(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, wikipedia, 29.07.2019)
Wczoraj zmał Zbigniew Grabowski, jeden z bardziej znanych odnowicieli masonerii w Polsce po roku 1989.
Urodzony 8 marca 1930 w Warszawie. Ukończył Liceum im. Hugona Kołłątaja w Warszawie. Następnie w 1950 podjął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej. Od tego samego roku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Studia ukończył w 1954 jako inżynier budownictwa lądowego w zakresie mechaniki gruntów i fundamentowania. Od 1953 pracował w Politechnice Warszawskiej, w 1956 uzyskał stopień magistra inżyniera budownictwa przemysłowego. W 1964 na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej obronił doktorat zrealizowany pod kierunkiem profesora Zenona Wiłuna. W 1967 uzyskał habilitację. W 1970 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1975 profesorem zwyczajnym.
W roku 1970 objął kierownictwo utworzonego w wyniku reorganizacji uczelni Instytutu Dróg i Mostów w strukturze Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. W roku 1985 powołany na rektora Politechniki Warszawskiej. Funkcję tę pełnił do 1988. Od 14 października 1988 do 12 września 1989 był ministrem-kierownikiem Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w rządzie Mieczysława Rakowskiego. Był również członkiem Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa Wojciechu Jaruzelskim z ramienia PZPR. Rektor Politechniki Warszawskiej, minister-kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w rządzie Mieczysława Rakowskiego, członek Egzekutywy KZ PZPR w Politechnice Warszawskiej w latach 1965-1973, sekretarz KZ PZPR do stycznia 1971 roku, członek Egzekutywy Komitetu Warszawskiego PZPR od stycznia 1984 roku do października 1989 roku, prezes Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa.
Wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Otrzymał między innymi Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz wiele odznaczeń branżowych i resortowych.
Zbigniew Grabowski od 1990 r. należał do loży ‘Nadzieja’ (Lille/Warszawa), pierwotnie utrzymywanej w strukturach Wielkiego Wschodu Francji, od 1997 należącej do Wielkiego Wschodu Polski, od 2016 r. do Wielkiego Wschodu Rzeczypospolitej Polskiej (w 2021 r., po samorozwiązaniu WWRP, loża ta powróciła na łono Wielkiego Wschodu Francji). Od 1991 r., z roczną przerwą, do śmierci Zbigniew Grabowski był Czcigodnym Mistrzem (przewodniczącym) loży ‘Nadzieja’. 5 XI 2010 r. został podniesiony do 33° i Ostatniego Stopnia Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego i wszedł do Rady Najwyższej Polski RSDiU przy WWP. Był wieloletnim przewodniczącym kapituły wyższych stopni Rytu Francuskiego ‘Sokrates’ i Wielkiej Kapituły Generalnej Rytu Francuskiego Wielkiego Wschodu Polski. W 2016 r. został jednym z założycieli WWRP i (aż do śmierci w 2019 r.) był jego pierwszym Wielkim Mistrzem.
Redakcja naszego portalu przesyłą rodzinie i wspólpracownikom kondolencje i wyrazy współczucia.
