.
Ur. 19.3.1936 – polski pisarz i krytyk literacki, prezes Związku Literatów Polskich.
Znany jest przede wszystkim jako eseista (Samotni wobec historii, 1967; Antyk zmęczonej Europy, 1982, 1988), krytyk literacki (Grochowiak, 1976; Cień ręki, 1977; W poszukiwaniu codzienności, 1979), powieściopisarz (Szumy, 1976; Dęby kapitolińskie, 1970, 1973; Zamieć, 1972) i autor wielotomowej panoramy literatury polskiej pt. Agonia i nadzieja: T. I. Literatura od 1919 (1993), T. II. Literatura od 1939 (1993), T. III. Poezja polska od 1956, część 1 i 2 (1994). Napisał ponadto Goj patrzy na Żyda. Dzieje braterstwa i nienawiści od Abrahama po współczesność (2000) oraz Legendę Europy (2005).
Jest również poetą i pisarzem o rozległych zainteresowaniach, obejmujących m.in. filozofię i religioznawstwo, historiozofię i socjologię, wiele dziedzin wiedzy ezoterycznej, ale także dzieje Ziemi i Wszechświata, paleontologię, biologię i medycynę.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w twórczości literackiej i za zasługi w działalności społecznej (2002). 11.11.2004 r. został wybrany Wielkim Mistrzem Wielkiego Wschodu Polski.
23.10.2005.
