źródło: strona Federacji Polskiej LDH, Deska wygłoszona w trakcie uroczystego posiedzenia Sz∴ Loży „Orzeł Biały” na Ws∴ Katowic
Postprawda, czyli prawda tworzona przez emocje i osobiste przekonania, które są ważniejsze od faktów.
Żyjemy w epoce, w której ludzie kierują się emocjami. Rozum odszedł na drugi plan. Warto się zastanowić: dlaczego tak jest? Dlaczego czasy, w których tytuł profesorski zapewniał społeczny podziw, a bycie człowiekiem nauki wiązało się z szacunkiem, minęły? Obserwując zachowania społeczne, pozwolę sobie na śmiałe stwierdzenie, że winna jest potrzeba ciągłego wzrostu gospodarczego.
Być może niektórym powyższe słowa wydadzą się zaskakujące, jednak potrzeba ciągłego wzrostu spowodowała, że w przeciwieństwie do początków kapitalizmu, w którym dominowało protestanckie podejście, czyli etos ciężkiej pracy i oszczędzania, współczesny kapitalizm został zdominowany przez etos infantylizmu, a kapitalizm, idąc za słowami Benjamina Barbera, to obecnie kapitalizm konsumencki.
Każdy specjalista od marketingu wie, że najłatwiej sprzedaje się produkty dzieciom, gdyż one częściej niż rozumowaniem, kierują się w życiu emocjami. I tak na przełomie XX i XXI wieku stwierdzono, że skoro dzieci to klient doskonały, należy to dzieciństwo utrzymywać jak najdłużej. Zaczęto promować utrzymywanie młodości, niedojrzałości poprzez reklamy, muzykę, artykuły, filmy i wszelakie możliwe metody dotarcia do odbiorcy. Już w pierwszej dekadzie XXI wieku, magazyny „New York Times” oraz „Times”, wyrażały zaniepokojenie „występującymi w Ameryce tendencjami do życia w stylu Piotrusia Pana”.
Spójrzmy na media w Polsce. Treści jakie w nich są prezentowane…
przeczytaj więcej na stronie Federacji Polskeij LDH:
