fragmenty oraz wygenerowany przy pomocy AI portret pochodzą z książki “100 masonów, którzy zmienili świat“
Władza Habsburgów nie jest, jak przypadku innych dynastii, przywiązana do określonego kraju lub krajów – ponieważ misja, związana z nazwiskiem rodu, nie ustaje wraz z utratą kraju i nie wyczerpuje się wraz z posiadaniem jednej korony, lecz podlega własnemu prawu.
Emil Franzel, “Habsburgowie”
Cesarz Franciszek I Lotaryński, zwany także Franciszkiem I Habsburgiem, był władcą Austrii i królem Niemiec w latach 1745-1765. Był jednym z ważniejszych władców w dziejach Habsburgów, którzy panowali w Europie przez ponad 400 lat. Jego głównym wkładem w dzieje świata było znaczące umocnienie pozycji tego rodu w Europie i wprowadzenie reform politycznych i gospodarczych, które przyczyniły się do rozwoju i modernizacji państwa. Franciszek I był też znaczącym mecenasem sztuki i kultury, co wpłynęło na rozkwit baroku w Austrii. W swoich pałacach i rezydencjach zgromadził wiele cennych dzieł sztuki, w tym obrazy, rzeźby i rękopisy. W swoich działaniach politycznych i kulturalnych Franciszek I położył solidne podstawy dla dalszego rozwoju i ekspansji imperium Habsburgów.
Cesarz Franciszek I Lotaryński został inicjowany 1731 roku do Wielkiej Loży Anglii przez Johna Theophilusa Desaguliers w specjalnie w tym celu powołanej loży w Hadze w domu brytyjskiego ambasadora. Później, w czasie wizyty do Anglii został podniesiony do stopnia Mistrza Masońskiego w specjalnie powołanej loży w Houghton Hall (Norfolk), w posiadłości brytyjskiego premiera Roberta Walpole.
