870. Kraków: 2004.^{[niewiarygodne źródło?]}
Praca zbiorowa: Kronika powstań polskich 1794–1944. Warszawa: 1994.
Aleksander Guttry: Pan Ludwik Mierosławski jego dzieła i działania. Liège: 1870.
Praca zbiorowa: Wielka ilustrowana encyklopedia powszechna. T. X. Kraków.
Praca zbiorowa: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904.
Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: 1988.
Andrzej Garlicki: Historia 1815–1939. Polska i świat. Warszawa: 1998.
Piotr Greiner, Ewa Gronkowska, Ryszard Kaczmarek, Kazimierz Miroszewski, Marek Paździora: Słownik historii Polski i świata. Katowice: 2001.

KONSTANTY JULIAN ORDON

Źródło cytatu: Adam Mickiewicz, „Reduta Ordona”, 1832, w zbiorach Cyfrowej Biblioteki Narodowej Polona.pl.

Portret: Portret Juliana Konstantego Ordona, Bolesław Łaszczyński, 1872. Muzeum Narodowe w Krakowie. Ilustracja w tekście: „Gen. Sowiński na szańcach Woli”, W. Kossak 1922, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 354-355.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. Strona 331-332, 502.

Bibliografia ogólna:

Artur Nadolski, Ordona los tragiczny, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2013.
Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989.

HENRYK KAŁUSSOWSKI

Źródło cytatu: Tadeusz Cegielski o braku potrzeby stworzenia przez emigrantów polskiej masonerii, w: „Masoni w kręgach polskiej władzy” [wywiad z Tadeuszem Cegielskim], 18 sierpnia 2017, Newsweek.pl, https://www.newsweek.pl/historia/ masoni-w-kregach-polskiej-wladzy-wywiad/h3gfx9m (dostęp 27.10.2024).

Portret główny: Henryk Kałussowski, Polacy w Ameryce, Podarek dla Dobrych Prenumeratorów „Patryoty”. Ilustracja okolicznościowa z końca XIX w., zbiory prywatne.

Ilustracja boczna: Statua Wolności, imitacja zdjęcia stworzona przez Sztuczną Inteligencję.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 200-201.

Bibliografia ogólna:

Marian Tyrowicz, Kałussowskł Korwin Henryk (1806-1894), Polski Słownik Biograficzny, t. 11 Wrocław-Warszawa-Kraków 1964-1965, s. 505-507
Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
Krystyna Murzynowska, Henryk Korwin-Kałussowski (1806-1894), „Problemy Polonii Zagranicznej” 4 (1964/1965), s. 121.
Kałussowskł Korwin Henryk (1806-1894), w: Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, t. 2, E-K, Warszawa 1996, s. 394-395
Kałussowskł Henryk (1806-1894), w: Ludwik Hass, Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 1999, s. 200-201
Teofil Lachowicz, Weterani polscy w Ameryce do 1939 roku, Warszawa 2002.
Daniel Kiper, Wzorce zachowań politycznych przywódców polonijnych na przykładzie biografii Henryka Kałussowskiego i Erazma Józefa Jerzmanowskiego, w: Mędrzec filozof humanista… czyli Uczony przez wieki, pod red. Eweliny Lilii Polańskiej, Pauliny Magdaleny Siewierskiej, Tomasza Siewierskiego, Lublin 2013, s. 81-100

EDWARD ABRAMOWSKI

Źródło cytatu: Ustawa stowarzyszenia „Komuna” z: Edward Abramowski, Pisma, tom I, Warszawa 1924.

Portret: Edward Abramowski, fotografia, której autorem jest J.Temporel, została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Godło Związku Polskich Stowarzyszeń Spożywców zaprojektowane przez E. Abramowskiego.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 92, 355, 376, 377, 406.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 107, 372, 390

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 77, 84, 86, 88, 90, 154.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 25-26.

Hass L., „Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku”. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982. Strona 495, 501.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 295-300.

Bibliografia ogólna:

M. Augustyniak, Myśl społeczno-filozoficzna Edwarda Abramowskiego, Olsztyn 2006
Bernacki W., Abramowski Józef Edward, [w:] M. Jaskólski (red.), Słownik historii doktryn politycznych, t. 1, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1997, s. 11-14.
U. Dobrzycka, Abramowski, Warszawa 1991
Anarchizm Edwarda Abramowskiego – praca magisterska napisana pod kierunkiem dr. K. Karolczaka na Uniwersytecie Warszawskim. 2001. [dostęp 2008-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-11)].
Ludwik Krzywicki i Stefan Szuman, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 16–18.
Teresa Rzepa: Abramowski Józef Edward. W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 13-17. OCLC 834052536.
Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z Mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości. Monitor Polski z 1939, nr 300, poz. 423. [dostęp 2022-02-09].
Jedynak S., Etyka w Polsce. Słownik pisarzy, Wrocław 1986, s. 21-22.

GABRIEL NARUTOWICZ

Źródło cytatu: Julian Tuwim, „Pogrzeb prezydenta Narutowicza”, 1922

Portret: Gabriel Narutowicz, autor: Max Bojarski z pomocą narzędzi graficznych sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Scena zamachu na prezydenta Gabriela Narutowicza. To raczej fantazja autora niż wierny obraz sytuacji, gdyż strzały oddano z bliska, Niewiadomski przystawił pistolet do pleców Narutowicza i oddał trzy strzały w serce, celne, gdyż jako malarz znał się dobrze na anatomii. Ilustracja zamieszczona w tygodniku „Ilustracja Polska”.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 144, 152, 164, 188, 265, 272, 378, 412.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 174, 176, 187, 216, 287, 392, 424. Dołęgowska-Wysocka Bożena M., „Gabriel Narutowicz, pierwszy prezydent Odrodzonej Rzeczypospolitej w 100-lecie śmierci”, w: „MASONKA”, Lydney 2023. Strony 83-99. Deska (referat masoński) wygłoszona w krakowskiej loży Astrolabium (WWP) 8 stycznia 2023 r.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 236, 240.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 337.

Woźniakowski B.M., „Gabriel Narutowicz – prezydent ‘w fartuszku’” Forum Myśli Wolnej nr 95/2023.

Bibliografia ogólna:

Andrzej Ajnenkiel, Gabriel Narutowicz w: Prezydenci Polski, 1991, ISBN 83-7059-000-4.
Franciszek Bernaś, Ofiary fanatyzmu, 1987
Paweł Brykczyński, Gotowi na przemoc. Mord, antysemityzm i demokracja w międzywojennej Polsce. Warszawa: Krytyka Polityczna, 2017.
Gabrjel Narutowicz – pierwszy prezydent Rzeczypospolitej. Księga pamiątkowa. Warszawa: Wyd. Komitetu Uczczenia Pierwszego Prezydenta Reczypospolitej Polskiej Ś. P. Gabrjela Narutowicza, 1925. pełny tekst
Antoni Giza, Gabriel Narutowicz w: Ministrowie Polski Niepodległej 1918–1945, 2001, ISBN 83-7241-146-8.
Dariusz Matelski, Losy insygniów władzy Drugiej Rzeczypospolitej (11 grudnia 1922 – 22 grudnia 1990), [w:] Wojskowość – bezpieczeństwo wychowanie. Księga jubileuszowa profesora Lecha Wyszczelskiego w 70. rocznicę urodzin, t. II, Red. Małgorzata Wiśniewska, Siedlce 2012, s. 59–78, il.
Janusz Pajewski, Waldemar Łazuga: Gabriel Narutowicz. Pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej. Warszawa: Książka i Wiedza, 1993. ISBN 83-05-12624-2.
Marek Ruszczyc, Gabriel Narutowicz. Strzały w „Zachęcie”, 1987, ISBN 83-216-0619-9.
Patryk Pleskot, Niewiadomski. Zabić Prezydenta. Warszawa 2012 (seria: Biografie przeklęte).

ANDRZEJ JAN NIEMOJEWSKI

Źródło cytatu: „Bóg Jezus w świetle badań cudzych i własnych; z 112 wizerunkami i rysunkami”; Wydawnictwo „Myśli Niepodległej“, 1909. Rozdział 25.

Portret: Andrzej Niemojewski, według fotografii zakładu fotograficznego “Orion”. Wędrowiec. R. 36, 1898. Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Emblemat wydawnictwa Myśl Niepodległa.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 122, 340. Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strona 141.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 78, 79, 82, 84, 85, 87, 90, 135.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 341.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 281-288.

Bibliografia ogólna:

Andrzej Piber i Witold Stankiewicz: Andrzej Niemojewski. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 23. Wrocław 1978. S. 3–10. (Tamże dalsza literatura dotycząca A. Niemojewskiego.)
Literatura pozytywizmu i Młodej Polski. Tom 15. [Hasła osobowe M-Ś]. Państwowy Instytut Wydawniczy. Warszawa 1977.
Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa. Wyd. Z.P. POLIMER Koszalin 2010, ISBN 978-83-89976-40-6, s. 83, 258, 259, 280, 281 i 282
Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. red. Julian Krzyżanowski, Czesław Hernas. Wyd. 8. T. II: N–Ż. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1991. ISBN 83-01-05369-0.

RAFAŁ RADZIWIŁŁOWICZ

Źródło cytatu: Stefan Żeromski, „Ludzie bezdomni”, tom I. Wydawnictwo SBM, 2020. Strona 130.

Portret: Rafał Radziwiłłowicz, zdjęcie z początku XX w. zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Zdjęcie policyjne Piłsudskiego, aresztowanego 22 II 1900 r., w łódzkiej drukarni konspiracyjnego pisma

„Robotnik”. „Przy pierwszym badaniu zapowiedziałem, że jestem tak głupio stworzony, że przez gardło mi nie przełażą ani nazwiska, ani też szczegóły mogące choć odrobinę kogoś skompromitować. O sobie chętnie powiem to, co mogę, co nie jest związane z innymi” – pisał Piłsudski we wspomnieniach.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 64, 89-93, 96, 98, 105, 106, 112, 113, 130, 137, 138, 143, 184, 224, 272, 294, 327, 328, 354, 355, 377, 396, 399, 403.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 103, 104, 105, 106, 107, 113, 115, 128, 129, 157, 159, 165-166, 258, 285, 304, 325, 359, 370-371, 372, 390, 407, 414, 442.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 81-83, 86-88, 114, 115, 151, 152, 154, 225, 227, 234.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 407-408.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 72, 177.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 277-280.

Bibliografia ogólna:

Nasierowski T., Curriculum vitae Rafała Radziwiłłowicza, „Psychiatria Polska”, 21 (1), 1987, s. 62–67, PMID: 3303080.
Tadeusz Nasierowski: Rafał Radziwiłłowicz. Postępy Psychiatrii i Neurologii 1, 1992, s. 64–66.
Tadeusz Nasierowski: Żeromski, Strug, Dąbrowska a psychiatrzy wolnomularze. Warszawa, 1997.
Tadeusz Nasierowski: Psychiatria a wolnomularstwo w Polsce : (przełom XIX i XX wieku). Warszawa: Neriton, 1998.
Ludwik Hass, Teresa Orłowska: „Radziwiłłowicz, Rafał” W: Polski Słownik Biograficzny tom 30. Polska Akademia Umiejętności, 1987 s. 414–420.
Ludwik Hass. Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Oficyna wydawnicza RYTM, 1999, s. 407–409.
Teresa Rzepa: Radziwiłłowicz Rafał. W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 171–172.

JAN HEMPEL

Źródło cytatu: Jan Hempel, „Kazania Piastowe”, Bielsk 1912, strona 30.

Portret: Jan Hempel po aresztowaniu przez NKWD (1937 r.). Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Alfons Mucha, „Przysięga Omladiny pod słowiańską lipą”, 1926 r. (fragment).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 62, 64, 65, 92, 102, 103, 126, 267, 273, 340,

355, 419, 539.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 76, 121, 122, 145, 202.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 77, 80, 83-86, 116, 151.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 164-165.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 70, 80, 83-86, 116, 151.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 307-312.

Bibliografia ogólna:

Dziamski S., Jan Hempel: poganin, anarchista, komunista, „Inny Świat” (1(18)), 2003.
Gajda A., Jan Hempel: neopogaństwo lewicowe, „Państwo i Społeczeństwo”, 3(XII), 2012, s. 131–139.
Szmyd J., Jan Hempel. Idee i wartości, Warszawa 1975.
Feliks Tych, Hempel Jan Hieronim (1877-1937) w: Polski Słownik Biograficzny, t. IX, Wrocław-Warszawa-Kraków 1960/61, s. 380–382. wersja elektroniczna IPSB

ANDRZEJ STRUG

Źródło cytatu: Andrzej Strug, „Dzieje jednego pocisku”. Nasza Księgarnia 1980. Strona 57.

Portret: Zdjęcie ze strony tytułowej pisma „Światowid”, nr 10 z 5 marca 1927 r. Andrzej Strug – laureat nagrody im. Elizy Orzeszkowej. Portret został zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Kadr z filmu „Pan Tadeusz” (1928) – Zosia (Zofia Zajączkowska) i Tadeusz (Leon Łuszczewski).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 9, 59, 90, 97, 120, 122, 135, 140, 144, 145, 156, 157, 160, 161, 170, 173, 195, 222, 224, 225, 252, 253, 265, 273, 287, 294-297, 306, 316, 318, 328, 331, 345-347, 350, 351, 353, 376, 392, 394, 396, 399, 412-415, 425, 430, 436.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 71, 105, 114, 138, 139, 142, 155, 166, 178, 180, 183, 195, 198, 258, 264, 286, 287, 304, 316, 325, 327, 338, 349, 359, 364, 368, 369, 385, 390, 403, 404, 406, 424, 425, 426, 427, 436, 437, 441, 442.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 81, 154, 227, 235, 278, 312, 320, 322, 324, 326-327.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 476-477.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 18, 70, 82.

Woźniakowski Bogumił M., „Pisarze spod znaku cyrkla i węgielnicy”, Forum Myśli Wolnej, nr 97/2023, strona 14.

Bibliografia ogólna:

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Ś. p. Andrzej Strug. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 281 z 11 grudnia 1937.
Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
Cezary Leżeński / Lesław Kukawski: O kawalerii polskiej XX wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 22. ISBN 83-04-03364-X.

WALERY SŁAWEK

Źródło cytatu: Włodzimierz Kalicki, 2 kwietnia 1939. Stary browning [online], Wyborcza.pl, 2 kwietnia 2006 [dostęp 2008-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2008-05-29].

Portret: Walery Sławek, fotografia z 1939 roku nieznanego autora. Portret został zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: J.Piłsudski z dowództwem Pierwszego Pułku Legionów Polskich (W.Sławek szósty od lewej). Kielce, 1914

r. Autor zdjęcia: Marian Fuks. Pocztówka na podstawie publikacji w Ilustrowanym Kurierze Wojennym z 5 grudnia 1914 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 160, 162, 166, 237, 257, 258, 405, 418, 419, 425, 429.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 144, 185, 190, 298, 373, 375, 416, 417, 430, 431, 440.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 235.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 458-459.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 235.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 85, 178, 182.

Bibliografia ogólna:

Przemysław Adamski: Płk. dypl. Walery Sławek. Biografia polityczna (1926–1939). Od BBWR do śmierci. Łódź: Związek Strzelecki, 2010. ISBN 978-83-929208-4-7.
Andrzej Ajnenkiel: Konstytucje Polski 1791–1997. Warszawa: Rytm, 2001. ISBN 83-88794-41-8.
Dariusz Baliszewski. Mroczna tajemnica II Rzeczypospolitej. „Newsweek”. Nr 14, s. 78–80, 4 kwietnia 2004.
Zbigniew Cieślikowski: Tajemnice śledztwa KO-1042/27. Sprawa generała Zagórskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1976.
Regina Czarnecka. Organizacja Sztabu Generalnego WP (Naczelnego Dowództwa WP) w latach 1918–1921. „Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej”, 2003.
Jacek Czajowski, Jacek Majchrowski: Sylwetki polityków drugiej Rzeczypospolitej. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1987. ISBN 83-7006-170-2.
Andrzej Garlicki: Od Brześcia do maja. Warszawa: Czytelnik, 1986. ISBN 83-07-01603-7.
Hanna Jędruszczak, Tadeusz Jędruszczak: Ostatnie lata Drugiej Rzeczypospolitej (1935-1939). Warszawa: Książka i Wiedza, 1970.
Jerzy Marek Nowakowski: Walery Sławek (1879-1939): zarys biografii politycznej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1988. ISBN 83-202-0688-X.
Jerzy Rawicz: Pozostało do wyjaśnienia. Warszawa: Czytelnik, 1979.
Paweł Samuś: Walery Sławek: droga do niepodległej Polski. Płock: Novum, 2002. ISBN 83-88193-60-0.
Ryszard Świętek: Lodowa ściana: sekrety polityki Józefa Piłsudskiego 1904-1918. Kraków: Platan, 1998. ISBN 83-85222-58-8.
Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 895
Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 324, 844
Richard M. Watt: Gorzka chwała. Polska i jej los 1918–1939. Warszawa: Andrzej Findeisen – A.M.F. Plus Group, 2005. ISBN 83-921401-3-3.
Tadeusz Wawrzyński. Oficerowie i podoficerowie Wojska Polskiego – kawalerowie Krzyża i Medalu Niepodległości. „Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej”, s. 65, 1996.
Śp. Walery Sławek. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 78 z 5 kwietnia 1939.

KAZIMIERZ BARTEL

Źródło cytatu: Kazimierz Bartel, mowa o aktach antysemityzmu na polskich uczelniach, marzec 1939. „Polska Zachodnia”, 1939, R. 14, nr 74.

Portret: Kazimierz Bartel , autorem portretu był Roman Kramsztyk, 1936 r.

Ilustracja w tekście: Pikieta Obozu Narodowo-Radykalnego przed gmachem Politechniki Lwowskiej z żądaniem wprowadzenia getta ławkowego. Lata 30-te XX w.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 60, 101, 106, 175, 176, 189, 237, 346, 359, 370, 376, 378, 387, 395, 410, 411, 416, 437.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 176, 203, 217, 298, 376, 385, 386, 390, 406, 423, 428, 429, 432, 574.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 231, 234, 318, 320, 323, 324.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. RYTM, Warszawa 1999. Str. 36. Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 231, 234, 318, 320, 323, 324.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 78, 180, 188.

Bibliografia ogólna:

Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 26–27. [dostęp 2020-09-28].
Andrzej Ajnenkiel: Od rządów ludowych do przewrotu majowego. Zarys dziejów politycznych Polski 1918–1926. Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0581-9.
Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 115. ISBN 978-83-7188-964-6.
Andrzej Garlicki: Od Brześcia do maja. Warszawa: Czytelnik, 1986. ISBN 83-07-01603-7.
Sławomir Kalbarczyk. Kazimierz Bartel. Ostatnia ofiara zbrodni na profesorach lwowskich w lipcu 1941. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”, lipiec 2011. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej. ISSN 1641-9561.
Tadeusz Krawczak, Janusz Odziemkowski. Polskie pociągi pancerne 1918–1939. „Wojskowy Przegląd Historyczny”, s. 123–124, 1979.
Ronald Modras: Kościół katolicki i antysemityzm w Polsce w latach 1933–1939. Kraków: Homini SC, 2004, s. 79. ISBN 83-89598-06-X.
Zofia Pawlikowska-Brożek. Wykaz profesorów i docentów matematyki pracujących w polskich uczelniach w latach 1919–1939. „Roczniki Polskiego Towarzystwa Matematycznego”, s. 220, 1982.
Małgorzata Smogorzewska, Andrzej Krzysztof Kunert: Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. T. 1. Wydawnictwo Sejmowe, 1998, s. 101.
Richard M. Watt: Gorzka chwała. Polska i jej los 1918–1939. Warszawa: A.M.E Plus Group Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-921401-3-3.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934.
Rocznik Oficerski 1923.
Academia Militans. Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie, red. Adam Redzik, Kraków 2015.

LEON BERENSON

Źródło cytatu: Leon Berenson podczas mowy końcowej w procesie brzeskim (2 stycznia 1932). Źródło: 51-szy dzień procesu brzeskiego, „Robotnik” nr 3, 3 stycznia 1932, s. 2.

Portret: Leon Berenson w trakcie procesu brzeskiego, „Światowid” 1931. Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Ława oskarżonych podczas procesu brzeskiego, 1931 r., zbiory prywatne. Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej: Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strona 347.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strona 364.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 84, 231.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 41-42.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 84, 231.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 76, 185.

Bibliografia ogólna:

Krzysztof Pol: Poczet prawników polskich. Warszawa: C.H. Beck, 2000, s. 1143–1153. ISBN 83-7110-721-8.
Jan Jagielski: Przewodnik po cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej 49/51. Z. 1, Kwatery przy Alei Głównej. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej w Polsce, 1996, s. 36. ISBN 83-90-66296-5.
Dr Gervase Vernon Belonging and Betrayal The life of Bronislawa Wieniawa Dlugoszowska (First wife of Leon Berenson), Amazon 2013.

ALEKSANDER PRYSTOR

Źródło cytatu: Wacław Zbyszewski na antenie Radia Wolna Europa, w audycji Aleksander Prystor. „Twardy i uparty” cień Marszałka. polskieradio.pl, 02.01.2024.https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2824756,Aleksander-Prystor-Twardy-i- uparty-cien-Marszalka (dostęp 4.11.2024).

Portret: Aleksander Prystor, autor zdjęcia nieznany. Portret został zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Bolesław Wieniawa-Długoszowski, Józef Piłsudski, Aleksander Prystor, Wacław Stachiewicz. Plac Saski, 31 maja 1926.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 149, 150, 153, 162, 268, 393, 425.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 17, 170, 172, 175, 185, 272, 405, 425, 430.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 232.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 400.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 232.

Bibliografia ogólna:

Aleksander Prystor. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.480.702 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-01-02].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Adam Pragier: Czas przeszły dokonany. Londyn: B. Świderski, 1966.
Marian Romeyko: Przed i po Maju. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967. ISBN 83-11-06884-4.
Janusz Jędrzejewicz: W służbie idei. Fragmenty pamiętnika i pism. Londyn: 1972.
Andrzej Ajnenkiel: Polska po przewrocie majowym. Zarys dziejów politycznych Polski 1926–1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1980. ISBN 83-214-0047-7.
Ludwik Hass: Ambicje rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905–1928. Warszawa: 1984. ISBN 83-01-03824-1.
Andrzej Ajnenkiel: Od rządów ludowych do przewrotu majowego. Zarys dziejów politycznych Polski 1918–1926. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0581-9.
Andrzej Garlicki: Od Brześcia do maja. Warszawa: Czytelnik, 1986. ISBN 83-07-01603-7.
Andrzej Chojnowski, Piotr Wróbel: Prezydenci i premierzy Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992. ISBN 83-04-03854-4.
Kazimierz Świtalski: Diariusz 1919–1935. Warszawa: Czytelnik, 1992. ISBN 83-07-01925-7.
Jacek Piotrowski: Aleksander Prystor 1874–1941. Zarys biografii politycznej. Wrocław: Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego, 1994. ISBN 83-85689-55-9.
Maciej Kozłowski: Sprawa premiera Leona Kozłowskiego. Zdrajca czy ofiara. Warszawa: Iskry, 2005. ISBN 83-207-1794-9.

STANISŁAW THUGUTT

Źródło cytatu: Cytat z pism Stanisława Thugutta w: „O Polskę Ludową (Stanisław Thugutt)” , Remigiusz Okraska, „Obywatel” nr 3(35)/2007.

Portret: Stanisław Thugutt, Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji. Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Kongres Zjednoczeniowy Stronnictwa Ludowego, 1931.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 10, 117, 120, 201, 202, 228, 273, 338, 342, 346, 347, 357, 359, 360, 363, 371, 372, 377, 378, 380, 381, 387, 392-394, 395, 397, 401, 402, 413, 429.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 134, 138, 233, 262, 286, 360, 364, 373, 374, 376, 377, 380, 387, 390, 391, 392, 395, 397, 403, 404, 406, 409, 413, 424, 441.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 234, 237, 318, 319, 322.

Hass L., “Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999″. RYTM, Warszawa 1999. Strony 501-502.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 232, 234, 237, 318, 319, 322.

Przemysław Waingertner: Mason ofiarny. [dostęp 2024-11-24].

Bibliografia ogólna:

Thugutt Stanisław, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-11-13].

Remigiusz Okraska, „O Polskę Ludową [Stanisław Thugutt]”, na portalu lewicowo.pl [Dostęp z: 31.10.2024]

EDWARD ŚMIGŁY-RYDZ

Źródło cytatu: Marian Hemar, Do generała, Marzec 1940, https://prawicowyinternet.pl/do-generala-marian-hemar/ (dostęp 4.11.2024).

Portret: Plakat propagandowy z wizerunkiem marszałka Śmigłego-Rydza, Światowid, 1936, nr 46.

Ilustracja w tekście: Józef Piłsudski i Edward Rydz-Śmigły podczas wojny polsko-bolszewickiej. Zdjęcie pochodzi z książki „Józef Piłsudski 1867-1935”, Kraków 1935, strona 110.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 153, 161-164, 176, 273, 425, 426.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 175, 185, 186, 187, 203, 437. Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 431-432.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 85, 184, 185, 205.

Bibliografia ogólna:

Józef Piłsudski: Pisma zbiorowe. T. IV. Warszawa: 1937.
Jerzy Klimkowski: Byłem adiutantem generała Andersa. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1959.
Hanna Jędruszczak, Tadeusz Jędruszczak: Ostatnie lata Drugiej Rzeczypospolitej (1935–1939). Warszawa: Książka i Wiedza, 1970.
Jerzy Rawicz: Do pierwszej krwi. Warszawa: Czytelnik, 1974.
Stanley S. Seidner, The Camp of National Unity: An Experiment in Domestic Consolidation, The Polish Review vol. XX, nos. 2–3, 1975, s. 231–236.
Marian Romeyko: Przed i po maju. T. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1976.
Stanley S. Seidner, Reflections from Rumania and Beyond: Marshal Śmigły-Rydz Rydz in Exile, The Polish Review vol. XXII, no. 2, 1977, s. 29–51.
Stanley S. Seidner, Marshal Edward Śmigły-Rydz Rydz and the Defense of Poland. New York, 1978.
Andrzej Ajnenkiel: Od rządów ludowych do przewrotu majowego. Zarys dziejów politycznych Polski 1918–1926. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978. ISBN 83-214-0581-9.
Walentyna Korpalska: Władysław Eugeniusz Sikorski. Biografia polityczna. Wrocław: 1981. ISBN 83-04-02922-7.
Andrzej Garlicki: Od Brześcia do maja. Warszawa: Czytelnik, 1986. ISBN 83-07-01603-7.
Ryszard Mirowicz: Edward Rydz-Śmigły: działalność wojskowa i polityczna. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1988. ISBN 83-202-0603-0.
Marian Eckert: Historia polityczna Polski lat 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1989. ISBN 83-02-02843-6.
Cezary Leżeński: Kwatera 139. Opowieść o marszałku Rydzu-Śmigłym. T. 1. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1989. ISBN 83-222-0551-1.
Paweł Dubiel: Polacy w II wojnie światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2003. ISBN 83-7399-054-2.
Wojciech Roszkowski: Najnowsza historia Polski 1914–1945. Warszawa: Świat Książki, 2003. ISBN 83-7311-991-4.
Andrzej Pepłoński: Wywiad a dyplomacja II Rzeczypospolitej. Toruń: Wydawnictwo Mado, 2004. ISBN 83-85228-23-3.
Richard M. Watt: Gorzka chwała. Polska i jej los 1918–1939. Warszawa: Andrzej Findeisen – A.M.F. Plus Group, 2005. ISBN 83-921401-3-3.
Sławomir Koper: Życie prywatne elit Drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: Bellona, 2011. ISBN 978-83-11-12239-0.
Sławomir Koper: Polskie piekiełko. Obrazy z życia elit emigracyjnych 1939–1945. Warszawa: Bellona, 2012. ISBN 978-83-11-12301-4.
Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Edward Śmigły-Rydz. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2024-11-13].

JANUSZ KORCZAK

Źródło cytatu: H. Kirchner, „Janusz Korczak, pisarz-wychowawca-myśliciel”, Instytut Badań Literackich, 1997, s. 18. Portret: Janusz Korczak, ten fragment fotografii przedstawiającej personel domu sierot z lipca 1927 r. został zrekonstruowany (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Janusz Korczak i dzieci w Domu Sierot przy ulicy Krochmalnej w Warszawie (ok. 1940 r.).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strona 440. Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strona 453.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999”. RYTM, Warszawa 1999. Strona 230-231.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strona 84.

Woźniakowski Bogumił M., „Pisarze spod znaku cyrkla i węgielnicy”, Forum Myśli Wolnej, nr 97/2023, str. 14-15.

Bibliografia ogólna:

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
Rocznik Oficerski 1923, Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924, Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
Newerly I., Żywe wiązanie, Warszawa: Czytelnik, 1966.
Kryżanowskiego P.J., Hernasa 1. C., Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny A-M, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1984, ISBN 83-01-01520-9.
Falkowska M., Kalendarz życia, działalności i twórczości Janusza Korczaka, Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, ISBN 83-10-09142-7, OCLC 22291731.
Olczak-Ronikier J., Korczak. Próba biografii, Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2011, ISBN 978-83-7414-077-5, OCLC 745921036.
Korczak J., Pamiętnik i inne pisma z getta, Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2012, ISBN 978-83-7747-747-2, OCLC 818434686.
Henryk Goldszmit, [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.836 [online], Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 2022-11-04].

BOLESŁAW WIENIAWA-DŁUGOSZOWSKI

Źródło cytatu: „Ułańska jesień”, Bolesław Wieniawa-Długoszowski, https://poetespolonais.wordpress.com/wp-content/ uploads/2012/08/bolesc582aw-wieniawa-dc582ugoszowski-1881-1942.pdf (dostęp 21.10.2024).

Portret: Gen. Bolesław Wieniawa-Długoszowski – ten fotograficzny portret z 7 lutego 1932 r., którego autorem jest Narcyz Witczak-Witaczyński, zrekonstruowano (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja w tekście: Bal sylwestrowy w kasynie 1 Pułku Szwoleżerów w Warszawie (1932).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Warszawa 1984. Strony 139, 159, 331, 340, 362, 367, 404, 425.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 160, 182, 264, 380.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 160, 232, 235.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 104.

Bibliografia ogólna:

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
Mariusz Urbanek, Wieniawa. Szwoleżer na Pegazie, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1990.
Jacek Majchrowski: Ulubieniec Cezara. Bolesław Wieniawa-Długoszowski. Zarys biografii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1990. ISBN 83-04-03433-6.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
Cezary Leżeński / Lesław Kukawski: O kawalerii polskiej XX wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 70. ISBN 83-04-03364-X.
Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Wojciech Grochowalski, Ku chwale Wieniawy, Łódź 2001.
Wojciech Grochowalski, Boleslaw Wieniawa-Dlugoszowski. Wiersze i piosenki, Łódź 2002.
Tomasz Kośmider: Toruński Inspektorat Armii w systemie obronnym państwa polskiego w latach 1921–1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2009. ISBN 978-83-7543-082-0.
Grzegorz Kuba, Wie Warszawa kto Wieniawa, Ziemiańska, Adria, Fukier, Europejski – warszawskie miejsca spotkań Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego, Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, Warszawa 2015 nr 1(3), ISSN 2354-0435.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.

HIPOLIT GLIWIC

Źródło cytatu: Eberhardt Piotr, Koncepcja granic powojennej Polski wg Hipolita Gliwica, „Przegląd Geopolityczny” 2012, tom 5, s. 102.

Portret: Hipolit Gliwic, Zdjęcie nieznanego autora. Źródło: Elżbieta Wichrowska, Gliwicowie. Ars Regia 2/2 (3), 1993. Str.

109. Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji. Ilustracja w tekście: Zaprzysiężenie gabinetu Kazimierza Bartla, Hipolit Gliwic drugi od lewej. Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 5,, 99, 116, 147, 154, 158, 175, 189, 192, 200, 225, 233, 241, 267, 270-272, 280, 281, 285, 294, 295, 308-310, 312, 328, 332, 353, 359, 360, 370, 380, 387, 397, 411.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 118, 132, 168, 176, 181, 203, 218, 220, 233, 258, 265, 271, 272, 273, 285, 293, 301, 315, 340, 341, 342, 343, 358, 377, 378, 385, 395, 397, 409, 423.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 84, 112, 229, 232, 318, 320, 325.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 140-141.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 182, 198, 259.

Bibliografia ogólna:

Kto był kim w II Rzeczypospolitej, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I.
Gliwic Hipolit – biogram w bazie Sejmu RP.

WITOLD ŁUNIEWSKI

Źródło cytatu: Cytat z wystąpienia Barbary Cicheckiej, dyrektorki Muzeum Miasta i Rzeki Warty. „O Witoldzie Łuniewskim w muzeum.” Regionalny Portal Informacyjny http://www.nasze.fm (dostęp 27.10.2024).

Portret główny: Witold Łuniewski. Autor zdjęcia nieznany. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Brama szpitala w Tworkach, widok współczesny.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 8, 17, 95, 146, 182, 187, 195, 225, 278-280, 310, 311, 334, 335, 339, 379, 399, 457.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 111, 167, 168, 214, 258, 265, 304, 342, 393, 407.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 232.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 246.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 294.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strona 179.

Bibliografia ogólna:

Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 185. [dostęp 2021-08-11].
Handelsman J.: Witold Łuniewski (1881–1943). Próba profilu biograficznego. Polski Tygodnik Lekarski 3 (18), 545–549, 1948.
Zakrzewski T.: Łuniewski Witold Aleksander Robert (1881–1943), [w:] Polski Słownik Biograficzny tom 18. PAU, 1973 s. 570–571.
Skoczkowski J.: W 40 rocznicę śmierci docenta dr med. Witolda Łuniewskiego, twórcy polskiej szkoły psychiatrii sądowej (1881–1943). Psychiatria Polska 18 (5), s. 497–501, 1984.
Barbara Cichecka: Pierwszy honorowy obywatel miasta Warty – doc. dr Witold Łuniewski (W 40-tą rocznicę śmierci). Na Sieradzkich Szlakach 8 (4), s. 12–14, 1993.
Majchrzyk Z.: Witold Łuniewski 1881–1943. Postępy Psychiatrii i Neurologii 7 supl. 3 (8) s. i–iii, 1998.
Nasierowski T., Britmann J., Freemasonry and psychiatry in Poland, „History of Psychiatry”, 23 (3), 2012, s. 329–341, DOI: 10.1177/0957154X11428539 (ang.).

STANISŁAW PATEK

Źródło cytatu: Stanisław Patek, mowa obrończa na procesie Stefana Okrzei. S. Patek, „Obrona Okrzei. Streszczenie mowy obrończej w sprawie Okrzei”, w: „Ze wspomnień obrońcy”, Warszawa 1937, s. 5.

Portret główny: Stanisław Patek jako ambasador RP. Fotografia ze zbiorów prywatnych, została odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Brama Straceń – wschodnia brama Cytadeli Warszawskiej, cmentarz-mauzoleum więźniów politycznych straconych w Królestwie Kongresowym. Zdjęcie współczesne.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 16, 33, 60, 92, 93, 96-98, 106, 112-116, 121, 123, 126, 130, 133, 137, 138, 224, 266, 272, 342, 363, 396, 401, 419.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 14, 107, 113,, 114, 115, 129, 131, 133, 140, 145, 157, 158, 159, 258, 271, 285, 359,-360, 380, 381, 407, 412, 432.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 65, 82, 83, 85-87, 114-117, 152, 153, 161, 215, 225-227, 232.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 270.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 366-367.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strona 79.

Bibliografia ogólna:

Leon Berenson: Z sali śmierci, Warszawa 1929.
Stanisław Patek: Wspomnienia z ważkich okresów pracy, Warszawa 1938.
Emil Stanisław Rappaport: Moje czasy adwokackie, „Palestra” 1959, nr 2–3, s. 39.
Krzysztof Pol: Poczet prawników polskich. Warszawa: Wyd. C.H.Beck, 2000. ISBN 83-7110-721-8. OCLC 830204771.

LEON KOZŁOWSKI

Źródło cytatu: List L.Kozłowskiego do Wacława Orynga, zawierający prośbę o przesłanie spisu masonów (5 lipca 1938). Anna Zakrzewska, „Przyczynek do rozgrywek w OZON-ie”, Przegląd Historyczny 64/2, 385-388.

Portret główny: Leon Kozłowski, fotografia z lat 30-tych XX w. , została odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Karykatura pochodząca z „Mucha : pismo satyryczno-polityczne”. R. 70, 1938, n° 31.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 35, 61, 155, 162, 235, 237-239, 258, 393, 425, 427.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 178, 228, 296, 298, 299, 365, 405, 425, 439.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 231.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 227-228.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 242.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 85, 120, 194, 195.

Bibliografia ogólna:

Dariusz Baliszewski. Muszkieterowie. „Newsweek Polska”, 2006-11-08.
Paulina Florjanowicz: Archeolodzy polscy wobec nazizmu i stalinizmu. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, 2023. ISBN 978-83-965839-2-5.
Luciana Frassati-Gawrońska: Przeznaczenie nie omija Warszawy. Warszawa: 2003. ISBN 83-88032-50-X.
Ludwik Hass: Wolnomularze polscy w kraju i na świecie. Słownik biograficzny. Warszawa: 1999. ISBN 83-87893-52-8.
Piotr Hubia: Belina i jego ułani. Kraków: 2003. ISBN 83-7188-475-3.
Maciej Kozłowski: Sprawa premiera Leona Kozłowskiego. Zdrajca czy ofiara. Warszawa: Iskry, 2005. ISBN 83-207-1794-9.
Robert Litwiński: Leon Tadeusz Kozłowski (1892–1944). W: Premierzy i ministrowie Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1939. Zbigniew Girzyński, Jarosław Kłaczkow, Wojciech Piasek (red.). Wyd. 1. Warszawa: Instytut De Republica, 2023, s. 332–334. ISBN 978-83-67253-59-8.
Adam Massalski, Jerzy Szczepański: Słownik biograficzny zasłużonych nauczycieli i wychowanków. I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Kielce: 2010.
Premierzy i prezydenci II Rzeczypospolitej. Andrzej Chojnowski, Piotr Wróbel (red.). Wrocław: 2000. ISBN 83-04-03854-4.
Jerzy Rawicz: Diabeł przegrany. Warszawa: Czytelnik, 1976.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Marzena Woźny. Leon Kozłowski (1892–1944) – krakowski etap życia naukowca, żołnierza, polityka. „Przegląd Archeologiczny”. 69, s. 243–278, 2021. DOI: 10.23858/PA69.2021.2065. ISSN 0079-7138. [zarchiwizowane z adresu 20 października 2024]

JULIUSZ KADEN-BANDROWSKI

Źródło cytatu: Juliusz Kaden-Bandrowski, „Czarne skrzydła”. Część 2. „Tadeusz”. Wydawnictwo Literackie, Warszawa 1980. Portret główny: Juliusz Kaden-Bandrowski, fotografia z lat 30-tych XX w. , została odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Portret autora ze strony tytułowej książki „Piłsudczycy”, Juliusz Kaden-Bandrowski, Oświęcim 1915.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej: Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 59, 201, 270, 430. Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 272, 441.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 232.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 164-165.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 33-34.

Bibliografia ogólna:

Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2018-10-20].
Juliusz Kaden-Bandrowski: Generał Barcz (wstęp Michała Sprusińskiego). Kraków: Ossolineum, 1975.
Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie: Cmentarz Ewangelicko–Reformowany w Warszawie. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: PIW, 1989, s. 20–21.
Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny (pod red. Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan). Warszawa 1996. Tom 4.

MARIAN ZYNDRAM-KOŚCIAŁKOWSKI

Źródło cytatu: Andrzej Chojnowski, Piotr Wróbel: „Prezydenci i premierzy Drugiej Rzeczypospolitej”. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1992. Strona 354.

Portret główny: Portret Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego z 1933 r. pędzla Józefa Blicharskiego.

Ilustracja boczna: Rząd Kościałkowskiego tuż po zaprzysiężeniu. Premier siedzi drugi od lewej. „Gazeta Polska” 1935.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 167, 201, 239, 345, 348, 359, 360, 367, 387, 393, 395, 410.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 191-192, 363, 365, 376, 377, 378, 385, 405, 406.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 318.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 226.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 237.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 75, 182-184.

Bibliografia ogólna:

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Andrzej Ajnenkiel: Polska po przewrocie majowym. Zarys dziejów politycznych Polski 1926–1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1980. ISBN 83-214-0047-7.
Andrzej Chojnowski, Piotr Wróbel: Prezydenci i premierzy Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1992. ISBN 83-04-038547.
Marian Marek Drozdowski: Starzyński. Legionista, polityk gospodarczy, prezydent Warszawy. Warszawa: Iskry, 2006. ISBN 83-244-0017-6.
Tadeusz Jędruszczak: Kościałkowski Marian Zyndram. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XIV. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1968.
Janusz Jędrzejewicz: W służbie idei. Fragmenty pamiętnika i pism. Londyn: 1972.
Henryk Mościcki, Włodzimierz Dzwonkowski: Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1927. Warszawa: Lucjan Złotnicki, 1928.
Włodzimierz Suleja: Tymczasowa Rada Stanu. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998. ISBN 83-7059-290-2.
Richard M. Watt: Gorzka chwała. Polska i jej los 1918–1939. Warszawa: Andrzej Findeisen – A.M.F. Plus Group, 2005. ISBN 83-921401-3-3.

ALEKSANDER JANOWSKI

Źródło cytatu: „Poznaj swój kraj”, Warszawa 1913, s. 147.

Portret główny: Aleksander Janowski, fotografia z lat 30-tych XX w., odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Ilustracja przedstawia Aleksandra Janowskiego w tradycyjnym stroju regionalnym. Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej: Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 211.

Hass L., „Skład osobowy wolnomularstwa polskiego II Rzeczypospolitej” (Wielka Loża Narodowa). Przegląd Historyczny 83/3, 519-558, 1992.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 186.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 289-294.

Bibliografia ogólna:

Aleksander Janowski – Internetowy Słownik Biograficzny. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2024-10-17].
Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci – pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 183.
↑ Zbigniew Korzybski: Technikum Kolejowe Ministerstwa Komunikacji im. Jana Rabanowskiego w Warszawie, [w:] Dzieje Woli. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 201.
↑ Pogrzeb twórcy polskiego krajoznawstwa Dziennik Polski 1947 nr 286 z 19 października s. 6.

MIECZYSŁAW WOLFKE

Źródło cytatu: Ewelina Kędzierska, Krzysztof Petelczyc, „Mieczysław Wolfke. Gdyby mi dali choć pół miliona… Biografia”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2018.

Portret główny: Mieczysław Wolfke, fotografia z lat 30-tych XX w., odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: „Telektroskop bez drutów” – wynalazek młodego Mieczysława Wolfkego, ilustracja pochodzi z artykułu Działalność Profesora Mieczysława Wolfkego, Strona Wydziału Fizyki Politechniki Warszawskiej, 25.02.2022. https://www. fizyka.pw.edu.pl/Wydzial/Historia-Wydzialu/Dzialalnosc-Profesora-Mieczyslawa-Wolfkego (dostęp 30.10.2024).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 146, 147, 182, 187, 192, 200, 201, 225, 233, 239, 241, 255, 265, 271, 279, 280, 328, 331, 339, 382, 412.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 168, 169, 214, 220, 233, 258, 264, 273, 293, 300, 301, 358, 395, 424.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 231, 327.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 327.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 540-541.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 69, 76, 179, 182, 198, 261.

Bibliografia ogólna:

Karol Wolfke, Wspomnienia o ojcu, Mieczysławie Wolfke, „Postępy Fizyki”, 31 (6), 1980.

Archiwum PAN. dr Mieczysław Wolfke, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej ur. 29 maja 1883 r. w Łasku, zm. 4 maja 1947 r. w Zurychu. Wyciąg z pamiętnika dotyczący działalności naukowej do roku 1940.

Adam Kiejna, Mieczysław Wolfke: życie i działalność naukowa, „Postępy Fizyki”, 54 (3), 2003.

JAN MAZURKIEWICZ

Źródło cytatu: J. Mazurkiewicz, Zarys psychiatrii psychofizycznej, PZWL, Warszawa 1980, s. 83.

Portret główny: Jan Mazurkiewicz, zdjęcie pochodzi z czasopisma „Rocznik Psychjatryczny”, 1933 r. Fotografia została odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Szpital Tworkowski, pałacyk nad Utratą, fotografia współczesna.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 146, 147, 182, 224, 225, 260, 278, 295, 379, 396, 412, 421, 427.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 167, 1168, 325, 393, 407, 424, 435. Gniadek W., „Profesor Jan Mazurkiewicz – wolnomularz, twórca nowoczesnej polskiej psychiatrii i psychofizjologii.” Medycyna Rodzinna 1/2016, s. 41-43

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 327.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 252.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 309.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 69, 75.

Bibliografia ogólna:

Wanda Bobrowska-Nowak: Mazurkiewicz Jan. W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 147-149.

Hetman, Grzegorz, Uczucia i wartości według Jana Mazurkiewicza, Lublin 1995

JULIUSZ OSTERWA

Źródło cytatu: Krzysztof Wiejak, „Za 100 mln zł zmieni się nie tylko budynek. Teatr Osterwy się rozrośnie i zazieleni”, Jawny Lublin, 14.12.2023. https://jawnylublin.pl/za-100-mln-zl-zmieni-sie-nie-tylko-budynek-ale-i-otoczenie-osterwa-sie- rozrosnie-i-zazieleni/ (dostęp 30.10.2024).

Portret główny: Juliusz Osterwa, lata 30-te XX w. Fotografia została odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Teatr Polski Reduta w Wilnie, pocztówka z lat 20-tych XX w.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 188, 189. Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 216, 217.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 314.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 266.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 358-359.

Bibliografia ogólna:

Juliusz Osterwa, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-10-10].
Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004
Stanisław Dąbrowski i inni, Słownik biograficzny teatru polskiego, 1973, s. 516–518

TADEUSZ TOMASZEWSKI

Źródło cytatu: Tomasz Arciszewski (1877–1955). dzieje.pl, 2018-07-06. (dostęp 2024-10-27).

Portret główny: Tadeusz Tomaszewski, Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny, 1929 r.

Ilustracja boczna: Władze RP na obczyźnie, Londyn, 1943 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 59, 120, 181, 192, 396.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 71, 138, 209, 220, 407.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 152, 154, 235.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 316.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 506.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 205, 248, 252.

Bibliografia ogólna:

Ryszard Szawłowski, Najwyższe państwowe organy kontroli II Rzeczypospolitej, Warszawa 2004.

JAN PIŁSUDSKI

Źródło cytatu: Paweł Grata, „Jan Piłsudski (1876-1950). Nie tylko brat Marszałka”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, Sulejówek 2023.

Portret główny: Księga Pamiątkowa ogólnopolskiego zjazdu instytucji oszczędnościowych w Warszawie, nakł. Rady Zjazdów Instytucji Oszczędnościowych w Polsce, 1931.

Ilustracja boczna: Instytut Piłsudskiego w Londynie, rok 2024.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 99, 168, 268, 270, 425.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 117, 192, 272, 273.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 84, 151, 232.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 272-273.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 378-379.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 76, 79, 120, 182, 188, 194, 195.

Bibliografia ogólna:

Kto był kim w II Rzeczypospolitej, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego. Warszawa 1994. wyd. I.

STEFAN BERNARD DRZEWIESKI

Źródło cytatu: Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Rozdział 41.

Portret główny: Portret pochodzi ze zbiorów prof. Andrzeja Nowickiego. Fotografia została odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Szturm na Pałac Zimowy, Petersburg 1917. Autor nieznany.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strona 76.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 189.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 110.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 248, 249.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 327-334.

Bibliografia ogólna:

red. J. Tomaszewski, A. Żbikowski, „Żydzi w Polsce. Dzieje i kultura. Leksykon”,, Warszawa 2001.

Balcerak, Wiesław, Euzebiusz Basiński i Henryk Wisner, red. Polsko-radzieckie stosunki kulturalne 1918–1939: Dokumenty i materiały. Warszawa: Książka i Wiedza, 1977.
Bartoszewicz, Henryk. „Polskie ugrupowania polityczne w Rosji wobec problemu niepodległości Rzeczypospolitej (luty–listopad 1917 roku)”. Mazowieckie Studia Humanistyczne, nr 1 (1999): 47–66.
Cieślak, Tadeusz, i Leon Grosfeld. Rewolucja Październikowa a Polska: Rozprawy i szkice. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967.
Gerould, Daniel C. Stanisław Ignacy Witkiewicz jako pisarz. Tłumaczenie Ignacy Sieradzki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1981.
Kalestyńska, Lidia, Aleksander Kochański i Wiesława Toporowicz, red. Księga Polaków uczestników rewolucji październikowej 1917–1920: Biografie. Warszawa: Książka i Wiedza, 1967.
Matelski, Dariusz. „Grabież kościelnych dóbr kultury na pograniczu polsko-litewsko-białoruskim (od najazdu moskiewskiego 1654 r. do zakończenia II wojny światowej)”. W: Kościoły a państwo na pograniczu polsko-litewsko-białoruskim: Źródła i stan badań, redakcja Marek Kietliński et al., 75–100. Białystok: Wydawnictwo Prymat, 2005.
Miodowski, Adam. „Udział radykalnej lewicy wychodźczej w procesie bolszewizacji wojskowych Polaków w Rosji”. Białostockie Teki Historyczne 7 (2009): 73–92.
Miodowski, Adam, oprac. „Sprawozdanie z I Ogólnego Zjazdu Delegatów Wojskowych Polaków w Rosji (7.06–22.06.1917 r.)”. Studia Podlaskie 10 (2000): 233–279.
Pastoureau, Michel. Średniowieczna gra symboli. Tłumaczenie Hanna Igalson-Tygielska. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2006.
Pipes, Richard. Rewolucja rosyjska. Tłumaczenie Tadeusz Szafar. Warszawa: Wydawnictwo Magnum, 2006.
Reed, John. Dziesięć dni, które wstrząsnęły światem. Tłumaczenie Wiktor Grosz. Warszawa: Książka i Wiedza, 1956.
Ślisz, Andrzej. Prasa polska w Rosji w dobie wojny i rewolucji 1915–1919. Warszawa: Książka i Wiedza, 1968.

STANISŁAW STEMPOWSKI

Źródło cytatu: Ewa Górniak, „Stanisław Stempowski wobec kwestii społecznych, religijnych i narodowych”. Forum Politologiczne, 5, 2007, s. 319.

Portret główny: Stanisław Stempowski, zdjęcie z lat 30-tych XX w. Fotografia została odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Zdjęcie pochodzi z: S.Stempowski, „Pamiętniki 1870-1917”, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1953, s. 271.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 5, 7, 9, 98, 120, 134, 137, 138, 145-147, 185, 190, 195, 200, 206, 224, 225, 233, 237-239, 241, 242, 253, 262, 267, 272, 277, 279, 287, 294, 295, 297, 301, 319, 328, 331, 334, 339, 371, 379, 384, 385, 397, 399, 410, 423, 424, 426, 430, 437, 494.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 6, 7, 11, 14, 116, 138, 154, 157, 159, 166, 167, 212, 233, 258, 264, 265-266, 286, 293, 300, 301, 304, 308, 325, 327, 352, 358, 393, 409, 437, 441.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 152, 155, 228, 237, 259, 260, 321, 325, 327.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 303.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 472-473.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 70, 80, 179, 181-183, 188, 189, 198, 262.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 301-306.

Bibliografia ogólna:

Wspomnienia drukowane w „Zeszytach Historycznych”:

cz. 1: Stanisław Stempowski, Ukraina (1919–1920). Przedmowa, [w:] „Zeszyty Historyczne” 1972 r., nr 21, s. 64–88 .
cz. 2: Stanisław Stempowski, Wspomnienia. Z pamiętnika (Wojna. Pogrom – 1914–1917), [w:] „Zeszyty Historyczne” 1973 r., nr 23, s. 101–140 .
cz. 3: Stanisław Stempowski, Wspomnienia. Z pamiętnika (dok[ończenie]), [w:] „Zeszyty Historyczne” 1973 r., nr 24, s. 68–131

WITOLD CHODŹKO

Źródło cytatu: Ryszard Poradowski, „Witold Chodźko – z historii medycyny”. Pismo Okręgowej Izby Lekarskiej w Łodzi „Panaceum”/Ryszard Poradowski, 7.10.2022.

Portret główny: Witold Chodźko, zdjęcie z lat 30-tych XX w. Fotografia została odrestaurowana (w tym dodanie koloru) przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Emblemat Ligi Narodów z 1930 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 156, 172, 273, 278, 304, 386, 393, 396.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 178, 179, 180, 197, 258, 286-287, 335, 397, 405, 407.

Gniadek W., „Witold Chodźko – lekarz, polityk, wolnomularz”. Medycyna Rodzinna 4/2014, s. 206-209.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 154, 232, 239.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 176.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 75-76.

Bibliografia ogólna:

Piotr Szarejko, Słownik lekarzy polskich XIX wieku, tom III, Warszawa 1995.
Słownik biograficzny miasta Lublina, pod red. Tadeusza Radzika, Jana Skarbka i Adama A. Witusika, Lublin 1993, s. 54–55 (55-56 w przeglądarce)
Eufemiusz Herman, Historia neurologii polskiej, Ossolineum, Wrocław 1975.

EMIL KIPA

Źródło cytatu: E. Kipa, „Studia i szkice historyczne”, Wrocław 1959, strony 19-20.

Portret główny: Emil Kipa, zdjęcie zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Obrazek antymasoński, lata 30-te XX w. Zbiory prywatne.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 5, 85-87, 96, 106, 125, 142, 143, 147, 155, 156, 165, 180, 185, 187, 192, 194, 217, 233, 239, 241, 262, 267, 274, 278, 283, 287, 289, 290, 307, 308, 315, 319, 320, 331, 334, 335, 339, 399, 400, 403, 407, 425, 428-430, 437, 494, 530, 539, 540.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 7, 11, 14, 98, 99, 101, 113, 123, 144, 145, 168, 169, 177, 178, 189, 209, 212, 214, 215, 220, 223, 264, 265, 266, 269, 271, 293, 300, 301, 303, 304, 310, 312, 317, 319, 320, 338, 339, 347, 348, 351, 353, 414, 419, 436, 440, 441, 449.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 11, 234, 311.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 219.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 214-215.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 16, 21, 22, 71, 72, 82, 83, 195-198, 259, 262.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 321-326.

Bibliografia ogólna:

Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 1938.
Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest ?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa 1938.
Jerzy Skowronek: Emil Kipa (1886–1958), [w:] Historycy warszawscy dwóch ostatnich stuleci (pod redakcją Aleksandra Gieysztora, Jerzego Maternickiego i Henryka Samsonowicza), Spółdzielnia Wydawnicza “Czytelnik” Warszawa 1986, s. 274–291

SZYMON STARKIEWICZ

Źródło cytatu: Tytuł artykułu prasowego dotyczącego upamiętnienia S.Starkiewicza

przez Zespół Szkół Specjalnych w Busku-Zdroju. busko.com.pl, 2020. https://infobusko.pl/szkola-pamieta-gorka-pamieta-o- doktorze-szymonie-starkiewiczu/ (dostęp 30.10.2024).

Portret główny: Szymon Starkiewicz, zdjęcie z kolekcji prywatnej zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Tablica pamiątkowa dr.Szymona Starkiewicza, założyciela i wieloletniego dyrektora Szpitala „Górka” w Busku-Zdroju wmurowana w budynku „Górki”.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 172, 177, 396.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 197, 205, 408. Gniadek W., „Doktor Judym z Buska-Zdroju – biografia Szymona Starkiewicza”. Medycyna Rodzinna 2/2014.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 234.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 302.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 469-470.

Szymon i Wanda Starkiewiczowie, „Czyn i łza. Wspomnienia z Górki” pod redakcją Bożeny M. Dołęgowskiej-Wysockiej, Warszawa 2004.

Szymon i Wanda Starkiewiczowie, Bożena M. Dołęgowska-Wysocka, „Czy i łza. Wspomnienia z Górki”, wyd. II poszerzone, Warszawa 2008.

Bożena M. Dołęgowska-Wysocka, Judym z Górki w: „Do mnie dzieci wdowy. Wolnomularze na Kielecczyźnie od XVIII do XXI wieku”, Lydney 2023, s. 63-76.

Bibliografia ogólna:

Szymon Starkiewicz: Górka. W: Praca zbiorowa: Pamiętniki lekarzy. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1962.
Danuta Bieńkowska: Ludzie z Górki. Warszawa: Książka i Wiedza, 1973.
Zygmunt Kisielewski: Czyn, nie łza… (Rzecz o Górce, Dziecięcej Kolonii Leczniczej pod Buskiem). Warszawa: Polski Komitet Międzynarodowego Kongresu Opieki nad Dzieckiem, 1928.
konkurs.eduseek.interklasa.pl: Dr Szymon Starkiewicz. [dostęp 2014-02-18].
K. Brozek, S. Starkiewicz. Szymon Starkiewicz (1877–1962). On the centenary of birth of the pioneer of complex rehabilitation of children in Poland. „Pediatria Polska”. 53 (8), s. 921–923, sierpień 1978. PMID: 358116.

FELICJAN SŁAWOJ-SKŁADKOWSKI

Źródło cytatu: Cytat za Andrzejem Strugiem (zeznającym w trakcie procesu brzeskiego). „Proces brzeski” (ciąg dalszy), „Robotnik” nr 425, 3 grudnia 1931, s. 3.

Portret główny: Felicjan Sławoj-Składkowski, Historia Gminy Pomiechówek, 2021, https://historiapomiechowka.pl/ slawoj-skladkowski/ (dostęp 22.20.2024). Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Felicjan Sławoj-Składkowski – zdjęcie z czasów legionowych. Historia Gminy Pomiechówek, 2021, https:// historiapomiechowka.pl/slawoj-skladkowski/ (dostęp 22.20.2024).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 153, 232, 233, 240, 318.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 175, 293, 294, 300, 351, 560. Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 295-296.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 453.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 184, 187, 197, 203.

Bibliografia ogólna:

Stanisław Haller: Wypadki warszawskie od 12 do 15 maja 1926 r. Kraków: 1926, s. 24.
Felicjan Sławoj Składkowski: Strzępy meldunków. Warszawa: 1936.
Andrzej Garlicki: Od Brześcia do maja. Warszawa: Czytelnik, 1986. ISBN 83-07-01603-7.
Andrzej Ajnenkiel: Od rządów ludowych do przewrotu majowego. Zarys dziejów politycznych Polski 1918–1926. Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0581-9.
Ryszard Mirowicz: Edward Rydz-Śmigły: działalność wojskowa i polityczna. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1988. ISBN 83-202-0603-0.
Andrzej Chojnowski, Piotr Wróbel: Prezydenci i premierzy Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1992. ISBN 83-04-038547.
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1994. ISBN 83-7066-569-1.
Felicjan Sławoj Składkowski: Nie ostatnie słowo oskarżonego. Warszawa: 2003. ISBN 83-88736-32-9.
Cezary Leżeński. Legiony to braterska nuta…, czyli od Legionów do masonów. „Wolnomularz Polski”, s. 15, listopad – grudzień 2003.
Stanisław Głąbiński: Rządy sanacji w Polsce (1926–1939). Warszawa: Czytelnik, 2004, s. 8.
Marek Sioma. Obcy wśród swoich: losy gen. dyw. Sławoja Felicjana Składkowskiego w latach 1939–1941. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin – Polonia”, s. 193–207, 2005. Lublin: UMCS.
Marek Czarniawski: Sławoj Składkowski w legendzie. Białystok: 2007. ISBN 978-83-923515-1-1.
Polski Słownik Biograficzny, t. XXXVIII.

MICHAŁ TOKARZEWSKI-KARASZEWICZ

Źródło cytatu: Gen. Juliusz Rómmel, Opis: pełnomocnictwo dla Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza. Źródło: „Michał Karaszewicz-Tokarzewski (1893–1964)”, dzieje.pl, https://dzieje.pl/postacie/michal-karaszewicz-tokarzewski (dostęp 5.11.2024).

Portret główny: Michał Tokarzewski-Karaszewicz w mundurze generalskim, 1939 r., autor fotografii nieznany, zdjęcie z kolekcji prywatnej, zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Motto Towarzystwa Teozoficznego. Źródło: „Przegląd Teozoficzny” (organ Polskiego Towarzystwa Teozoficznego), R. 2, Nr. 1-2.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Bargiełowski Daniel, „Po trzykroć pierwszy T.1 Gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz”. Tom 1. RYTM, Warszawa 2000. Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 168, 175, 176, 399, 404, 407, 435-437, 440, 441.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 192, 203, 304, 420, 448, 449-450, 453, 454. Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 238, 312, 329.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strony 314-315.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 504-505.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 253, 260.

Bibliografia ogólna:

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Michał Tokarzewski-Karaszkiewicz, U podstaw tworzenia AK. Montreal 1951 (Tekst powielany, bezdebitowy, wydany po sierpniu 1980 r.; [w:] B-ka oddz. „Radogszcz” Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, sygn. 30401/R).
Stefan Dembiński: Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych na uchodźstwie według awansów dokonanych zarządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej, z uwzględnieniem rodzajów broni i służb. [w:] Dziennik Ustaw RP na Uchodźstwie [on-line]. 1969-06-30. [dostęp 2016-11-29].
Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1990, s. 776–777. ISBN 83-211-1096-7.
Zbigniew Mierzwiński: Generałowie II Rzeczypospolitej. Warszawa 1990: Wydawnictwo Polonia, s. 323–331. ISBN 83-7021-096-1.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
Daniel Bargiełowski: Pierwszy (montaż dokumentów i relacji dotyczących gen. Tokarzewskiego-Karaszewicza), „Karta” nr 9/1992.
Stawecki P., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159.
Bogusław Polak (red.): Konspiracja 1939–1945, część 1 (redakcja naukowa Bogusław Polak). T. V. Koszalin: Wydaw. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.
Daniel Bargiełowski: Po trzykroć pierwszy. Michał Tokarzewski-Karaszewicz. Generał broni, teozof, wolnomularz, kapłan Kościoła liberalnokatolickiego. Tom 1. Warszawa 2000. ISBN 83-87893-76-5, Tom 2. Warszawa 2001. ISBN 83-88794-76-0, Tom 3. Warszawa 2002. ISBN 83-7399-007-0
Spórna M., Słownik najsłynniejszych wodzów i dowódców polskich, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006, ISBN 83-7435-094-6, OCLC 69297626.
Bohdan Urbankowski: Józef Piłsudski. Warszawa: Zysk i Spółka, 2014. ISBN 978-83-7785-480-8.

MIECZYSŁAW MICHAŁOWICZ

Źródło cytatu: „Póki konstytucja nie jest obalona, to ja nie będę jej obalał”- mówił prof. Mieczysław Michałowicz, odrzucając żądania wprowadzenia getta ławkowego. „Przeciw nienawiści i pogardzie”, Henryk Markiewicz. Instytut Badań Literackich, Teksty Drugie 2004, 6, s. 107.

Portret główny: Mieczysław Michałowicz, autor zdjęcia nieznany, źródło: https://www.zapisyterroru.pl/. Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Profesor Michałowicz (przy dziecku) na obchodzie (prawdopodobnie w szpitalu przy ulicy Litewskiej w Warszawie) źródło: http://dabrowazachodnia.pl/1049_profesor-michalowicz

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 88, 141, 182, 186, 187, 196, 201, 217, 227, 228, 358, 360, 361, 379, 392, 394, 399, 412, 426.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 213, 214, 357, 358, 375, 378, 379, 392, 393, 404, 411, 424, 438.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 232, 233.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strony 254-255.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 315-316.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 75, 178, 182, 183, 188, 259.

Bibliografia ogólna:

Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
Piotr Bauer, Bogusław Polak: Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1983. ISBN 83-210-0385-0.
Encyklopedia Powszechna PWN, tom 3.

WITOLD GIEŁŻYŃSKI

Źródło cytatu: Wojciech Giełżyński, wstęp do książki „Prywatna historia XX wieku”, Rosner i Wspólnicy, Warszawa 2005.

Portret główny: Portret wykonany współcześnie przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Wojciech Giełżyński, fotografia pochodząca ze zbiorów prywatnych.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 97, 104-106, 115, 130, 133, 149, 157, 202, 272, 342, 354, 404.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 114, 124, 180, 359.

Giełżyński Wojciech, „Prywatna historia XX wieku”. Rosner i Wspólnicy , Warszawa 2005

Giełżyński Wojciech, „Wschód Wielkiego Wschodu”. Warszawa 2008.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 232.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strony 314-315.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 137-138.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 73, 188, 259.

Anna Kargol, Środowisko wolnomularskie w międzywojennym Krakowie, w: Ars Regia, 9/15–16, 2006, s. 157.

SĘP, Forpoczty masonerii w Polsce, w: „Myśl Narodowa” 1933 nr 30, s. 343.

Bibliografia ogólna:

Giełżyński Wojciech, „Prywatna historia XX wieku”. Rosner i Wspólnicy , Warszawa 2005

ZYGMUNT WŁODZIMIERZ TARŁO-MAZIŃSKI

Źródło cytatu: Napis na nagrobku W.Tarło-Mazińskiego widniejący obok liter alfa i omega. Cmentarz Powązkowski w Warszawie, kwatera A18, rząd nr 6, grób 10.

Portret główny: Zygmunt Włodzimierz Tarło-Maziński na zdjęciu w polskim wydaniu „Who is who”, 1938 r. Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Zygmunt Włodzimierz Tarło-Maziński (1889-1967), Płyta Nagrobna. Cmentarz Powązkowski w Warszawie, kwatera A18, rząd nr 6, grób 10.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 486, 487.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strony 238, 239, 315.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strony 251-252.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 308-309.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 208, 209, 248, 260.

Bibliografia ogólna:

Źródło: ASC par. Kraszewo nr aktu ur. 39/1889 Brodziencin
Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s.176, 695
Przemysław Sieradzan, Jarosław Tomasiewicz: Włodzimierz Tarło-Maziński – ezoteryczny indywidualista. /w:/ Polskie tradycje ezoteryczne 1890-1939, t. II (Formacje, ludzie, idee). Pod red. M. Rzeczyckiej, I. Trzcińskiej. Gdańsk 2019. ISBN 978-83-7865-886-3, s. 206-230.

WANDA DYNOWSKA

Źródło cytatu: Tenzin Gjaco, XIV Dalajlama o Wandzie Dynowskiej podczas wizyty w 2004 roku w Gdańsku. Źródło: https:// www.focus.pl/artykul/wanda-dynowska-polski-lacznik-dalajlamy . Więcej słów Dalajlamy o Wadzie Dynowskiej można znaleźć tutaj: https://ashramsofindia.com/wanda-dynowska/ (dostęp 23.10. 2024).

Portret główny: Wanda Dynowska (1888-1971). Zrekonstruowano (w tym dodanie koloru) dzięki sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Teozofowie: Generał Michał Karaszewicz-Tokarzewski, Wanda Dynowska, Helena Boloz- Antoniewiczowa. Lata 20-te XX wieku. Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 403, 435, 436, 438.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 448, 449, 450.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 238, 312, 313.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 190.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 118.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 84, 203.

Bibliografia ogólna:

Kazimierz Tokarski, O Wandzie Dynowskiej-Umadevi.
Tadeusz Margul, Wanda Dynowska – wielka ambasadorka kultury polskiej.
Ryszard Sawicki, Gdzie się Ganges toczy.
Ewa Dolińska, Świetlista Dusza (Orzeł Biały-Na Antenie, październik 1981).
Gandhi, aszramy i Tybetańczycy. Wywiad z Wandą Dynowską, „Tygodnik Powszechny” 1969.

AUGUST ZALESKI

Źródło cytatu: Premier Mateusz Morawiecki w trakcie uroczystości pogrzebowych prezydentów RP na Uchodźstwie – Warszawa, 12 listopada 2022. Źródło: https://ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/173697,Uroczystosci-pogrzebowe-prezydentow-RP-na-Uchodzstwie-Warszawa-12-listopada-2022.html (dostęp 23.10.2024)

Portret główny: August Zalewski, źródło: „Dwudziestolecie Polski Niepodległej”, 1938. Zdjęcie zostało zrekonstruowane (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: A.Zaleski i I.J. Paderewski, prawdopodobnie również wolnomularz, ok. 1925 r., Archiwum Akt Nowych.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 8, 11, 115, 116, 152, 153, 237, 260, 266, 267, 270, 365, 382, 410-412, 419, 429, 517, 525.

Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 131, 132, 174, 270, 271, 272, 383, 423, 432, 441, 472.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 117, 232, 258, 274, 316, 320, 323.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 333.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 558.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 11,23,80,184, 185, 188, 252.

Bibliografia ogólna:

Dariusz Matelski: Losy insygniów władzy Drugiej Rzeczypospolitej (11 grudnia 1922 – 22 grudnia 1990), [w:] Wojskowość – bezpieczeństwo wychowanie. Księga jubileuszowa profesora Lecha Wyszczelskiego w 70. rocznicę urodzin, t. II, Siedlce 2012, s. 59–78
August Zaleski jako dyplomata. mazowsze.hist.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-01)].
Dymisja ministra Augusta Zaleskiego w świetle raportów bułgarskiego MSZ

WANDA PAPIEWSKA

Źródło cytatu: Wanda Papiewska, źródło cytatu: https://www.nowytydzien.pl/niezlomna-kazdym-czasie/ (dostęp 30.10.2024). Portret główny: Wanda Papiewska – portret artystyczny oparty na oryginalnym zdjęciu portretowym, i wykonany przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Tablica upamiętniająca Wandę Papiewską, Jana Hempla i pozostałych twórców Lubelskiego Stowarzyszenia Spożywców. Zdjęcie z 2024 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 101, 102, 104, 105, 126, 540. Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strony 121, 145.

Długosz M., „Wolność, równość, spółdzielczość”, Wolnomularz Polski 73 (zima 2017/18);

Dołegowska-Wysocka M., „Masonki z Lublina, w stulecie równych praw politycznych Polek”, w: MASONKA, Lydney 2023 r., s. 71 – 82.

Giełżyński Wojciech, „Wschód Wielkiego Wschodu”. Warszawa 2008.

Hass L., „Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928.” Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984. Strona 84,87,151-154.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 267.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 361-362.

Bibliografia ogólna:

Małgorzata Bielecka-Hołda, Papiewscy, Gazeta w Lublinie, 4 lipca 2005
Stanisław Krzykała, Z dziejów KPP na Lubelszczyźnie 1924-1928, w: Biblioteka Społeczno Polityczna Zagadnienia Historyczne tom 1, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1967, s. 31
Zbigniew Landau, Polski Słownik Biograficzny t. 25 s. 172

MARIAN FALSKI

Źródło cytatu: Zdanie z „Elementarza” Falskiego, jedno z pierwszych czytanych przez Polaków.

Portret główny: Marian Falski (1881-1974) – Zdjęcie przedwojenne, nieznanego autora. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Ilustracja Jana Rembowskiego z Nauki czytania i pisania dla dzieci Mariana Falskiego (1910).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Ala ma kota”. Pamięci Mariana Falskiego .” Ars Regia 7-8/13-14, 272-275. 1998-1999.

Woźniakowski B.M., „Marian Falski – mason, który nauczył nas czytać”. Forum myśli wolnej 102, lato X,XI,XII 2024.

Bibliografia ogólna:

Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 2, Warszawa 1987.
Zbigniew Żbikowski. As to Ali pies. „Życie”, s. 12, 1999-10-16/17.

JAN WOLSKI

Źródło cytatu: Jan Wolski, „Spółdzielnia pracy. Jej istota, cele, zalety, właściwości organizacyjne i miejsce w rodzinie spółdzielczej” (1947). Źródło: http://lewicowo.pl/spoldzielnia-pracy-jej-istota-cele-zalety-wlasciwosci- organizacyjne-i-miejsce-w-rodzinie-spoldzielczej/ (dostęp 24.10.2024)

Portret główny: Jan Wolski w czasie wygłaszania przemówienia. Źródło: Krajowa Rada Spółdzielcza, https://krs.org. pl/muzeum/fotografie/1119-jan-wolski (dostęp 24.10.2024)

Ilustracja boczna: Spółdzielczy sklep z warzywami, lata 30-te XX w. Ilustracja opracowana przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strony 28, 33.

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strony 5, 190, 259, 261, 323, 377, 378, 388, 392, 539.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 328.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 542-543.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 188, 197, 257, 259, 260.

Bibliografia ogólna:

Adam Duszyk, Jan Wolski (1888-1975). Życie i działalność, 2005 ISBN 978-83-88100-96-3
Ludwik Hass, Masoneria Polska XX wieku, Wydawnictwo „Kopia” Sp. z o.o. Warszawa 1996.

ANTONI SŁONIMSKI

Źródło cytatu: Antoni Słonimski, „Alfabet Wspomnień”. PIW, Warszawa 1989. Strona 66.

Portret główny: Antoni Słonimski. Zdjęcie portretowe z książki „Wiersze Zebrane” , Wydawnictwo J. Przeworskiego, Warszawa 1933.

Ilustracja boczna: Pieczątka Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk (cenzura PRL, której ofiarą często padały teksty Słonimskiego).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., “Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strony 29, 77. Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 298.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 459.

Bibliografia ogólna:

Adolf Rudnicki: Rogaty warszawiak. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1981. ISBN 83-08-00675-2.

Joanna Kuciel-Frydryszak: Słonimski: heretyk na ambonie. Warszawa: Wydawnictwo WAB, 2012. ISBN 978-83-7747-653-6.
Tomasz Strzyżewski: Wielka księga cenzury PRL w dokumentach. Warszawa: Prohibita, 2015, s. 95. ISBN 978-83-61344-70-4.

STANISŁAW CHODKIEWICZ

Źródło cytatu: Od Redakcji, „Wiedza Duchowa”, 1934, 2.

Portret główny: Stanisław Chodkiewicz, zdjęcie portretowe z pierwszej połowy lat 30-tych XX w., autor nieznany, zbiory prywatne. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Okładka miesięcznika „Hejnał”, sierpień 1935 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 328.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 74.

Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strony 84, 208, 253.

Bibliografia ogólna:

Chodkiewicz Kazimierz. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.20-1353 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-12].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Zbigniew Święch: Wielki Wtajemniczony Kazimierz Chodkiewicz potwierdza istnienie wawelskiego ośrodka mocy. W: Kazimierz Chodkiewicz: Kraków ognisko sił tajemnych. Kraków: Wydawnictwo Wawelskie, 1992. ISBN 83-85347-01-1.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Władysław Wierzbicki: Przyczynki do historii Żandarmerii odrodzonego Wojska Polskiego. Londyn: Koło Oddziałowe Stowarzyszenia Polskich Kombatantów nr 106 „Żandarm”, 1990.

ROBERT WALTER

Źródło cytatu: Dr Marek Majorek streszczając relację Juliusza Wilczura Garzteckiego na temat Roberta Waltera (z którym Garztecki, który po latach okazał się niezwykle sprawnym i zaangażowanym informatorem służb bezpieczeństwa PRL, przez wiele miesięcy przebywał w jednej celi więziennej, próbując zdobyć cenne informacje). Na podstawie: „Walter” – Praca magisterska Macieja Puczyńskiego, Wydział Kulturoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, s. 55.

Portret główny: Robert Walter, lata 30-te XX w. Zbiory prywatne. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Młody Walter i grupa którą nauczał astrologii. Zdjęcie pochodzi z pracy : „Walter” – Praca magisterska Macieja Puczyńskiego, Wydział Kulturoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, s. 11.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Chajn L., „Polskie wolnomularstwo 1920-1938”. Czytelnik, Warszawa 1984. Strona 494. Chajn L., „Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej”. Czytelnik, Warszawa 1975. Strona 512.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 319.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 520. Hass L., „Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941”. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987. Strona 192

Łagosz Z., „Aparat represji wobec Roberta Waltera i jego działalności na kanwie masonerii ezoterycznej rytu Memphis- Misraim”, Hermaion nr IV/2015.

Prokopiuk J., „Robert Walter – nauczyciel, doradca, uczony”, [w:] tegoż, „Labirynty herezji”, MUZA SA, Warszawa 1999. Strony 230–233.

Puczyński M., „Walter” – Praca magisterska, Wydział Kulturoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004. Strony 48, 62, 65.

Bibliografia ogólna:

Nina Andrycz, Bez początku, bez końca, Książka i Wiedza, Warszawa 2003, ISBN 83-05-13292-7 (autobiografia)
Jerzy Prokopiuk, Robert Walter – nauczyciel, doradca, uczony, [w:] tegoż, Labirynty herezji, MUZA SA, Warszawa 1999 (ss. 230–233), ISBN 83-7200-132-4
Jerzy Prokopiuk, Mistrz z Komorowa: Robert Walter, [w:] tegoż, Szkice antropozoficzne, Studio Astropsychologii, Białystok 2003 (ss. 241-252), ISBN 83-7377-045-3 (wcześniej drukowane w: „Czwarty wymiar”, 2001, nr 10, ss.18–19, oraz nr 11, ss. 22–23)
Jerzy Prokopiuk, Rozmowy z Robertem Walterem 1976-1981, [w:] tegoż, Rozdroża, czyli zwierzenia gnostyka, KOS, Katowice 2004 (ss. 203-232) ISBN 83-89375-46-X
Konrad Rudnicki, Erinnerung an Robert Walter, „Goetheanum” (Dornach/Schweiz), 1989, nr 3, ss. 41–42
Puczyński M., „Walter” – Praca magisterska, Wydział Kulturoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004

LUDWIK COHN

Źródło cytatu: Polskie Radio/Dwójka, „Ludwik Cohn. Od wojny 1920 po KOR”, 06.04.2016. https://www.polskieradio. pl/8/1594/artykul/1603281,ludwik-cohn-od-wojny-1920-po-kor (dostęp 26.10.2024).

Portret główny: Ludwik Cohn. Fragment zdjęcia przedstawiającego Adama Pragiera w towarzystwie adwokata Ludwika Cohna podczas przerwy w rozprawie w procesie Brzeskim. Fotografia została pokolorowana przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Ludwik Cohn (po prawej) na ławie oskarżonych w procesie PPS-WRN 1948 – obok Kazimierza Pużaka. Źródło: pismo „Robotnik”, maj 1948 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 328.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 84.

Bibliografia ogólna:

Kryptonim „Gracze”. Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony robotników i Komitetu Samoobrony społecznej „KOR” 1976-1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 56.

Tadeusz Jabłoński, Ludwik Cohn, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego, Tom 1

„Tadeusz Aleksandrowicz”, Wspomnienie o mecenasie Ludwiku Cohnie, „Krytyka”. Kwartalnik polityczny. Nr 17 z 1984 r.

Paweł Sowiński, Ludwik Cohn, w:Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-1989, Tom I, Warszawa 2000, s. 62-62;

Roman Kruszewski, Wanda Tycner, Proces Kazimierza Pużaka, Prezydenta Podziemnego Państwa Polskiego, Warszawa 1992.

A. Steinsbergowa, „Widziane z ławy obrończej”, przedmowa A. Friszke, Warszawa 2016, s. 195-202

EDWARD LIPIŃSKI

Źródło cytatu: Zdzisław Sadowski, „Wspomnienie o Profesorze Edwardzie Lipińskim”. „Ekonomista” 2016;(4), strony 625-636.

Portret główny: Edward Lipiński, zdjęcie ze zbiorów prywatnych. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Walki uliczne w Radomiu w czerwcu 1976 r.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strony 29, 36. Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 241.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 278.

Bibliografia ogólna:

Franciszek Maciejewski: Podręczna encyklopedia handlowa, T. 1 (A–Ko). Poznań: Nakł. Poznańskiej Sp. Wyd., Izba Przemysłowo Handlowa, 1931.
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberg Print, Warszawa 2001, t. 36/14. ISBN 83-87697-00-1 ISBN 83-87697-62-1.
Adam Bosiacki, Edward Lipiński, [w:] Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808–2008, praca zbiorowa pod red. Grażyny Bałtruszajtys, Warszawa 2008, s. 232–234.

JAN KIELANOWSKI

Źródło cytatu: „Jan Kielanowski (1910-1989)”, Sławomir Zagórski, Gazeta Wyborcza, Duży Format, 09.08.2008, https://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290,3626073.html (dostęp 26.10.2024).

Portret główny: Jan Kielanowski, zdjęcie ze zbiorów prywatnych. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Instytut Fizjologii i Żywienia Zwierząt PAN w Jabłonnie. Zdjęcie współczesne (2024). Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej: Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 328.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 212.

Bibliografia ogólna:

Gazeta Wyborcza Duży Format nr 37/698 z 18 IX 2006.
Ludwik Hass „Masoneria Polska XX wieku”, Wydawnictwo „Kopia” Sp. z o.o. Warszawa 1996.
Tomasz Strzyżewski: Wielka księga cenzury PRL w dokumentach. Warszawa: Prohibita, 2015. ISBN 978-83-61344-70-4.

KLEMENS SZANIAWSKI

Źródło cytatu: Woleński, Jan, „Skład Towarzystwa Naukowego Warszawskiego: Wspomnienia pośmiertne: Klemens Szaniawski (1925-1990). Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 53, 1990, str. 72.

Portret główny: Klemens Szaniawski, zdjęcie ze zbiorów prywatnych. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Kadr z zachowanych nagrań filmowych niezależnego Kongresu Kultury Polskiej (11-12 XII 1981).

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Str. 21,31. Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 307.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 483.

Bibliografia ogólna:

Lissowski, G. Prawa indywidualne a wybór społeczny, Warszawa 1992.
Tyszka, T., Zaleśkiewicz, T. Racjonalność decyzji. Pewność i ryzyko, Warszawa 2001.

JAN JÓZEF LIPSKI

Źródło cytatu: Jan Józef Lipski, „Obrona socjalizmu [, czyli Anty-Kisiel]”, 1989; w: „Pisma polityczne. Wybór”, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011, str. 404.

Portret główny: Jan Józef Lipski, zdjęcie ze zbiorów prywatnych. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Książka Lipskiego wydana w „drugim obiegu” (Wydawnictwo STOP) w 1984 r. Autorem okładki jest Lech Robakiewicz.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strony 17, 18, 19, 21, 25, 28, 30, 34, 35, 36, 56, 76, 77, 130, 188.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 242. Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999”. RYTM, Warszawa 1999. Strona 279. Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022. Strony 351-355.

Bibliografia ogólna:

Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2011-03-05].
Rafał Chwedoruk: Socjaliści z Solidarności w latach 1989–1993. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2004. ISBN 83-7059-668-1.
Jan Józef Lipski: KOR – Komitet Obrony Robotników, Komitet Samoobrony Społecznej. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2006. ISBN 83-60464-11-1.
Jan Józef. Spotkania i spojrzenia. Książka o Janie Józefie Lipskim. Alina Brodzka (red.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1996. ISBN 83-06-02518-0.
Andrzej Friszke: Opozycja polityczna w PRL 1945–1990. Londyn: Aneks, 1994. ISBN 1-897962-03-7.
Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-89. Jan Skórzyński (red.). T. 2. Warszawa: Ośrodek Karta, 2002. ISBN 83-88288-11-3.
Jan Józef Lipski z perspektywy XXI wieku. Konrad Rokicki (red.). Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2012. ISBN 978-83-7629-364-6.

PRZEMYSŁAW GÓRECKI

Źródło cytatu: Redakcja pisma „Ars Regia”, list kondolencyjny po śmierci Przemysława Góreckiego. „Ars Regia” 6/1 – 2 (11-12), 1997. Strony 265-266.

Portret główny: Przemysław Górecki, zdjęcie z pisma „Ars Regia” z artykułu „Przemysław Górecki nie żyje”. „Ars Regia” 6/1 – 2 (11-12), 1997. Strony 265-266.

Ilustracja boczna: Fotografia z Powstania Warszawskiego, sortowanie listów w siedzibie Głównej Poczty Polowej. Po prawej komendant HPP Przemysław Górecki „Kuropatwa”. Fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/3982-198.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strony 40,54,90.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 200.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 148/149.

Bibliografia ogólna:

Agnieszka Cubała “Wielkopolanie ‘44”, 2022

Maciej Janaszek-Seydlitz, Harcerska Poczta Polowa. http://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/powstanie/hpp.html (dostęp 20.11.2024)

WOJCIECH ŻUKROWSKI

Źródło cytatu: „Wojciech Żukrowski i coś więcej…”, Janusz Roszkowski, Tygodnik „Przegląd”, 2 stycznia, 2001.

Portret główny: Wojciech Żukrowski, zdjęcie z kolekcji jednej z lóż Wielkiego Wschodu Polski.

Ilustracja boczna: Tablica poświęcona pamięci Wojciecha Żukrowskiego, zawieszona na budynku, w którym mieściło się mieszkanie pisarza, przy ul. Karowej 14/16 w Warszawie.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Nekrolog poświęcony Wojciechowi Żukrowskiemu „Wolnomularz Polski”, nr 32, październik-listopad 2000 r., s. 4. Strona internetowa w ramach portalu wolnomularstwo.pl poświęcona postaci Wojciecha Żukrowskiego, https:// wolnomularstwo.pl/baza_artykulow/wolnomularze/wolnomularze-polscy/polscy-wolnomularze-wspolczesni/ wojciech-zukrowski/ (dostęp 31.10.2024).

Bibliografia ogólna:

Wilhelm Mach, Kwitnące krzyże, „Twórczość” 1946, nr 6.
Kazimierz Wyka, Książka wszystkich pięciu lat, „Odrodzenie” 1946, nr 32.
Lesław Bartelski, Żukrowski, Agencja Autorska Dom Książki, 1970.
Stanisław Zieliński, Wycieczki balonem No 4, PIW 1971.
Stefan Melkowski, Wojciech Żukrowski. Portrety współczesnych pisarzy polskich, PIW 1985.
„Za Wolność i Lud”, 1985, nr 21 (1118), s. 5.
Maria Dąbrowska, Dzienniki 1914–1965, zredagowane przez T. Drewnowskiego i wydane w 1989.
Tad Szulc, Pope John Paul II. The biography, Scribner, New York 1995, s. 89, 107, 115–116, 119–121, 123–124. Wydanie polskie Świat Książki, Warszawa 1996.
Wojciech Żukrowski we wspomnieniach Córki i Przyjaciół, red. M.A. Zarębski, Zagnańsk-Warszawa 2008.
Anna Wzorek, Sztuka pisarska Wojciecha Żukrowskiego, Wydawnictwo UJK, Kielce 2013, s. 311.

ALEKSANDER MAŁACHOWSKI

Źródło cytatu: „Aleksander Małachowski – wierzył w sprawiedliwość społeczną”, bm, PolskieRadio.pl, 23.11.2020. https://www.polskieradio.pl/39/156/artykul/2625452,aleksander-malachowski-wierzyl-w-sprawiedliwosc-spoleczna (dostęp 28.10.2024)

Portret główny: Aleksander Małachowski, zdjęcie ze zbiorów prywatnych.

Ilustracja boczna: Sejm RP, zdjęcie ze zbiorów prywatnych.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski, T., „Wolny Mularz. Autoportret”. Wydawnictwo Suwerenny Zakon Szkocki, Warszawa 2022. Strony 21, 29, 31, 36, 54, 56, 57.

Bibliografia ogólna:

Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2024-11-12].
Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2024-11-12].

CEZARY LEŻEŃSKI

Źródło cytatu: Oficjalna Strona Polskiej Kapituły Orderu Uśmiechu, http://orderusmiechu.pl/lezenski-cezary/ (dostęp 29.10.2024)

Portret główny: Cezary Leżeński, koniec lat dziewięćdziesiątych XX w. Archiwum rodzinne Cezarego Leżeńskiego.

Ilustracja boczna: Godło Powstania Warszawskiego, flaga zawieszona nad Rondem Radosława w Warszawie.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 275.

Strona poświęcona postaci Cezarego Leżeńskiego na portalu wolnomularstwo.pl, https://wolnomularstwo.pl/baza_ artykulow/wolnomularze/wolnomularze-polscy/polscy-wolnomularze-wspolczesni/cezary-lezenski/ (dostęp 31.10.2024).

Bibliografia ogólna:

Złote Myśli Ludzi Wielkiego Umysłu, Talentu i Serca. Twórcy Wizerunku Polski (praca zbiorowa), Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-924703-4-2.
Cezary Leżeński, Nie ciągnij za brodę świętego Mikołaja, Graffiti BC, Toruń 2005, ISBN 83-916889-5-X.
Cezary Leżeński, Wiesława Piątek, Życie pełne puent, Wydawnictwo Multi-Print, Warszawa 2009, ISBN 978-83-908493-2-4.
Irena Conti Di Mauro, I co teraz z tą miłością? 40 lat Orderu Uśmiechu, Wstęp „Do Autorki” oraz „40 lat Orderu Uśmiechu” – Marek Michalak, Fundacja SERCE – ECPD, Warszawa 2007, ISBN 978-83-925723-8-1.

PIOTR KUNCEWICZ

Źródło cytatu: Kuncewicz Piotr. „Legenda Europy”. Wydawnictwo Muza, Warszawa 2005, s. 230.

Portret główny: Piotr Kuncewicz (1936-2007), Ars Regia 10/17, 2007-2008, s. 287.

Ilustracja boczna: Kuncewicz Piotr. „Legenda Europy”. Wydawnictwo Muza, Warszawa 2005 Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej: Cegielski T., „Piotr Kuncewicz (1936-2007)”, Ars Regia 10/17, 2007-2008, s. 286-287.

Strona poświęcona Piotrowi Kuncewiczowi w serwisie wolnomularstwo.pl https://wolnomularstwo.pl/baza_artykulow/ wolnomularze/wolnomularze-polscy/polscy-wolnomularze-wspolczesni/piotr-kuncewicz/ (dostęp 29.10.2024).

Bibliografia ogólna:

Leszek Żuliński: Mój Piotr (19.03.1936 – 9.04.2007). Związek Literatów Polskich, 2007-04-19. [dostęp 2024-11-14].

Karol Czejarek: Wspomnienie Piotra Kuncewicza – pisarza, poety, krytyka literackiego i teatralnego. przegladdziennikarski.pl, 06 kwietnia 2017. [dostęp 2024-11-18].

ZBIGNIEW GERTYCH

Źródło cytatu: „O humanizm uniwersalny”. Zbigniew Gertych wygłosił ten tekst na Sympozjum Otwartym w Pałacu Staszica z okazji 265-Iecia Masonerii w Polsce. Wystąpienie to ukazało się drukiem w piątym numerze czasopisma

„Wolnomularz Polski”. Tekst dostępny online pod adresem https://wolnomularstwo.pl/baza_artykulow/ filozofia-rytualy-symbole/filozofia-masonerii/o-humanizm-uniwersalny/ (dostęp 29.10.2024).

Portret główny: Zbigniew Gertych, zdjęcie ze zbiorów prywatnych. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Ogród Botaniczny PAN w Powsinie, zdjęcie wykonane latem 2024 r. Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej: Gniadek W., „Zbigniew Gertych (1922-2008)” w Ars Regia 11/18, ss. 236-238. (2008-2009).

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 135-136.

Strona poświęcona postaci Zbigniewa Gertycha w ramach portalu wolnomularstwo.pl https://wolnomularstwo.pl/ baza_artykulow/wolnomularze/wolnomularze-polscy/polscy-wolnomularze-wspolczesni/zbigniew-gertych/

Bibliografia ogólna:

Kto jest kim w Polsce 1989. Informator encyklopedyczny, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 320
Andrzej Kępiński, Zbigniew Kilar, Kto jest kim w Polsce – inaczej, część II, Wydawnictwo „Czytelnik”, Warszawa 1986, s. 135
Ludwik Hass, Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821–1999. Słownik biograficzny, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 1999, s. 135

JANUSZ MACIEJEWSKI

Źródło cytatu: Wspomnienie o prof. Januszu Maciejewskim, dr Wojciech Kaliszewski z Instytutu Badań Literackich PAN, uczeń i współpracownik profesora. https://culture.pl/pl/wydarzenie/zmarl-prof-janusz-maciejewski (dostęp 29.10.2024)

Portret główny: Janusz Maciejewski, Waszyngton, październik 2023. Autor zdjęcia: Tadeusz Cegielski. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Książka pod zbiorową redakcją J.Maciejewskiego „Przemiany formuły polskości w drugiej połowie XIX wieku”. Instytut Badań Literackich, Warszawa 2000.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strony 21,2 7,30,31,34,36,54,67,76,77,78,79,83,84,90,108,130,168,172,177,182,196,203,204,250,251.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 247.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 295.

Bibliografia ogólna:

Prof. zw. dr hab. Janusz Julian Maciejewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-02-11].
Zmarł wielki humanista, prof. Janusz Maciejewski, kultura.wp.pl

ANDRZEJ NOWICKI

Źródło cytatu: „Leksykon złotych myśli”, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998, strona 232. Portret główny: Andrzej Nowicki, zdjęcie ze zbiorów prywatnych. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Książka Andrzeja Nowickiego „Filozofia masonerii”, Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2003.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strony 343-344.

Nowicki A., „Filozofia masonerii” , Eduvolution/Abraxas, Warszawa 2022.

Woźniakowski Bogumił M., „Andrzej Nowicki – filozof, wolnomyśliciel, mason”. „Forum Myśli Wolnej” nr 96,

kwiecień 2023, http://www.forummysliwolnej.pl/pdf/fmw96.pdf (dostęp 31.10.2024)

Strona poświęcona postaci Andrzeja Nowickiego w ramach portalu wolnomularstwo.pl https://wolnomularstwo.pl/ baza_artykulow/wolnomularze/wolnomularze-polscy/polscy-wolnomularze-wspolczesni/andrzej-ruslaw-nowicki/ (dostęp 31.10.2024).

Bibliografia ogólna:

Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 116, 160, 515, 565, 568, 593. ISBN 83-06-01691-2.
Francesco Paolo Raimondi: Andrzej Nowicki – filosofo e storico della filosofia, Taurisano 1992.
Henryk Borowski, Czesław Gryko, Stefan Symotiuk, Bibliografia prac – siedemdziesięciolecie Profesora Andrzeja Nowickiego, UMCS, Lublin 1989. Pełniejsza bibliografia prac A. Nowickiego (na dzień 27.5.2009, obejmująca ponad 1263 pozycje, mieści się na 80 stronach A4).
Czy istnieje filozofia masońska? (Wywiad z prof. dr hab. Andrzejem Nowickim), [w:] Sztuka Królewska. Historia i myśl wolnomularstwa na przestrzeni dziejów, red. N. Wójtowicz, Wrocław 1997.
Norbert Wójtowicz, Walka o „kulturę świecką” w pracach pierwszego przewodniczącego Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli, [w:] Propaganda antykościelna w Polsce w latach 1945–1978, red. St. Dąbrowski, B. Rogowska, Wrocław 2001.
N. Wójtowicz, Nowicki Andrzej Rusław, [w:] N. Wójtowicz, Masoneria. Mały słownik, Warszawa 2006, s. 266.
Zofia Majewska. Spotkanie w ogrodzie Andromedy (Jubileusz profesora Andrzeja Rusława Nowickiego). „Wschodni Rocznik Humanistyczny”. 6, s. 458–461, 2009.
Janusz Łukaszyński. Inkontrologiczna koncepcja wzajemności. „Nauki Społeczne”. 1(7), s. 112–131, 2013. ISSN 2080-6019.
Zofia Majewska. Wspomnienie o Profesorze Andrzeju Nowickim (1919–2011). „ΣΟΦΙΑ”. 13/2013. s. 393–401. ISSN 1642-1248.

JAN WINCZAKIEWICZ

Źródło cytatu: Jan Winczakiewicz, „Cmentarz w Montmorency”. Epitafium wyryte na nagrobku J.W.

Portret główny: Jan Winczakiewicz. Zdjęcie z archiwum pisma „Ars Regia”, pierwotnie czarno-białe. Kolor został nadany przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Czołgi 1 Dywizji Pancernej z oznaczeniem PL w Normandii w 1944. Fotografia pochodzi z Imperial War Museums. Domena publiczna.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strona 39, 40, 45, 48, 70, 71, 72, 73, 112, 113, 203, 257.

Hass L., „Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie”. Wydawnictwo KOPIA, 1996. Strona 325.

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 535.

Bibliografia ogólna:

Antoni Grudziński: Lista żołnierzy odznaczonych zestawiona na podstawie Dzienników Personalnych Naczelnego Wodza i Ministra Obrony Narodowej oraz Rozkazów Dziennych 1 Dywizji Pancernej. W: Stanisław Maczek: Od podwody do czołga. Wyd. III (I krajowe). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1990.
Jan Winczakiewicz: Andaluzja i Kastylia. Antologia poezji hiszpańskiej. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy, 1963.
Sonety hiszpańskie. Spolszczył Jan Winczakiewicz. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy, 1965.
Jan Winczakiewicz, Audycje polskie z Paryża – Archiwum Emigracji. Źródła i Materiały do Dziejów Emigracji Polskiej po 1939 roku, z. 3, Toruń 2000, s. 273.
Jan Winczakiewicz, Z szuflady emigranta. Toruń: Biblioteka Uniwersytecka, 2001, 167, [3] s., tabl. 2.
(fr) Gabriel Garçon, La radio française parle le polonais. Lille, Le Rayonnement Culturel Polonais, 1991.

WŁADYSŁAW BARTOSZEWSKI

Źródło cytatu: Fragment wywiadu z Władysławem Bartoszewskim, źródło: https://polin.pl/pl/rocznica-smierci- wladyslawa-bartoszewskiego (dostęp 30.10.2024).

Portret główny: Władysław Bartoszewski (2012) podczas otwarcia wystawy „Głos Wolnej Europy” w Senacie RP. Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Licencja CC BY-SA 3.0 pl.

Ilustracja boczna: Władysław Bartoszewski jako więzień KL Auschwitz (1940), zdjęcie z kartoteki obozowej.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strony 26-27, 29, 36, 157.

Bibliografia ogólna:

Andrzej Krzysztof Kunert: Władysław Bartoszewski. Życie i twórczość. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 1999.
Michał Komar: Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka. Warszawa: Świat Książki, 2006.

ZBIGNIEW MALESZEWSKI

Źródło cytatu: Zbigniew Maleszewski, „Katalog rzeźb Zbigniewa Maleszewskiego”, Warszawa 2013.

Portret główny: Zbigniew Maleszewski, fotografia zrobiona podczas wernisażu wystawy „Rzeźba” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 26 września 2009, pozyskana do książki dzięki uprzejmości władz tej instytucji.

Ilustracja boczna: Zdjęcie jednej z rzeźb Zbigniewa Maleszewskiego na warszawskim Starym Mieście.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

„Na Wieczny Wschód odszedł nasz Brat Zbigniew Maleszewski”, artykuł na stronie Wielkiej Loży Kultur i Duchowości, https://glcs.pl/na-wieczny-wschod-odszedl-nasz-brat-zbigniew-maleszewski/ (dostęp 30.10.2024). Strona poświęcona Zbigniewowi Maleszewskiemu w ramach portalu wolnomularstwo.pl, https://wolnomularstwo. pl/baza_artykulow/wolnomularze/wolnomularze-polscy/polscy-wolnomularze-wspolczesni/zbigniew-maleszewski/, dostęp 31.10.2024.

Bibliografia ogólna:

Zbigniew Maleszewski – rzeźba plenerowa. muzeum.stalowawola.pl. [dostęp 2024-11-06].

Zbigniew Maleszewski – https://rzezba-oronsko.pl/artysci/zbigniew-maleszewski/ [dostęp 2024-11-06].

ZBIGNIEW GRABOWSKI

Źródło cytatu: Wspomnienie o Zbigniewie Grabowskim, loża ‘Nadzieja’, 2021 r. Profil loży na portalu Facebook, https://www.facebook.com/109260311419347/photos/pb.100068075275655.-2207520000/121617736850271/?type=3, dostęp 30.10.2024

Portret główny: Zbigniew Grabowski, zdjęcie ze zbiorów prywatnych. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Budynek Politechniki Warszawskiej, fotografia współczesna.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 150.

Wspomnienie o Zbigniewie Grabowskim, loża ‘Nadzieja’, 2021 r. Profil loży na portalu Facebook, https://www.facebook.com/109260311419347/photos/pb.100068075275655.-2207520000/121617736850271/?type=3, dostęp 30.10.2024

Zespół redakcji portalu wolnomularstwo.pl, „Odszedł Zbigniew Grabowski”, 29.07,2019. https://wolnomularstwo. pl/2019/07/29/odszedl-zbigniew-grabowski/ (dostęp 30.10.2024)

Bibliografia ogólna:

Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1581

Piotr Ośko, Za fasadą. Komitet uczelniany w strukturze PZPR i jego wpływ na zarządzanie kadrami w latach 1948–1968. Zarys problemu na przykładzie Politechniki Warszawskiej, w: Pamięć i Sprawiedliwość 27, 2016, s. 77.

Anna Siemińska-Lewandowska, Wojciech Radomski: Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Grabowski. Inżynieria Morska i Geotechnika. [dostęp 2013-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-11-04)].

Struktura władz masońskich Wielkiego Wschodu RP. Wielki Mistrz Zbigniew Grabowski i Rada Zakonu [online], wielkiwschodrp.pl [dostęp 2018-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2024-11-04] (pol.).
↑ Struktura władz masońskich Wielkiego Wschodu RP. Wielki Mistrz Zbigniew Grabowski i Rada Zakonu. Lista lóż wolnomularskich WWRP. [online], wielkiwschodrp.pl [dostęp 2024-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05].
↑ Prezes Zbigniew Jan Grabowski. Polska Izba Inżynierów Budownictwa. [dostęp 2024-11-04].

ADAM WITOLD WYSOCKI

Źródło cytatu: Adam Wysocki, wywiad pt. „Mądry mason z odkrytą twarzą – Adam Witold Wysocki”. Rozmawiała Adriana Polak (pismo FAKTY I MITY), 03.08.2005.

Portret główny: Adam Witold Wysocki, zdjęcie z okładki pisma Wolnomularz Polski, jesień 2016.

Ilustracja boczna: Godło Uniwersalnej Ligi Masońskiej

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 552.

Strona poświęcona postaci Adama Witolda Wysockiego w ramach portalu wolnomularstwo.pl https:// wolnomularstwo.pl/baza_artykulow/wolnomularze/wolnomularze-polscy/polscy-wolnomularze-wspolczesni/ adam-witold-wysocki/ (dostęp 31.10.2024)

Bibliografia ogólna:

Kto jest kim w Polsce 1989. Informator encyklopedyczny, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1494–1495.
Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821–1999. Słownik biograficzny, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 1999, s. 552.
N. Wójtowicz, Wysocki Adam Witold Odrowąż, (w:) N. Wójtowicz, Masoneria. Mały słownik, Warszawa 2006, s. 422–423.

JAN OLSZEWSKI

Źródło cytatu: Adam Michnik: “Jan Olszewski był wspaniałym człowiekiem”, wyborcza.pl, 8 lutego 2019. https:// wyborcza.pl/7,75968,24442363,adam-michnik-jan-olszewski-byl-wspanialym-czlowiekiem.html (dostęp 31 X 2024). Portret główny: Jan Olszewski, zdjęcie ze zbiorów prywatnych. Fotografia została zrekonstruowana (w tym dodanie koloru) przy użyciu narzędzi sztucznej inteligencji.

Ilustracja boczna: Kadr z filmu przedstawiającego spotkanie Prezydenta Lecha Wałęsy i Premiera Jana Olszewskiego 29 V 1992 r. w Warszawie.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej:

Hass L., „Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny”. Oficyna wydawnicza RYTM, Warszawa 1999. Strona 352.

Cegielski T., „Wolny Mularz. Autoportret”, Wydawnictwo Suwerennego Zakonu Szkockiego, Warszawa 2022. Strony 21, 29, 34, 35, 147, 203.

Bibliografia ogólna:

Przerwana premiera. Z Janem Olszewskim rozmawiają Radosław Januszewski, Jerzy Kłosiński, Jan Strękowski. Warszawa: Tygodnik Solidarność, 1992.
Jacek Kurski, Piotr Semka: Lewy czerwcowy. Mówią: Kaczyński, Macierewicz, Parys, Glapiński, Kostrzewa-Zorbas. Warszawa: Editions Spotkania, 1993. ISBN 83-85195-88-2.
Justyna Błażejowska: Jan Olszewski. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2021, s. 8, seria: Bohaterowie Niepodległej. ISBN 978-83-8229-198-8. [dostęp 2024-11-04].
Jan Skórzyński (red. nacz.): Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–89. T. 1. Warszawa: Ośrodek Karta, 2000, s. 274–276. ISBN 83-88288-65-2.
Wojciech Reszczyński: Wygrać prezydenta. Rozmowy Wojciecha Reszczyńskiego z kandydatami na Urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (wybory’95). Warszawa: Wydawnictwo Von Borowiecky, 1995, s. 145–162. ISBN 83-904286-0-1.
Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2024-11-04].

WŁADYSŁAW MISIUNA

Źródło cytatu: Fragment wiersza „Marzenie o szklance mleka”, napisanego przez W.Misiunę dla ratowanych przez niego Żydów w styczniu 1944 r., który został opublikowany w tomiku „Oko Nocy” w 1990 r. Źródło: https:// sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/wiersze-pisane-dla-skazanych-na-zaglade-historia-wladyslawa-misiuny (dostęp: 30.11.2024).

Portret główny: Zdjęcie Władysława Misiuny z kartoteki obozowej.

Ilustracja boczna: Małgorzata i Władysław Misiunowie, zdjęcie z archiwów rodzinnych.

Opracowania potwierdzające masońską przynależność i pozwalające dowiedzieć się o niej więcej: Dołęgowska-Wysocka M., „Małgorzata Misiuna – zarys wolnomularskiej drogi „ w: „Suknia i fartuszek, z dziejów Wolnomularstwa kobiecego w Polsce XVIII-XXI w.” Wydawnictwo: Biblioteczka Wolnomularza Polskiego, Warszawa 2020. (Książka dedykowana Małgorzacie Misiunie). Strony 127 – 128.

Dołęgowska-Wysocka M., „Gepard i foka, wspomnienie o mojej siostrze Małgosi Misiunie”, w: MASONKA, Lydney 2023 r.,, strony 201 – 221.

Relacja video z wystąpień na pogrzebie Władysława Misiuny, wolnomularstwo.pl, 21 października 2022 https://wolnomularstwo.pl/2022/10/21/wladyslaw-misiuna-pozegnanie/ (dostęp 30.10.2024)

„Władysław Misiuna (1925-2022)”, w: „Atena” (biuletyn Wielkiego Wschodu Polski), wydanie specjalne, 3 października 2022 r.

„Na Wieczny Wschód odeszła Siostra Małgorzata Misiuna”, artykuł na stronie Wielkiej Loży Kultur i Duchowości, https://glcs.pl/na-wieczny-wschod-odeszla-siostra-malgorzata-misiuna/ (dostęp 30.10.2024).

Bibliografia ogólna:

Władysław Misiuna. sztetl.org.pl. [dostęp 30.10.2024].

Żegnamy Władysława Misiunę (1925–2022). sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 30.10.2024].

Prof. dr hab. Władysław Misiuna, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 30.10.2024].

Cookie	Czas przechowywania	Opis
__cf_bm	1 godzina	Ten plik cookie, ustawiony przez Cloudflare, służy do obsługi zarządzania botami Cloudflare.
cookielawinfo-checkbox-advertisement	1 rok	Ustawiony przez wtyczkę RODO Cookie Consent, ten plik cookie rejestruje zgodę użytkownika na pliki cookie w kategorii „Reklama”.
cookielawinfo-checkbox-analytics	11 miesięcy	Ten plik cookie jest ustawiany przez wtyczkę RODO Cookie Consent. Pliki cookies służą do przechowywania zgody użytkownika na pliki cookies w kategorii „Niezbędne”.
cookielawinfo-checkbox-functional	11 miesięcy	Plik cookie jest ustawiany na podstawie zgody na pliki cookie RODO w celu zapisania zgody użytkownika na pliki cookie w kategorii „Funkcjonalne”.
cookielawinfo-checkbox-necessary	11 miesięcy	Ten plik cookie jest ustawiany przez wtyczkę RODO Cookie Consent. Pliki cookies służą do przechowywania zgody użytkownika na pliki cookies w kategorii „Niezbędne”.
cookielawinfo-checkbox-others	11 miesięcy	Ten plik cookie jest ustawiany przez wtyczkę RODO Cookie Consent. Plik cookie służy do przechowywania zgody użytkownika na pliki cookie w kategorii „Inne”.
cookielawinfo-checkbox-performance	11 miesięcy	Ten plik cookie jest ustawiany przez wtyczkę RODO Cookie Consent. Plik cookie służy do przechowywania zgody użytkownika na pliki cookie w kategorii „Wydajność”.
CookieLawInfoConsent	1 rok	CookieYes ustawia ten plik cookie do rejestrowania domyślnego stanu przycisku odpowiedniej kategorii i statusu CCPA. Działa tylko w koordynacji z podstawowym plikiem cookie.
PHPSESSID	sesja	Ten plik cookie pochodzi z aplikacji PHP. Plik cookie przechowuje i identyfikuje unikalny identyfikator sesji użytkownika w celu zarządzania sesjami użytkownika w witrynie. Plik cookie jest plikiem sesyjnym i zostanie usunięty po zamknięciu wszystkich okien przeglądarki.
ts	1 rok 1 miesiąc	PayPal ustawia ten plik cookie, aby umożliwić bezpieczne transakcje za pośrednictwem systemu PayPal.
usprivacy	1 rok 1 miesiąc	Jest to plik cookie zgody ustawiony przez Dailymotion w celu przechowywania ciągu znaków zgody CCPA (obowiązkowe informacje o tym, że użytkownik końcowy jest lub nie jest konsumentem z Kalifornii i korzysta lub nie korzysta ze swojego ustawowego prawa).
viewed_cookie_policy	11 miesięcy	Plik cookie jest ustawiany przez wtyczkę RODO Cookie Consent i służy do przechowywania informacji, czy użytkownik wyraził zgodę na używanie plików cookie. Nie przechowuje żadnych danych osobowych.
wpEmojiSettingsSupports	sesja	WordPress ustawia ten plik cookie, gdy użytkownik wchodzi w interakcję z emoji w witrynie WordPress. Pomaga określić, czy przeglądarka użytkownika może poprawnie wyświetlać emoji.

Cookie	Czas przechowywania	Opis
mailchimp_landing_site	1 miesiąc	MailChimp ustawia plik cookie do rejestrowania strony, którą użytkownik odwiedził jako pierwszy.
pvc_visits[0]	1 dzień	Licznik wyświetleń postów Ustaw ten plik cookie, aby zapewnić dokładne liczniki wyświetleń na każdej stronie.
v1st	1 rok 1 miesiąc	Plik cookie v1st jest ustawiany przez serwis TripAdvisor w celu gromadzenia szczegółowych informacji na temat sposobu, w jaki odwiedzający korzystają z witryny, poprzez wyświetlanie recenzji użytkowników, nagród i informacji otrzymanych od społeczności TripAdvisor.

Cookie	Czas przechowywania	Opis
_gat	1 minuta	Google Universal Analytics ustawia ten plik cookie, aby ograniczyć liczbę żądań, a tym samym ograniczyć gromadzenie danych w witrynach o dużym natężeniu ruchu.
dmvk	sesja	Plik cookie dmvk jest ustawiany przez Dailymotion w celu rejestrowania danych o zachowaniu osób odwiedzających witrynę.

Cookie	Czas przechowywania	Opis
_ga	1 rok 1 miesiąc 4 dni	Google Analytics ustawia ten plik cookie w celu obliczania danych dotyczących gości, sesji i kampanii oraz śledzenia wykorzystania witryny na potrzeby raportu analitycznego witryny. Plik cookie przechowuje informacje anonimowo i przypisuje losowo wygenerowany numer w celu rozpoznania unikalnych gości.
_gid	1 dzień	Google Analytics ustawia ten plik cookie w celu przechowywania informacji o tym, jak odwiedzający korzystają ze strony internetowej, jednocześnie tworząc raport analityczny na temat wydajności witryny. Niektóre z zebranych danych obejmują liczbę odwiedzających, ich źródło i strony, które odwiedzają anonimowo.
sbjs_current	sesja	Sourcebuster ustawia ten plik cookie w celu identyfikacji źródła wizyty i przechowuje informacje o działaniach użytkownika w plikach cookie. Ten analityczny i behawioralny plik cookie służy do poprawy komfortu korzystania z witryny internetowej.
sbjs_current_add	sesja	Sourcebuster ustawia ten plik cookie w celu identyfikacji źródła wizyty i przechowuje informacje o działaniach użytkownika w plikach cookie. Ten analityczny i behawioralny plik cookie służy do poprawy komfortu korzystania z witryny internetowej.
sbjs_first	sesja	Sourcebuster ustawia ten plik cookie w celu identyfikacji źródła wizyty i przechowuje informacje o działaniach użytkownika w plikach cookie. Ten analityczny i behawioralny plik cookie służy do poprawy komfortu korzystania z witryny internetowej.
sbjs_first_add	sesja	Sourcebuster ustawia ten plik cookie w celu identyfikacji źródła wizyty i przechowuje informacje o działaniach użytkownika w plikach cookie. Ten analityczny i behawioralny plik cookie służy do poprawy komfortu korzystania z witryny internetowej.
sbjs_migrations	sesja	Sourcebuster ustawia ten plik cookie w celu identyfikacji źródła wizyty i przechowuje informacje o działaniach użytkownika w plikach cookie. Ten analityczny i behawioralny plik cookie służy do poprawy komfortu korzystania z witryny internetowej.
sbjs_session	1 godzina	Sourcebuster ustawia ten plik cookie w celu identyfikacji źródła wizyty i przechowuje informacje o działaniach użytkownika w plikach cookie. Ten analityczny i behawioralny plik cookie służy do poprawy komfortu korzystania z witryny internetowej.
sbjs_udata	sesja	Sourcebuster ustawia ten plik cookie w celu identyfikacji źródła wizyty i przechowuje informacje o działaniach użytkownika w plikach cookie. Ten analityczny i behawioralny plik cookie służy do poprawy komfortu korzystania z witryny internetowej.

Cookie	Czas przechowywania	Opis
IDE	1 rok 24 dni	Pliki cookies Google DoubleClick IDE przechowują informacje o tym, w jaki sposób użytkownik korzysta z witryny, aby wyświetlać mu reklamy dopasowane do jego profilu.
test_cookie	15 minut	doubleclick.net ustawia ten plik cookie, aby sprawdzić, czy przeglądarka użytkownika obsługuje pliki cookie.
VISITOR_INFO1_LIVE	6 miesięcy	YouTube ustawia ten plik cookie w celu pomiaru przepustowości i ustalenia, czy użytkownik otrzyma nowy, czy stary interfejs odtwarzacza.
VISITOR_PRIVACY_METADATA	6 miesięcy	YouTube ustawia ten plik cookie w celu przechowywania stanu zgody użytkownika na pliki cookie dla bieżącej domeny.
YSC	sesja	YouTube ustawia ten plik cookie w celu śledzenia wyświetleń osadzonych filmów na stronach YouTube.
yt-remote-connected-devices	nigdy	YouTube ustawia ten plik cookie w celu przechowywania preferencji wideo użytkownika przy użyciu osadzonych filmów YouTube.
yt-remote-device-id	nigdy	YouTube ustawia ten plik cookie w celu przechowywania preferencji wideo użytkownika przy użyciu osadzonych filmów YouTube.
yt.innertube::nextId	nigdy	YouTube ustawia ten plik cookie w celu zarejestrowania unikalnego identyfikatora w celu przechowywania danych o filmach z YouTube oglądanych przez użytkownika.
yt.innertube::requests	nigdy	YouTube ustawia ten plik cookie w celu zarejestrowania unikalnego identyfikatora w celu przechowywania danych o filmach z YouTube oglądanych przez użytkownika.

Cookie	Czas przechowywania	Opis
_cfuvid	sesja	Cookie `_cfuvid` jest używane przez usługę Cloudflare w celu identyfikacji unikalnych użytkowników w witrynach internetowych chronionych przez usługę Cloudflare. `_cfuvid` może przechowywać anonimowy identyfikator użytkownika, który jest wykorzystywany do monitorowania i analizy ruchu na stronie internetowej oraz do zapewnienia zabezpieczenia przed atakami na sieć. Jest to plik cookie stosowany w celu optymalizacji działania witryny oraz poprawy bezpieczeństwa.
_TEST_	sesja	Testowe ciasteczko.
cookies.js	sesja	Cookie `cookies.js` jest plikiem cookie używanym przez witrynę internetową do przechowywania różnych informacji na twoim urządzeniu. Jest to często wykorzystywana biblioteka JavaScript do zarządzania plikami cookie, co umożliwia stronie internetowej zapamiętywanie twoich preferencji, sesji lub innych danych. Dzięki temu możesz korzystać z witryny w bardziej spersonalizowany sposób.
wBounce	1 rok	Cookie wBounce to plik cookie używany przez narzędzie "exit-intent popup" o nazwie wBounce. Zbiera on informacje o aktywności użytkowników na stronie internetowej, w szczególności reakcje na okienko "exit-intent popup", które pojawia się, gdy użytkownik próbuje opuścić stronę. Te informacje mogą być wykorzystywane do analizy zachowań użytkowników oraz do optymalizacji strony lub strategii marketingowej.