Autor: admin

źródło: redakcja wolnomularstwo.pl

 

Liberalne Jurysdykcje RSDiU podpisały Deklarację Stambulską

 

Od czasu inauguracji ich działalności w 1976 roku w Brukseli Międzynarodowe Spotkania Wyższych Stopni Szkockich (RIHGE – Rencontres Internationales des Hauts Grades Ecossais) dają liberalnym jurysdykcjom Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego możliwość wspólnej pracy w ramach, które nie ograniczają w żaden sposób ich suwerenności.

Jurysdykcje wyższych stopni szkockich zebrały się po raz kolejny na XXV spotkaniu RIHGE 13 i 14 grudnia 2019 roku w Zenicie Stambułu, miasta, które łącząc Europę i Azję symbolicznie spaja Zachód ze Wschodem i Północ z Południem.

Było to spotkanie szczególne, wynikłe ze świadomości potrzeby transformacji tej największej platformy wspólnej pracy liberalnych wolnomularzy wyższych stopni. Przemiana ta wiąże się z przyłączeniem do dotychczasowego porozumienia Rad Najwyższych żeńskich (skupiających Siostry), Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego Le Droit Humain oraz Europejskich, Śródziemnomorskich, Amerykańskich i Afrykańskich Konferencji Kontynentalnych Szkockich Jurysdykcji Humanistycznych.

14 grudnia 2019 roku trzydzieści jeden Rad Najwyższych Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego podpisało Wielką Chartię Uniwersalną Wyższych Stopni Szkockich, stanowiącą, że wszyscy sygnatariusze darzą się wzajemnie wolnomularskim rozpoznaniem, jednocześnie zachowując pełną niezależność.

Jednocześnie wszyscy zebrani Suwerenni Wielcy Komandorzy liberalnych Rad Najwyższych Świata podpisali Deklarację Stambulską, o następującym brzmieniu:

 

Deklaracja Zasad

1 Jurysdykcje Wyższych Stopni Szkockich zebrane dziś, 14 grudnia 6019 roku w Zenicie Stambułu, uroczyście i z cała mocą podtrzymują swoje przywiązanie do fundamentalnych zasad Zakonu zawartych w tekstach założycielskich rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego, za ostatni z których uznają Wielka Chartię Uniwersalną Wyższych Stopni Szkockich (2019).

2 Kładąc akcent na podkreślenie ludzkiej godności, przyjmują one wszystkich wolnomularzy o nieposzlakowanej reputacji, bez dyskryminacji o naturze etnicznej, politycznej, filozoficznej lub religijnej.

3 Ich tradycja jest ufundowana na metodzie wolnomularskiej, która przekazywana jest na drodze symbolicznej, nauczana z poszanowaniem wolności, za pomocą sugestii a nie narzucania jakichkolwiek treści. Ów symbolizm posługuje się zwykłym językiem, otwierając na refleksję o stawaniu się człowiekiem. Zatem przekraczając bariery ideologiczne i postulaty natury doktrynalnej daje możliwość poszukiwań bez granic, perspektywy opartej na stałym zadawaniu pytań i na poznaniu uzasadnianym na drodze naukowej. Laickość w absolutnej wolności sumienia jest niezbędna dla poszukiwania prawdy.

4 Ryt Szkocki Dawny i Uznany jest obrządkiem wolnomularskim praktykowanym w świecie na największą skalę. Jest prądem inicjacyjnym tradycyjnym i uniwersalnym, który zawiera trzydzieści wyższych stopni, od 4 do 33. Opiera się na braterstwie, sprawiedliwości i cnotach rycerskich.

5 Ryt jest administrowany przez suwerenne i niezależne jurysdykcje, których kompetencje dotyczą symboliki inicjacyjnej rozwijającej treści zawarte w stopniu Mistrza Masońskiego.

6 Ryt dodaje do swojego wymiaru interkontynentalnego zasady wynikające z humanizmu, plasując ludzką istotę w centrum swych refleksji i działań.

7 Jurysdykcje Wyższych Stopni Szkockich uznają za równowartościowe inicjacje szkockie męskie, żeńskie i mieszane, niezależnie od tego czy dokonywane są, czy też nie, w imię Wielkiego Architekta Wszechświata. Jedynym warunkiem jest to, by Jurysdykcja która ich dokonuje również uznawała tę zasadę i by inicjacje dokonywane przez nią były dokonywane z szacunkiem dla tradycji szkockich  – ich rytuałów i progresywności.

8  Ryt ma za cel doskonalenie wolnomularza, prace nad poznaniem samego siebie przez metodę inicjacyjną, do której dodaje wolę działania bez ustanku na rzecz szczęścia ludzkości i realizacji intelektualnego i moralnego wyzwolenia.

9 Jurysdykcje sygnatariuszki  zwracają uwagę na potrzebę łączenia wolnomularzy wszystkich krajów, odnosząc się do dewizy obecnej na zawsze w Rycie Skockim Dawnym i Uznanym, będącej jednocześnie doktryną wiodącą naszego Zakonu: “Jednoczyć to co rozproszone”.

Potwierdzają potrzebę harmonijnej pracy i internalizacji metod pracy, zwłaszcza związanej z symbolizmem, w celu osiągnięcia porozumienia, bez względu na nasze przekonania filozoficzne i religijne.

 

Jurysdykcje Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego – sygnatariuszki:

 

Wielkie Kolegium Rytów Szkockich Wielkiego Wschodu Francji

Rada Najwyższa Włoch 33 i Ostatniego Stopnia

Najwyższa Rada Masońska Hiszpanii

Rada Najwyższa RSDiU Belgii

Rada Najwyższa Portugalii

Rada Najwyższa 33 stopnia RSDiU Republiki Meksykańskiej Wielkiego Wschodu Meksyku

Rada Najwyższa Turcji

Rada Najwyższa Węgier

Międzynarodowy Mieszany Zakon Wolnomularski Le Droit Humain

Suwerenne Kolegium Rytu Szkockiego Belgii

Rada Najwyższa Konfederacji Helwetyckiej

Rada Najwyższa Żeńśka Francji

Rada Najwyższa Omega Nowego Jorku

Rada Najwyższa RSDiU Maroka

Rada Najwyższa Francisco de Montezuma Brazylii

Rada Najwyższa Żeńska Konfederacji Helwetyckiej

Rada Najwyższa Wielkiego Kolegium RSDiU GOLAC

Rada Najwyższa Wielkiego Kolegium Rytów Kongo

Rada Najwyższa Wielkiej Loży Cedrów (Liban)

Międzynarodowy Zakon Masoński „Dephi” (Grecja)

Rada Najwyższa Wielkiego Kolegium RSDiU Luksemburga

Rada Najwyższa Żeńska Włoch

Rada Najwyższa Żeńska Chile

Rada Najwyższa 33 stopnia RSDiU Republiki Urugwaju

Rada Najwyższa Omega 33 stopnia RSDiU Wolnomularstwa Republiki Kolumbijskiej

Rada Najwyższa Żeńska Portugalii

Rada Najwyższa Polski

Rada Najwyższa 33 stopnia Rumunii

Rada Najwyższa Żeńska Turcji

Rada Najwyższa Żeńska 33 stopnia Republiki Argentyny

Rada Najwyższa Chorwacji