Powszechna Liga Wolnomularska (UFL) – Początki

Powszechna Liga Wolnomularska (UFL) - Początki

Poniżej zamieszczamy kolejny rozdział książki Karola Wojciechowskiego “Bitwa o Sztukę Królewską. Zdjęcie: Ludwik Zamenhof

100 masonów
  1. Powszechna Liga Wolnomularska (UFL)
  • Początki

Powszechna czy też w innym tłumaczeniu Uniwersalna Liga Wolnomularska (UFL) powstała pierwotnie w 1905 r. w Boulogne z inicjatywy braci-esperantystów, jej pierwsza nazwa brzmiała „Esperanto Framasona”. Nowe stowarzyszenie miało gromadzić w swoich szeregach pojedynczych masonów bez względu na ich przynależność obediencyjną i ideową. Decydowało to poniekąd o profańskim charakterze organizacji, które nie prowadziło żadnych prac masońskich, nie wywyższało konkretnego nurtu czy obediencji, a gromadziło w swych szeregach jedynie wolnomularzy z organizacji powszechnie uznanych i uznających się za takowe.

Liga odbywała cyklicznie kongresy, w których uczestniczyło kilkuset delegatów-esperantystów. Na kongresie w Brnie, z inicjatywy Szwajcara Frtitza Uhlmannam uchwalono nowy statut i wytyczono nowe cele. Już nie upowszechnienie języka esperanto miało być celem Ligi, lecz zbliżenie między wolnomularzami różnych krajów, obediencji i nurtów poprzez wyeliminowanie różnic językowych przy pomoc esperanto. Wtenczas zmieniono nazwę z „Esperanto Framasona” na „Uniwersala Framsona Ligo” (UFL), a Liga w nowej formie przestała być składową ruchu esperanckiego: otwarła swoje szeregi dla wolnomularzy – nieesperantystów.

W trakcie wojny działalność UFL zamarła, wznowienie prac nastąpiło w 1920, a 7 lat później z inicjatywy austriackich wolnomularzy – Eugena Lennhoffa i Victora Hemmerschlaga – dokonano reorganizacji stowarzyszenia, tworząc grupy narodowe dla poszczególnych krajów. Powołano również międzynarodowe grupy zainteresowań lub zawodów, a ponadto uchwalono uroczystą deklarację, iż UFL nie będzie zajmować się polityką czy religią. Pozostanie w tych kwestiach neutralna, a skupi się wyłącznie na manifestowaniu tego, co łączy, a nie co dzieli wolnomularzy.

Z początku inicjatywa ta zyskała nawet przychylność Zjednoczonej Wielkiej Loży Anglii, która decyzją z września 1929 r. zezwoliła swoim adeptom należeć do niej. Jednakże z czasem, gdy przewagę liczebną uzyskali w UFL adepci lóż romańskich, UGLE przyjęła wobec Ligi postawę zdecydowanie negatywną, zwalczając jej wpływy nie tylko na własnym terytorium, ale i na innych państwach również. Bez względu na to grupy krajowe UFL powstawały w wielu krajach, zwłaszcza europejskich, w tym również w Polsce, gdzie grupa, działająca pod przewodnictwem Emila Kipy, zrzeszała wolnomularzy z Wielkiej Loży Narodowej Polski.

Kolejna część: UFL wobec wydarzeń na świecie – w poniedziałek 21 czerwca

1 thought on “Powszechna Liga Wolnomularska (UFL) – Początki”

  1. na dziś na owe czasy powszechność się ograniczyła do tego żę MOtto Makxyma MA z serii Moje własne” Że medycyna wyprzedziła filozofię xxi wieku początki “emem emmarcin mem sposób bycia myślenia o sobie byciu czym zaprzęgnieta jest myśł ograniczyła sie do szczątkowego pierwotnego myśłenia nie o całośći a o zdrowiu no i tam bez większych słów Straszno z serii horror dreszczowiec mareee

Dodaj komentarz