Odszedł Zbigniew Grabowski

Odszedł Zbigniew Grabowski

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, wikipedia, 29.07.2019)

 

Wczoraj zmał Zbigniew Grabowski, jeden z bardziej znanych odnowicieli masonerii w Polsce po roku 1989.

Urodzony 8 marca 1930 w Warszawie. Ukończył Liceum im. Hugona Kołłątaja w Warszawie. Następnie w 1950 podjął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej. Od tego samego roku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Studia ukończył w 1954 jako inżynier budownictwa lądowego w zakresie mechaniki gruntów i fundamentowania. Od 1953 pracował w Politechnice Warszawskiej, w 1956 uzyskał stopień magistra inżyniera budownictwa przemysłowego. W 1964 na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej obronił doktorat zrealizowany pod kierunkiem profesora Zenona Wiłuna. W 1967 uzyskał habilitację. W 1970 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1975 profesorem zwyczajnym.

W roku 1970 objął kierownictwo utworzonego w wyniku reorganizacji uczelni Instytutu Dróg i Mostów w strukturze Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. W roku 1985 powołany na rektora Politechniki Warszawskiej. Funkcję tę pełnił do 1988. Od 14 października 1988 do 12 września 1989 był ministrem-kierownikiem Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w rządzie Mieczysława Rakowskiego. Był również członkiem Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa Wojciechu Jaruzelskim z ramienia PZPR. Rektor Politechniki Warszawskiej, minister-kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w rządzie Mieczysława Rakowskiego, członek Egzekutywy KZ PZPR w Politechnice Warszawskiej w latach 1965-1973, sekretarz KZ PZPR do stycznia 1971 roku, członek Egzekutywy Komitetu Warszawskiego PZPR od stycznia 1984 roku do października 1989 roku, prezes Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa.

Wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Otrzymał między innymi Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz wiele odznaczeń branżowych i resortowych.

Wolnomularz, od 1990 członek Wielkiego Wschodu Francji, a następnie Wielkiego Wschodu Polski, a później Wielkiego Wschodu Rzeczypospolitej Polskiej (którego był Wielkim Mistrzem); od 1991 przewodniczący warszawskiej loży „Nadzieja”.

Redakcja naszego portalu przesyłą rodzinie i wspólpracownikom kondolencje i wyrazy współczucia.