Bogumił M. Woźniakowski, Forum Myśli Wolnej, kwiecień 2023
Zajmując się problematyką polskiej masonerii, głównie po 1989, a szczególnie jej odłamu zwanego liberalnym lub adogmatycznym (kwestie te omówiłem w numerze 92 FMW), nie można pominąć osoby profesora Andrzeja Nowickiego. I to z co najmniej dwóch powodów: jako pierwszego Wielkiego Mistrza Wielkiego Wschodu Polski w latach 1997-2001 (przez cztery kolejne kadencje) oraz jako autora Filozofii Masonerii (I wyd. Gdynia 1997, II wyd. Warszawa 2022).
Filozofia Masonerii u progu siódmego tysiąclecia, bo taki jest pełny tytuł, to pionierska, zarówno w rodzimej jak i światowej literaturze próba całościowego spojrzenia na wartości wniesione przez wolnomularzy do skarbca myśli filozoficznej i społecznej, która stanowi wykładnię celów i zasad współczesnego wolnomularstwa, wprowadza czytelnika w świat myśli, wiedzy, nauki i działania.
Jak zauważyła w jednej z recenzji Maria Szyszkowska:
Dzieło Andrzeja Nowickiego jest cenne ze względu na zawarte w nim informacje, jak również ze względu na wyrażone refleksje filozoficzne, skłaniające do przemyślenia podstawowych problemów istnienia człowieka w świecie. Ta książka stara się zaszczepić prawidłowe wartości, a pamiętajmy, że od treści naszej świadomości zależy rozwiązanie problemów indywidualnego życia, jak również zbiorowego;
i tak na przykład profesor Andrzej Nowicki podkreśla niezbędność przezwyciężania nacjonalizmu w ludzkich postawach, uwypuklając, że jest to normalny obowiązek uczciwego człowieka… Andrzej Nowicki słusznie podkreśla, że „rejestr wybitnych masonów to rejestr wielkich pobratymców ludzkości”. Nawiązywanie do tradycji masońskich umacnia w przekonaniu, że możliwe jest doskonalenie nie tylko siebie, ale również świata. Napawa optymizmem przekonanie, że wola człowieka może doprowadzić do zmiany oblicza świata. Prawdziwa filozofia masonerii — czytamy w omawianej książce — ukryta jest w sztuce życia, a ta wiąże się z procesami kulturotwórczymi, w tym z pracą nad sobą i budowaniem właściwego stosunku do drugiego człowieka. Podstawowym zadaniem pozostaje poszukiwanie prawdy.(„Res Humana” 1997 nr 3).
Andrzej Rusław Fryderyk Nowicki urodził się w Warszawie 27 maja 1919. Rodzicami byli Zbigniew Ludwik Nowicki (1892-1942) oraz Zofia Waleria Słubicka (1896-1977). W latach 1930-1937 uczęszczał do
państwowego gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie. Już w latach gimnazjalnych trafił na świetnych nauczycieli, m.in. języka polskiego uczył Stefan Bernard Drzewieski, działacz oświatowy, m.in.
wiceprezes ZG ZNP w latach 1934-1936, w 1950 przyjęty do wolnomularstwa w Paryżu, a łaciny i propedeutyki filozofii Juliusz Marian Krzyżanowski, filozof, wieloletni nauczyciel gimnazjalny, a po wojnie profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie zorganizował…
przeczytaj więcej w Forum Myśli Wolnej:
