120,00 zł z VAT
“Symbolika Masońska Trzeciego Tysiąclecia” autorstwa Irène Mainguy stanowi aktualnie najkompletniejsze i najobszerniejsze nowoczesne kompendium wiedzy na temat masońskich symboli i obyczajów wszystkich trzech stopni wolnomularstwa błękitnego (uczeń, czeladnik, mistrz). W niespełna kilka lat książka ta doczekała się we Francji trzech edycji i cieszy się wielką popularnością zarówno wśród specjalistów jak i początkujących masonów i masonek. Czytelnicy i Czytelniczki znajdą w polskim wydaniu tłumaczenia dwóch najstarszych masońskich katechizmów służących za podstawę do sprawowania obrzędów oraz rozdział poświęcony organizacjom masońskim działającym w Polsce.
Brak w magazynie
„Przewodnik dobrze napisany, aby nie zasnąć przy jego lekturze, i odpowiednio sformatowany, by móc czytać na najbardziej nawet wyboistej ścieżce.”
– prof. dr hab. Tadeusz Cegielski
historyk i Honorowy Wielki Mistrz
Wielkiej Narodowej Loży Polski
„Cieszę się, że od dziś ta ważna książka staje się szeroko dostępna w naszym kraju.” – Marcin Stańczak Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Polski
„Jestem szczęśliwa, bardzo szczęśliwa, ponieważ nowe pokolenie polskich wolnomularzy będzie mieć do swej dyspozycji prawdziwe kompendium wiedzy masońskiej, przewodnik od starożytności po dzień dzisiejszy.” – Mirosława Dołęgowska-Wysocka Czcigodna Mistrzyni Loży Gaja Aeterna Wielka Żeńska Loża Francji
„Ta praca z pewnością zaspokoi ciekawość każdego, kto pragnie zgłębić symbolikę masońską, a także ułatwi takim osobom obranie właściwego kursu już na samym początku ich inicjacyjnej przygody.” – Henryk Wierniewski Prowincjał-Asystent Wielkiego Mistrza Wielkiej Loży Kultur i Duchowości (GLCS)
Książka ta ukazała się po raz pierwszy w 2003 r. pod tytułem „La symbolique maçonnique du troisième millénaire” (“Symbolika masońska trzeciego tysiąclecia”). Doczekała się nad Sekwaną już trzech wznowień i czytana jest zarówno przez profanów – osoby nie związane z wolnomularstwem – jak i młodych i doświadczonych masonów wszystkich rytów i obediencji. Za każdym razem, gdy weźmie się ja do ręki odkrywa się coś nowego i ciekawego.
“Symbolika…” jest aktualnie najkompletniejszym i najobszerniejszym (ponad 500 stron!) kompendium wiedzy na temat symboli, ale też obyczajów masońskich obowiązujących we wszystkich trzech stopniach Sztuki Królewskiej. Czytelnik znajdzie w niej szczegółowo opisane symbole i ich znaczenia, lecz również tajemnicze gesty, słowa i znaki obowiązujące w stopniu Ucznia, Czeladnika i Mistrza. Ponadto w tej bogato ilustrowanej pracy znaleźć można przedruki dwóch masońskich katechizmów z 1801 i 1820 roku służących za podstawę do tajnych masońskich rytuałów.
A zatem polski Czytelnik i polska Czytelniczka będą mogli zapoznać się największymi tajemnicami znanymi jak dotąd jedynie włodarzom i największym geniuszom tego świata pokroju Winstona Churchilla, Gabriela Narutowicza, Janusza Korczaka czy Amadeusza Wolfganga Mozarta lub Ignacego Jana Paderewskiego. Polskie wydanie jest opatrzone przedmowami Wielkich Mistrzów polskich obediencji wolnomularskich oraz rozdziałem na temat aktualnej sytuacji wolnomularstwa i lóż w kraju.
Można posunąć się do stwierdzenia, że przysięga ma charakter kosmicznego przymierza z Wiekuistym. Jest ono obopólnym zobowiązaniem, podyktowanym dobrowolnym wyborem, zaciągniętym między Zakonem a neofitą, który zostaje włączony niczym nowe ogniwo do inicjacyjnego łańcucha. Forma tej obietnicy mającej szczególnie uroczysty charakter zobowiązuje każdego członka zakonu do dochowania wierności”.
“Pierwsza praca ucznia polega na trzykrotnym uderzeniu młotkiem, by poprzez to móc rozpocząć pracę ociosywania. Można zastanawiać się nad doborem symbolu kamienia, który zdaje się znajdować tak daleko od człowieka. W istocie kamień jako minerał oznacza oddalone we wszechświecie królestwo Prazasady, gdyż kamień stanowi najwyższy stopień zespolenia się materii. Powołując się na zasadę analogii: <<Wszystko to, co na dole, jest jak to, co na górze>>. Skłania to nas zatem do stwierdzenia, że – jeśli odwracamy to prawo – kamień staje się symbolem Prazasady.
Uczeń jest niczym nieociosany kamień. Ukazują to właściwości kamienia takie jak jego zbitość i nieprzepuszczalność. Owa zbitość jest rozumiana jako duchowy czynnik powrotu do Jedności.
Można zatem zadać sobie pytanie: jak oceniać nieociosany kamień? Patrzeć nań jak na surowy produkt natury o nierównej powierzchni, który nie nadaje się na materiał budowlany bez interwencji ludzkiej pracy? Kamień ten musi nadawać się do prac budowlanych dzięki jego naturalnym cechom i posiadanemu kształtowi. Kamień wydobyty z kamieniołomów czeka na ociosanie przy pomocy młotka i dłuta. Ów kamień możemy porównać do czystej natury ludzkiej, zdolnej do doskonalenia się, skoro została ona dopuszczona do placu budowy, na którym wykorzysta się ją w procesie budowlanym. Obrazuje on przyjętego do loży ucznia. Po kolejnych obróbkach surowy kamień tnie się w płaskie bloki o równych ostrych kątach i tnących krawędziach zgodnie z wymaganiami konstrukcyjnymi budowli. Kamień ociosany, kubiczny, symbolizuje człowieka, który osiągnął doskonałość, a zatem to ideał, do którego dążą pracowici wolnomularze.
Dysponujący wstępnie obliczonymi wymiarami kamieniarz zaczyna od przycięcia brzegów. Gdy już je wyciął, pozbywa się zbędnego materiału tak aby otrzymać zrównoważony kształt. Możemy zobaczyć w czynności ociosywania aspekt negatywny, czyli pozbycie się zbędnego materiału i aspekt pozytywny – wykonanie działania, które dzięki usuwaniu materiału dąży do realizacji kształtu kubicznego. Zanim uczeń przystąpi do właściwej czynności ociosywania, musi znać dokładne wymiary, czyli plan przygotowany i przekazany mu przez mistrzów mularzy gotowych do udzielenia mu wsparcia w razie potrzeby”.
Informacje dodatkowe
| Spis treści | Przedmowy do wydania polskiego Tadeusz Cegielski Michał Siedlecki Marcin Stańczak Mirosława Dołęgowska-Wysocka Henryk Wierniewski Wstęp Uwagi ogólne Rozdział I GESTY RYTUALNE 1 – Znak „do porządku” Rozdział II UBIÓR 1 – Ani nago, ani ubrany Rozdział III UCZEŃ 1 – Pozostawienie metali za drzwiami świątyni Rozdział IV IZBA ROZMYŚLAŃ Uwagi ogólne Rozdział V CZELADNIK 1 – Dłoń – narzędzie aktywnej myśli Rozdział VI NARZĘDZIA Uwagi ogólne Rozdział VII MISTRZ 1 – Hasło w Rycie Szkockim Dawnym i Uznanym Rozdział VIII URZĘDY I OFICEROWIE 1 – Urzędy i oficerowie Rozdział IX ETYKA I OBYCZAJ MASOŃSKI 1 – Ankiety Rozdział X FUNDAMENTY WOLNOMULARSTWA 1 – Landmarki Rozdział XI Klaus Dąbrowski Rozdział XII TEKSTY PODSTAWOWE 1 – Przewodnik Szkockich Mularzy dodatek PREZENTACJA RYTU ANGIELSKIEGO TYPU EMULATION |
|---|
