źródło: strona GLCS – Polska
Na rynku literatury masońskiej ukazała się długo oczekiwana książka Michela Renonciat’a pt. “Miecze, gladiusy i sztylety”. Jest to obszerna i pięknie wydana praca z ponad 500 ilustracjami oraz tekstami poświęconymi masońskiej broni białej. François Geissmann i Marc-Henri Cassagne, kuratorzy Museum Grande Loge Nationale Française w Paryżu, tak ją recenzują:
„Książka <<Miecze, gladiusy i sztylety>> Michela Renonciat’a wprost „wycina” zwykłe prace poświęcone masonerii. Po raz pierwszy bowiem pokazano tak szeroką panoramę tematu nieodkrytego nie tylko przez masonów i kolekcjonerów broni białej, ale również przez osoby zainteresowane masońską historią i symboliką.
Pokojowe użycie broni białej podczas masońskich ceremonii jest historyczną cechą masonerii francuskiej. Kiedy w latach 1725-30 we Francji pojawiła się masoneria, zasada równości braci zetknęła się z nierówną organizacją społeczeństwa, której widocznym symbolem było noszenie miecza zarezerwowanego jedynie dla szlachty. Geniusz miał wówczas ustanowić „równość płynącą z góry”: nie przez zakazanie szlachcicom noszenia miecza w loży, ale przez rozszerzenie tego przywileju na wszystkich murarzy, zarówno tych szlachetnie urodzonych jak i zwykłych obywateli.
Rycerska broń par excellence – miecz – wpasował się w praktykę masońską tym mocniej, że...
Przeczytaj więcej na stronie Prowincji Polskiej GLCS:
