Rok: 2018

Prace z okazji Zimowego Przesilenia

(Profil loży Gaja Aeterna, Facebook, 22 grudnia 2018)

 

Przesilenie zimowe to czas najkrótszego dnia i najdłuższej nocy na półkuli północnej. Wczoraj, 21 grudnia słońce wstało o 7.43 a zaszło o 15.25. Już dziś dzień był o minutę dłuższy! Od momentu zimowego przesilenia zaczyna więc przybywać słońca i energii na Ziemi. Symbolicznie żegnamy wtedy ciemność i witamy światło.
W większości kultur półkuli północnej koniec grudnia był to czas świętowania „odradzania się Słońca“ i wejścia w nowy cykl. Moment przesilenia to także sadzenie ziarna przyszłych dni, tygodni i miesięcy nadchodzącego roku. To co zasiejemy w tym okresie, zbierzemy w odpowiednim momencie w przyszłym roku.
Dla naszej Loży, nawiązującej wprost do Matki Ziemi – data przesilenia zimowego jest szczególnie ważna, wręcz magiczna, a także głęboko symboliczna. Wraz z Lożą Prometea oraz wieloma gośćmi wspólnie, w trakcie pięknej ceremonii, celebrowaliśmy ten czas. Zasiałyśmy ziarna. Oby wykiełkowały i wydały piękny plon.

 

96 rocznica zabójstwa prezydenta Narutowicza

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, 16.12.2018)

 

Tak jak co roku wolnomularze Wielkiego Wschodu Polski spotkali się 16 grudnia przy warszawskim pomniku Gabriela Narutowicza.

Obecni byli miedzy innymi Wielki Mistrz WWP, Suwerenny Wielki Komandor, oraz Czcigodna Mistrzyni i członkowie loży Wolność Przywrócona, do której Gabriel Narutowicz przynależał, zanim został wybrany prezydentem.

Po złożeniu okolicznościowego wieńca, Bracia i Siostry utworzyli symboliczny łańcuch jedności.

O corocznych obchodach tej smutnej rocznicy mogą Państwo przeczytać więcej tutaj:

95 rocznica zabójstwa prezydenta Narutowicza

XXII Konwent Wielkiego Wschodu Polski

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, 24.11.2018, zdjęcie: Gaja Aeterna)

24 listopada odbył się w Warszawie dwudziesty drugi Konwent Wielkiego Wschodu Polski.

W trakcie obrad wybrane zostały nowe władze i zreformowano Regulamin Obediencji, zatwierdzając 115 zmian udoskonalających i uwspólcześniających ponad dwudziestoletni już tekst.

Przybyli goście z siedmiu obediencji – Wielkiego Wschodu Francji, Wielkiej Loży Żeńskiej Francji, Wielkiej Loży Kultur i Duchowości, Wielkiej Loży Żeńskiej Portugalii, Wielkiej Suwerennej i Niezależnej Loży Połączonych Rytów (GLISRU), a także prezydent Federacji Polskiej Le Droit Humain oraz Honorowy Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Bułgarii, z którym w trakcie uroczystego zamknięcia Konwentu nowy Wielki Mistrz WWP podpisał Traktat Przyjaźni i Współpracy.

 

100 lat temu urodził się Ludwik Hass

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, 18.11.2018)

 

Dokładnie 100 lat temu, 18 listopada 1918 roku, urodził się najwybitniejszy polski badacz wolnomularstwa, Ludwik Hass.

Przy tej okazji zachęcamy do lektury tekstów dotyczących tej niezwykłej postaci, jakie znajdują się na łamach naszego portalu, oraz do wysłuchania mowy pogrzebowej wygłoszonej przez Piotra Ikonowicza:

Profesor Ludwik Hass

Urodził się 18 listopada 1918 w Stanisławowie. Od 1936 roku członek Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej, z którego został usunięty za trockizm. Jako członek trockistowskiej organizacji “Bolszewików-leninistów”, został w 1939 roku aresztowany, skazany na 8 lat obozu pracy i dożywotnie zesłanie. Z racji na to, iż był trockistą, w czasie pobytu w obozie nie objęła go amnestia z 1941 roku po układzie Sikorski-Majski. Po 1947 roku przebywał w SSR Komi, do 1953 roku jako zesłaniec, po upadku Berii – jako wolny człowiek, jednak bez prawa do powrotu do Polski. W 1956 roku sąd we Lwowie unieważnił wyrok skazujący, Ludwik Hass wrócił do Polski już 15 stycznia 1957 roku, gdzie podjął pracę w Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych oraz wznowił na Uniwersytecie Warszawskim przerwane przez wojnę studia historyczne. Ukończył je w 1962 roku.Już od 1957 roku bywał w Klubie Krzywego Koła, gdzie często zabierał głos. Wraz z Janem Wolskim i Janem Wyką tworzył grupę, której usunięcia z klubu domagały się władze pod warunkiem dalszego istnienia. Jako zagorzały przeciwnik liberalizmu, uwieczniony został wówczas w operze Janusza Szpotańskiego “Cisi i gęgacze”, w której wystąpił pod kryptonimem “Gęgacza-trockisty”.

W marcu 1965 roku został aresztowany pod zarzutem powiązań z organizacjami trockistowskimi, oraz pomocy w pisaniu i rozpowszechnianiu Listu Otwartego Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego skierowanego do działaczy partyjnych i młodzieży ZMS. W czasie procesu dumnie przyznał się do stawianych mu zarzutów, w styczniu 1966 roku skazano go na 3 lata więzienia, skąd został zwolniony przedterminowo w końcu sierpnia 1966.

Pomimo zwolnienia, przez pewien czas uniemożliwiono mu powrót na studia doktoranckie PAN, jak również nie pozwalano mu podjąć pracy naukowej aż do 1979 roku. W tym okresie Ludwik Hass utrzymywał się z honorariów za artykuły pisane do “Więzi” pod pseudonimem, oraz za publikowane w “Kwartalniku Historycznym” rozprawki naukowe, które mógł, zgodnie z prawem, publikować już pod własnym nazwiskiem. Współpracował też z Pracownią Dziejów Klasy Robotniczej Instytutu Historii PAN. Dopiero w 1971 roku obronił pracę doktorską (“Wybory warszawskie 1918-1926”, Warszawa 1972). W tym okresie zainteresował się historią masonerii, skorzystał więc ze stypendium paryskiej loży “Kopernik”, dzięki czemu, w czasie paru kilkumiesięcznych pobytów w Paryżu mógł prowadzić badania masonologiczne.

W 1979 roku udało mu się uzyskać etat w Instytucie Historii PAN, zaś w styczniu 1980 roku uzyskał habilitację za książkę “Sekta farmazonii warszawskiej”, za którą zresztą otrzymał wiele nagród, m.in: Ministra Kultury i Sztuki, Towarzystwa Miłośników Historii w Warszawie i polskiego Pen-Clubu. W 1986 roku, po trzyletnim procesie (sprawa toczyła się od 1983 roku), udało mu się uzyskać tytuł profesora. w 1988 roku przeszedł na emeryturę.

Ludwik Hass był autorem kilkuset rozpraw, przyczynków i recenzji naukowych, oraz kilkunastu książek, m.in.:

* Sekta farmazonii warszawskiej. Pierwsze stulecie wolnomularstwa w Warszawie (1721-1821), PIW, Warszawa 1980, ss. 675.
* Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie, Oficyna Wydawnicza Polczek Polskiego Czerwonego Krzyża, Warszawa 1993, 1996, ss. 360.
* Wolnomularstwo rosyjskie w podziemiu 1822-1921, Wyd. Bellona, Warszawa 1996, 1998, ss. 299. Seria: Loża i polityka. Masoneria rosyjska 1822-1921. T. 1.
* Pokolenia inteligencji polskiej, Wyd. Mazowiecka Wyższa Szkoła Humanistyczno-Pedagogiczna, Łowicz 1997, ss. 88. ISBN 83-87222-07-0
* Wolnomularstwo rosyjskie na obczyźnie i powrót w strony rodzinne, 1918-1995, Wyd. Bellona, Warszawa 1998. Seria: Loża i polityka. Masoneria rosyjska 1822-1995. T. 2.
* Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821-1999. Słownik biograficzny, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1999, ss. 660.
* Inteligencji polskiej dole i niedole. XIX i XX wiek, Wyd. Mazowiecka Wyższa Szkoła Humanistyczno-Pedagogiczna, Stowarzyszenie Mazowiecki Ośrodek Badań Naukowych im. St. Herbsta, Łowicz 1999, ss. 437.
* Świat wolnomularski. Konkrety. Tom 1. Trudne czasy 1932-1945, Wyd. Mazowiecka Wyższa Szkoła Humanistyczno-Pedagogiczna, Łowicz 2004, ss. 302.
* Świat wolnomularski. Konkrety. Tom 2. 1945 – lata dziewięćdziesiąte XX w., Wyd. Neriton, Instytut Historii PAN, Mazowiecka Wyższa Szkoła Humanistyczno-Pedagogiczna, Warszawa 2006, ss. 507.

Jedną z najważniejszych prac Ludwika Hassa jest trzyczęściowa monografia odtwarzająca dzieje masonerii w Europie Środkowo-Wschodniej. Składają się na nią tytuły:

* Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku, Wyd. Ossolineum, Wrocław 1982, ss. 572.
* Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928, PWN, Warszawa 1984, ss. 398.
* Zasady w godzinie próby. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1929-1941, PWN, Warszawa 1987, ss. 359.

Członek honorowy “Universala Framasona Ligo” i laureat Złotego Pióra “Wolnomularza Polskiego” (2004).

[źródła: pl.wikipedia.org, 1917.pl]

Wpisał: Administrator

Masonarium i wystawa w Poznaniu

Tomasz Szmagier - główny organizator wystawy i konferencji, były Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Polski oraz Andrzej Karpowicz – twórca Pracowni Zbiorów Masońskich Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, 17.11.2018)

Dziś w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu uroczyście została otwarta wystawa “Mit i rzeczywistość. Polska masoneria w literaturze i dokumentach”.

Poprzedziło ją masonarium-konferencja “Nadzieja i trud. Sylwetki wolnomularzy polskich”.

Intencją autorów jest pokazanie polskiej bibliografii masońskiej od pierwszych publikacji XVIII wiecznych do współczesności. Od rozpraw filozoficznych po sztuki teatralne i kryminały. Pokazanie wewnętrznych wydawnictw organizacji masońskich, ciekawych merytorycznie i graficznie dokumentów. Pokazanie rzeczywistego, odmitologizowanego obrazu polskiej masonerii. Na tle tej narracji pokazane będzie zjawisko kształtowania mitu masonerii polskiej wynikające z reinterpretacji opublikowanych tekstów oraz udokumentowane w tekstach mity o masonerii w kulturze ludowej.
Autorzy wystawy wskazują także na udział masonów w kształtowaniu państwowości, w kulturze i życiu społecznym powstającego na początku XX wieku Państwa Polskiego wpisując się w obchody 100lecia Odzyskania Niepodległości.

Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu, Instytut Sztuka Królewska w Polsce, oraz stowarzyszenie Wielki Wschód Polski zapraszają do aktywnego uczestnictwa (w tym do zgłaszania się w charakterze prelegentów – zostało na to jeszcze tylko kilka dni) 17 listopada 2018 o godzinie 10:15 w konferencji Nadzieja i trud. Sylwetki wolnomularzy polskich.
W zamierzeniu ma to być – bardziej nież konferencja – gawęda o ludziach którzy tworzyli polskie wolnomularstwo. O ich nadziei i trudzie…

Wystawa i masonarium zostały zorganizowane pod patronatem Wielkiego Wschodu Polski.

Masonarium i wystawa w Poznaniu

Masonarium i wystawa w Poznaniu

Spotkanie wolnomularzy w gmachu francuskiego parlamentu

(FLC, Polonia Christiana, 2018-10-26)

Francja: zebranie masonów w gmachu parlamentu. Tematem cywilizacja cyfrowa i humanizm

Organizatorem debaty, która rozpocznie się 5 listopada o godz.15., będzie krąg międzyobediencyjny Franc-Maçonnerie § Société. Zebranie rozpoczną Jean-Louis Touraine, deputowany z Renu, Bernard Ollagnier, przewodniczący masońskiego Think-Thank FM§S oraz jego zastępca, Emmanuel Pierrat. Następnie, o „wolności” będą mówić: Pascal Berjot, Wielki Mistrz Wielkiej Loży Tradycyjnej i Symbolicznej Opera (GLTSO), Edouard Habrant, Wielki Mistrz Wielkiej Francuskiej Loży Mixte (GLMF), Hervé Cuillandre, pisarz, ekspert w dziedzinie systemów informatycznych i Jean-Michel Semely, dyrektor Arobase.

Problem obecnej, masońskiej wizji równości zostanie przedstawiony przez Alaina Michona, Wielkiego Mistrza Prawa Człowieka (DH), Christopha Habasa, byłego Wielkiego Mistrza Wielkiego Wschodu Francji (GODF), Pierrea-Marie Adama, Wielkiego Mistrza Wielkiej Loży Francji (GLDF), Gilberta Réveillon, eksperta międzynarodowego z Mobile Loov.

Masońską wizję braterstwa przeanalizują : Marie-Claude Kervella, Wielka Mistrzyni Wielkiej Loży Kobiecej Francji (GLFF), Jean-René Dalle, Wielki Mistrz Wielkiej Loży Sojuszu Masońskiego Francji (GLAMF), Patricia Rossignol, Wielka Mistrzyni…

zachęcamy do przeczytania całego artykułu na stronie Polonia Christiana 24:
Spotkanie wolnomularzy w gmachu francuskiego parlamentu

Nadzieja i trud – konferencja w Poznaniu

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, 25.10.2018)

 

Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu, Instytut Sztuka Królewska w Polsce, oraz stowarzyszenie Wielki Wschód Polski zapraszają do aktywnego uczestnictwa (w tym do zgłaszania się w charakterze prelegentów – zostało na to jeszcze tylko kilka dni) 17 listopada 2018 o godzinie 10:15 w konferencji Nadzieja i trud. Sylwetki wolnomularzy polskich.
W zamierzeniu ma to być – bardziej nież konferencja – gawęda o ludziach którzy tworzyli polskie wolnomularstwo. O ich nadziei i trudzie…

Więcej można przeczytać poniżej:

 

Odszedł Adam Witold Wysocki

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, 14.10.2018)

 

Dziś w nocy odszedł Adam Witold Wysocki, jeden z najbardziej zasłużonych wolnomularzy w dziejach naszego kraju.

Ponieśliśmy niepowetowaną stratę. Polska masoneria już nigdy nie będzie taka sama.

Adam Witold Wysocki urodził się 12.2.1924 w Przemyślu. Dziennikarz, publicysta. 1944-1945 żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, następnie powrócił do kraju, więziony w 1948 r.; kolejno zastępca redaktora naczelnego dzienników “Życie Warszawy” i “Kuriera Polskiego”, st. wykładowca i doc. Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, wice-szef Radia Polonia; działacz PPS, następnie SD. Współzałożyciel (1993) i redaktor dwumiesięcznika “Wolnomularz Polski” Mąż masonki Mirosławy Dołęgowskiej-Wysockiej, której we wrześniu 2016 roku przekazał obowiązki związane z pełnieniem roli redaktora naczelnego “Wolnomularza”.

Do wolnomularstwa przyjęty 17.10.1992 r., jako członek loży “Wolność Przywrócona” (Warszawa, Wielki Wschód Francji, nastęnie Wielki Wschód Polski), następnie loży “Europa” (Warszawa, Wielki Wschód Francji, następnie Wielki Wschód Polski). 3 st. uzyskał 29.5.1994 r.; w 1994 r. pełnił funkcje sekretarza. 31.8.1994 r. – współzałożyciel i prezydent Polskiej Grupy Narodowej Uniwersalnej Ligi Masońskiej. W roku 2018 został uhonorowany 33-im i najwyższym stopniem Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego.

 

10 rocznica zapalenia świateł Galileusza

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, 13.10.2018)

 

13 października 2018 w Bydgoszczy odbyły się białe prace Loży Galileusz Wielkiego Wschodu Polski z okazji 10 rocznicy powołania tego Warsztatu.

Loża należy do masonerii nurtu romańskiego, zwanego też adogmatycznym bądź liberalnym. Oznacza to, że Loża Galileusz jest warsztatem mieszanym, przyjmującym zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Pracuje w Rycie Szkockim Dawnym i Uznanym. Warto dodać, że jest to pierwszy warsztat erygowany przez Wielki Wschód Polski (istniejące poza Galileuszem warsztaty zostały powołane jeszcze w ramach Wielkiego Wschodu Francji). Miejscem pracy nowego warsztatu jest Bydgoszczy, a posiedzenia odbywają się w weekendy.

w 2013 roku pod auspicjami Loży Galileusz powołano Trójkąt Wolnomularski Jan i Elżbieta Heweliusz, pracujący w Gdańsku. Trójkąt ten jest zalążkiem przyszłej loży trójmiejskiej.
Nazwa Galileusz – to symboliczne przejęcie myśli i spuścizny wielkiego humanisty. Ze spuścizny myśli Galileusza warto przytoczyć dwa ważne spostrzeżenia:

“Człowiekowi nie można przekazać wiedzy, można mu tylko pomóc odkryć tę wiedzę, którą już ma w sobie”
“Nie ma człowieka tak głupiego, żeby nie można się było czegoś od niego nauczyć”

Powyższe uwagi doskonale ilustrują to, co w przekazywaniu wiedzy wolnomularskiej jest najważniejsze. Wiedza masońska nie jest umiejscowiona w pamięci, ale w doświadczeniu i przeżyciu. Przytoczone powyżej słowa są jednocześnie wyjaśnieniem logiki procesu symbolicznego samorozwoju masona. W trakcie prac loży, nie przychodzimy słuchać światłych wykładów, nie przychodzimy dzielić się swoją wiedzą ucząc innych, przychodzimy po to, aby wspólną pracą uczyć się od siebie nawzajem. Życia, pokory, tolerancji.
te wyjaśnienia pokazują, że inspiruje nas nie tylko szacunek dla wielkiego naukowca i humanisty, wielkiej jednostki, która zmieniła losy świata, ale także podziw dla człowieka, który żyjąc sto lat przed powstaniem współczesnej masonerii tak trafnie potrafił opisać jej sens i ducha, który chcemy kontynuować.

drugim aspektem wyboru nazwy była historia myśli heliocentrycznej. Kopernik zmienił stare poglądy i stworzył teorię budowy Świata, a Galileusz przez swoją wiedzę i doświadczenie, użycie teleskopu potwierdził ją i umocnił. Tak samo symbolicznie my przez swoje wolnomularskie doświadczenie i wiedzę chcemy potwierdzać i umacniać wartości, które przez lata niebytu przechowała Wielka Loża Kopernik.

wolnomularskie ideały
hasło Loży to: WOLNOŚĆ – RÓWNOŚĆ – BRATERSTWO. Każdy z nas, zarówno w trakcie prac lożowych, jak i w życiu codziennym powinien być wierny tym zasadom, studiować je i czynnie rozwijać. Bycie masonem oznacza bowiem przede wszystkim bycie dobrym człowiekiem.

 

Spacer śladami lubelskiej masonerii

(źródło: zespół wolnomularstwo.pl, 15.09.2018)

Zachęcany do wzięcia udziału w spacerze po Lublinie, śladami lubelskiego wolnomularstwa:

“Poszukajmy śladów działalności wolnomularzy w Lublinie, zobaczmy związane z nimi miejsca i poznajmy nietuzinkowe osoby. Ta historia niewiele ma wspólnego ze słynną polską wolnomularką Izabelą Czartoryską z niedalekich Puław ani z jej równie znanymi „braćmi” Poniatowskimi i Potockimi. Kim zatem byli lubelscy masoni? Skąd się wzięli? Gdzie się spotykali? Czym różniły się koncepcje praktykowane w mieście w XIX i XX wieku, jakie loże działały tu na przestrzeni dziejów, co udało im się osiągnąć wtedy i co po nich pozostało? Czy wiecie, że masońska orkiestra grała u Dominikanów, pogrzeby braci odbywały się w kościele ewangelickim i że Lublin miał pierwszą polską wolnomularkę XX wieku, inicjowaną zresztą nielegalnie, Wandę Papiewską?”

przeczytaj więcej na stronie PRZEWODNIK INSPIRACJI:

Spacer śladami lubelskiej masonerii