Pierre Quamiegne, 26 stycznia 2021
Czy masoni nie powinni mieć również jakiejś roli do odegrania w obronie naszego środowiska lub szerzej, w utrzymaniu bioróżnorodności i życia na Ziemi? Czy nie czas zastosować w praktyce tę przestudiowaną na lożowych Pracach etykę, w służbie wyższej świadomości naszych obowiązków wobec Ludzkości, w najszerszym tego słowa znaczeniu? Czy nie warte jest zastanowienia, idąc śladami myśli Kanta, że moralność działania zależy od jego zgodności z zasadami deontologicznymi, które stanowią podstawę tego, że pewne obowiązki nie dopuszczają odstępstw i że należy je przywoływać w naszych instrukcjach moralnych? Te zasady moralne, które uzasadniają szacunek dla przyrody i ochronę różnorodności biologicznej.
Odpowiedź na powyższe pytania prowadziłaby nas do podążania drogą zaproponowaną przez Virginie Maris: do stworzenia systemu moralnego wystarczająco bogatego, by uwzględnić różnorodność naszych zadań, stać się priorytetową ścieżką etyki by mogła kierować różnymi indywidualnymi działaniami mającymi wpływ na środowisko.Polecam lekturę tekstu opublikowanego przez szwajcarską Lożę Alpina:
