George S. Arundale – teozof, wolnomularz, biskup Liberalnego Kościoła Katolickiego

George S. Arundale - teozof, wolnomularz, biskup Liberalnego Kościoła Katolickiego

źródło: Karolina Maria Hess, strona projektu “Kultura polska wobec zachodniej filozofii ezoterycznej w latach 1890-1939”.

George Sidney Arundale, (1878–1945), teozof, Prezydent Towarzystwa Teozoficznego w latach 1934–1945, mason, biskup Liberalnego Kościoła Katolickiego

Biografia. George Sydney Arundale urodził się 1 grudnia 1878 r. w Surrey w Wielkiej Brytanii. Ukończył studia w Niemczech i Anglii i uzyskał tytuł magistra w Cambridge (B.A. 1898; LL.B. 1899; M.A. 1902). W swojej karierze pełnił wiele funkcji, był m. in. dyrektorem Central Hindu College w Benaresie, wykładowcą w Allahabad University, rektorem National University of Madras (1917), kierownikiem Wydziału Edukacji w Holkar State (1920). W roku 1917, razem z Annie Besant, internowany w związku z Ustawą o obronie Indii. W 1920 r. poślubił Rukimi Devi Neelakanda Sastri, wywołując skandal w indyjskich środowiskach konserwatywnych (z powodu zarówno powiązań George’a z teozofią, jak i różnicy 26 lat miedzy małżonkami). W 1926 r. Arundale został wyświęcony na biskupa Liberalnego Kościoła Katolickiego i objął funkcję biskupa regionalnego Indii. Sprawował także funkcję sekretarza organizacyjnego w ruchu All India Home Rule League. W 1934 r. objął funkcję Prezydenta Towarzystwa Teozoficznego, zostając następcą Annie Besant, a także został redaktorem naczelnym międzynarodowego periodyku „The Theosophist”. Arundale był także członkiem Worshipful Company of Pewterers i założycielem czasopisma „Advance Australia”. Zmarł 12 sierpnia 1945 r. w Adyarze w Indiach.

Towarzystwo Teozoficzne. Arundale od wczesnego dzieciństwa miał styczność z teozofią – kiedy stracił matkę, został adoptowany przez teozofkę Francescę Arundale, a jego prywatnym nauczycielem został Charles Webster Leadbeater, jedna z najbardziej charyzmatycznych, ale i kontrowersyjnych postaci drugiego pokolenia teozofów. Francescę w jej londyńskim domu odwiedzała często sama Helena Pietrowna Bławatska, która bardzo lubiła George’a. Do organizacji oficjalnie wstąpił w wieku lat 17, w 1895 r., przyjęty przez Alfreda P. Sinneta. Już dwa lata później, na zaproszenie Annie Besant, przeprowadził się wraz z Francescą do Indii, gdzie zaczęła się przygoda Arundale’a z pracą w edukacji. Wraz z Jiddu Krishnamurtim i jego bratem udał się do Europy, gdzie w latach 1915–1916 sprawował funkcję Sekretarza Loży Angielskiej, ale w 1916 r. powrócił do Indii. W latach 20. i 30. dużo podróżował, prowadząc wykłady. W roku 1926 został Sekretarzem Generalnym Towarzystwa Teozoficznego w Australii, w 1928 – w Indiach, a w 1934 – Prezydentem całej międzynarodowej organizacji z siedzibą w Adyarze. Funkcję tę sprawował dożywotnio, pozostając bardzo aktywnym pisarzem i wykładowcą teozoficznym.

Masoneria. Arundale był członkiem masonerii obrządku mieszanego – w roku 1902 wstąpił do zakonu „Le Droit Humain”. W tym czasie jego ciotka, Francesca Arundale, miała mieć już 33 stopień wtajemniczenia. W tym samym roku, rzekomo na życzenie jednego z teozoficznych Mistrzów, do organizacji wstąpiła Annie Besant. Założyła ona Lożę…

przeczytaj więcej na stronie projektu “Kultura polska wobec zachodniej filozofii ezoterycznej w latach 1890-1939”.

Dodaj komentarz