tłumaczenie: Pierre Quamiegne
.
Z kilkudniowym opóźnieniem przytaczamy komunikat opublikowany przez Wielką Żeńśką Loże Francji 8 marca, z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet:
8 marca 2021 r.: Równość – nieustająca walka
Z okazji Międzynarodowego Dnia Praw Kobiet, przypadającego 8 marca, Wielka Żeńska Loża Francji pragnie przypomnieć o swoim zaangażowaniu w promowanie równości kobiet i mężczyzn na świecie.
8 marca 2021 r., przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen, proponuje przepisy dotyczące egzekwowania równości wynagrodzeń, prawa, które powinno być przestrzegane od 1957 roku. Różnica w średnim wynagrodzeniu między płciami wynosi odpowiednio 14,1%, 30% dla osób emerytowanych…
8 marca 2021 r. nierówność pozostaje rażąca, 40 lat po tym, jak Yvette Roudy, pierwsza kobieta minister “praw kobiet” we Francji, ustanowiła w 1983 r. zasadę równości zawodowej na mocy prawa i nadała prawom kobiet wydźwięk, zachęcając nas do emancypacyjnego zaangażowania.
8 marca 2021 r., po roku ograniczenia swobód nadszedł czas podsumowań, trzeba bezwzględnie wyeliminować rażące nierówności.
W istocie pandemia Covid 19 ujawniła, że dyskryminacja ze względu na płeć pozostaje jedną z największych niesprawiedliwości wobec obywatelek.
Skupienie się na tzw. zawodach związanych z kontaktem z ludźmi unaocznia przewagę liczebną kobiet. Wszechobecne w szpitalach, domach opieki, supermarketach, gospodarstwach domowych, …, są na czele walki o życie od początku kryzysu.
Nierówności się skrystalizowały:
zwiększone poczucie niedostatku w wykonywaniu prac niewymagających wysokich kwalifikacji, wzrost przemocy domowej i przemocy o podłożu seksualnym, niższe płace niż u mężczyzn i znikome uznanie ich roli.
Ta utrzymująca się od dawna niesprawiedliwość, którą pandemia tylko jeszcze bardziej uwidacznia, pokazuje jednoznacznie, że struktury naszego społeczeństwa, pomimo szeregu praw dotyczących równości kobiet i mężczyzn, nadal opierają się na poniżaniu kobiet, a system patriarchalny pozostaje wszechobecny w naszym społeczeństwie.
Zbudować “świat po”, do którego dążymy, to odważyć się na odbudowę republikańskiej zasady Równości, odzyskać swoje miejsce w świecie stworzonym przez ludzi i dla ludzi, całkowicie przeformułować miejsce i rolę każdego i każdej w społeczeństwie.
Odważyć się żądać wzmocnienia polityki bezpieczeństwa wobec kobiet i dzieci zagrożonych przemocą, podejmować wyzwania etyczne w obliczu osłabienia praw sfery seksualnej i reprodukcyjnej oraz zagrożeń dla praw o charakterze socjalnym.
Odważenie się na odbudowę równości oznacza sprzeciw, walkę i znalezienie się na swoim miejscu.
I by przełamać odwieczną koncepcję niemej kobiety, z całym szacunkiem dla starego Homera: “Mowa nie jest już domeną mężczyzn”
