Droit Humain

wolnomularstwo.pl

LDH

Wyciąg z Konstytucji Międzynarodowej Międzynarodowego Zakonu Wolnomularskiego LE DROIT HUMAIN:

Deklaracja ogólna i podstawowa

Wolnomularze obu półkuli, członkowie Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego „LE DROIT HUMAIN”, zebrawszy się na Konwencie Międzynarodowym na Zenicie Paryża, zainspirowani czcigodnymi założycielami, wierni i wdzięczni prowadzą prace w hołdzie: S:. Marii Deraismes i B:. Georges Martin.

Idąc za przykładem znamienitych poprzedników oświadczają, że łączy ich braterska miłość Ludzkości. Pragną wprowadzić w życie, zarówno w wolnomularstwie jak i w świecie świeckim, ideały wyrażone w haśle: Wolność, Równość, Braterstwo.
Hołdując przekonaniu, że wolnomularska metoda jest jednym z najlepszych narzędzi w pracy nad doskonaleniem człowieka, zamierzają wnieść swój wkład ustanawiając Międzynarodową Konstytucję Wolnomularską. Określa ona prawa i obowiązki każdego i wszystkich, zapewniając w ten sposób maksimum wolności zgodnej z dobrowolnie zaakceptowaną dyscypliną.

– Międzynarodowy Mieszany Zakon Wolnomularski „LE DROIT HUMAIN” uznaje równość kobiet i mężczyzn. W nazwie „LE DROIT HUMAIN” zawiera się pragnienie, aby kobiety i mężczyźni na całym świecie stali się równi wobec prawa i Sprawiedliwości Społecznej, będącej już udziałem ludzi w społeczeństwach zorganizowanych na zasadach wolności i braterstwa.

– Zakon składający się z Wolnomularzy obydwu płci połączonych więzami braterskimi bez względu na rasę, przynależność etniczną, poglądy filozoficzne i religię, zmierzając do celu narzuca sobie metodę pracy tak rytualną jak i symboliczną, przy pomocy której członkowie budują Świątynię na chwałę i dla doskonalenia Ludzkości.

– Wierni zasadzie laickości, w poszanowaniu zasady absolutnej wolności sumienia członkowie Zakonu pracują nad realizacją zasady równości, wolności i braterstwa. Pracują również nad zapewnieniem wszystkim ludziom maksymalnego rozwoju moralnego, intelektualnego i duchowego, podstawowego warunku szczęścia możliwego do osiągnięcia przez każdego tylko w społeczeństwie zorganizowanym na zasadzie braterstwa.

– Międzynarodowy Mieszany Zakon Wolnomularski nie wyznaje żadnych dogmatów i odrzuca wszelkie jego formy, a jego celem jest poszukiwanie Prawdy. Dlatego też dyskusje w Lożach na tematy społeczne i religijne mają na celu oświecenie członków i pełniejsze zrozumienie, by mogli lepiej wypełniać swe obowiązki jako Wolnomularze.

– Zasady i metody pracy przyjęte przez Międzynarodowy Mieszany Zakon Wolnomularski „LE DROIT HUMAIN” są zasadami Wielkich Konstytucji Szkockich z 1786 roku, poprawionych na Konwencie dziewięciu Rad Najwyższych różnych krajów reprezentowanych w Zenicie Lozanny w Szwajcarii w dniu 22 września 1875 r.
– Loże Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego „LE DROIT HUMAIN” pracują „Na Chwałę Wielkiego Architekta Wszechświata” i/lub „Dla Postępu Ludzkości”.

Historia DH

Pierwsza polska loża – “Orzeł Biały” – została zainicjowana w 1924 r. przez gen. Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego z WLNP. Patentu (zgody) udzieliła jej brytyjska Order of the International Co-Freemasonry.

Wkrótce powstały kolejne loże: “Święty Graal” w Warszawie, “Góra Wawel” w Krakowie, “Orzeł i Pogoń” w Wilnie, “Pokój” w Katowicach, wojskowa loża “Św. Michała Archanioła” w Warszawie oraz założona przez pedagogów Loża “Radosna Przyszłość”.

W 1930 r. powołano Polską Federację (obediencję). Loże “Prawa Człowieka” skupiały wówczas ok. 300 osób, z tego kilkunastu w 30-33 stopniu wtajemniczenia. Do znanych członków “Le Droit Human” należał m.in. wybitny pedagog Janusz Korczak, którego idee są dziś kontynuowane przez działającego w Międzynarodowej Kapitule Orderu Uśmiechu Cezarego Leżeńskiego. Działały poza tym loże wyższych stopni: Kapituła i Areopag Narodowy pod przewodnictwem Wielkiego Marszałka, którym był gen. Karaszewicz-Tokarzewski. Przed wojną obediencja przenikała się ze strukturami Towarzystwa Teozoficznego i Kościoła Liberalno-Katolickiego.

Po ponad półwiecznej przerwie i deaktywacji polskiej masonerii mieszanej, w roku 1992 w Lille we Francji utworzono polską lożę “Pierre et Marie Curie”. W lipcu 1993 r. zainstalowała się w Warszawie. 16.7.1994 r. w pałacu w Radziejowicach pod Warszawą wielki mówca Rady Najwyższej “Droit Humain” przekazał warszawskiej loży patent założycielski. Loża wchodziła wówczas w skład Federacji Francuskiej Zakonu, jako loża No. 1583. Jurysdykcję Polską Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego “Le Droit Humain” powołano w 1997 r. Została ona zarejestrowana w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie jako stowarzyszenie w dniu 10.3.1998 r. Po osiągnięciu 7 lóż została w 2002 r. przekształcona w niezależną Federację Polską. Podobnie jak 70 innych światowych federacji, związana jest z Radą Najwyższą Le Droit Humain w Paryżu – “braterskim związkiem”.

Loże Federacji Polskiej Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego “Le Droit Humain”:

Loża Matka “Pierre et Marie Curie” – Warszawa
Loża “Orzeł Biały” – Katowice
Loża “Rencontre Fraternelle” (francuskojęzyczna) – Warszawa
Loża “Konstytucja 3 Maja” – Warszawa
Loża “Braterstwo pod Wawelem” – Kraków
Loża “Michał Tokarzewski-Karaszewicz” – Kielce
Trójkąt “Janusz Korczak” – Łódź
Trójkąt “Pod Trzema Basztami” – Poznań

Warsztaty wyższych stopni Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego Le Droit Humain

Loża Doskonalenia “Spirala” – Warszawa
Trójkąt Doskonalenia “Świetlisty Krąg” – Katowice
Kapituła “Feniks” – Warszawa
Areopag “Orzeł Czarny i Biały” – Warszawa

Aktualności dotyczące LDH w Polsce:

BIEŻĄCE WIADOMOŚCI O LDH NA NASZEJ STRONIE

Zob. więcej:

http://droithumain.pl

Zakon Wszechświatowego Zjednoczonego Wolnomularstwa „Le Droit Humain”
Poszukiwacze prawdy – triumfalny pochód teozofii – Andrzej Janecki, “Nowe Państwo”, nr 37/2001.

Zakon Wszechświatowego Zjednoczonego Wolnomularstwa “Le Droit Humain” – Włodzimierz Bocheński (Ars Regia nr 6, 1994) (pdf)