Henri La Fontaine – wolnomularz

Henri La Fontaine - wolnomularz

fragment ksiażki “100 masonów, którzy zmienili świat

Instytucje międzynarodowe powinny być, tak jak te krajowe w krajach demokratycznych, tworzone przez ludy i dla ludów. 

Henri La Fontaine

Henri La Fontaine (1854-1943) był belgijskim prawnikiem, bibliografem i politykiem. Pełnił obowiązki profesora prawa międzynarodowego i przez 36 lat był senatorem w parlamencie belgijskim, a także prezesem Międzynarodowego Biura Pokoju. W 19123 r. został laureatem Pokojowej Nagrody Nobla.

Henri La Fontaine był gorącym zwolennikiem internacjonalizmu i pacyfizmu. Wspierał ideę stworzenia Światowego Związku Federalnego i Światowego Trybunału Sprawiedliwości. Był także zaangażowany w ruchu na rzecz praw kobiet, edukacji ludowej i wolności sumienia.

Henri La Fontaine był również wybitnym bibliografem i twórcą Uniwersalnej Biblioteki Dokumentacyjnej w Brukseli. Zgromadził tam ponad 9 milionów kart katalogowych z informacjami o książkach, czasopismach i artykułach z różnych dziedzin wiedzy. Jego celem było stworzenie uniwersalnego systemu informacyjnego dla ludzkości.

__

La Fontaine został inicjowany w 1882 roku w loży ‘Les Amis philanthropes’ w Brukseli. Był Czcigodnym Mistrzem tej loży w latach 1908-1911 i 1922-1925. W masonerii, jak i w innych dziedzinach, którym poświęcał swoją energię, bronił pokoju, demokracji i emancypacji kobiet.

W latach 1912-1928. pomógł stworzyć w Belgii mieszany zakon masoński Le Droit Humain. 

W 1913 roku La Fontaine pomógł też założyć Uniwersalną Ligę Masońską (ULF) –  autonomiczne ciało, zrzeszające indywidualnych wolnomularzy bez względu na większość dzielących ich loże zasad „regularności”.  W ramach Ligi Henri La Fontaine zorganizował grupę pacyfistyczną, która starała się zdobyć poparcie masonów na kongresach pacyfistycznych. Stał na czele sekcji belgijskiej, utworzonej w 1929 roku.