źródło: Pierre Quamiegne, Sztuka Królewska w Polsce
Abraxas
Jean-Luc Maxence tym słowem otwiera słownik “C. G. JUNG i masoneria” … Według niektórych sekt gnostyckich symbolizuje 365 emanacji Boga! Jedno jest pewne, zainspirowało to C.G. Junga, gdy napisał swój najbardziej tajemniczy tekst, Siedem Kazań dla Zmarłych, o inspiracji gnostycznej, jeśli w ogóle istniała. Kiedy C.G. Jung napisał w niej: “Jest taki Bóg, którego nie znałeś, bo ludzkość o nim zapomniała. Nazywamy go imieniem Abraxas”, ale także: “Abraxas stoi nad słońcem i nad diabłem”, możemy tylko myśleć o “Wielkim Architekcie Wszechświata”, którego tak wielu masonów do dziś używa do określenia Stwórcy, kiedy chcą szanować absolutną wolność sumienia każdego człowieka. Rzeczywiście, przedstawienie tak mglistej, wszechogarniającej i wszechstronnej koncepcji w ten sposób daje każdemu, w zależności od tego, czy jest on deistą, teistą czy ateistą, całkowitą swobodę interpretacji. Emanacje wielkiego architekta wszechświata, takie jak emanacja Abraksasa, są mnogie z natury rzeczy.
