Kategoria: WWP

Ksawery Leski, 27 września 2022

Novus Ordo Seclorum*

Z początkiem września 2022 r., tj. po ponad 14 latach funkcjonowania przy ul. gen. Władysława Andersa, Wielki Wschód Polski postanowił przenieść swoją siedzibę w miejsce nowe i znane tylko prawdziwym wolnomularzom. Uroczystość z tej okazji odbyła się 23-go września i wzięło w niej udział ponad 60 osób. Zgromadzeni przedstawiciele wszystkich Zakonów wolnomularskich, wraz z sympatykami Sztuki Królewskiej, mieli między innymi okazję zwiedzania nowej Świątyni, nad którą prace przygotowawcze trwały prawie 2 miesiące. Imponująco krótkiego terminu realizacji nie dałoby się dotrzymać, gdyby nie ciężka praca i zaangażowanie wielu Sióstr i Braci W:.W:.P:., w czym szczególny udział mieli Siostra Musica Humana, Brat Marek oraz Karol Bukowski. Efekt ich starań spotkał się z wyrazami uznania Gości, którzy nie szczędząc pochwał i gratulacji, nie mogli doczekać się pierwszych w niej Prac. Przyjemność ta przypadła Sz:.L:. Gaja Aeterna, która już nazajutrz miała możliwość zainaugurować w niej swój nowy rok masoński. Podobne zniecierpliwienie okazywali członkowie pozostałych Lóż Wielkiego Wschodu Polski, oraz warsztatów działających pod auspicjami zaprzyjaźnionych Obediencji. Uroczysta atmosfera spotkania i ezoteryczna aura miejsca, towarzysząc bawiącym się do białego rana obfitowały bezcennymi rozmowami, dotyczącymi między innymi planów wspólnych inicjatyw, projektów, przedsięwzięć. Zacieśnianie siostrzano-braterskich więzi w Polsce i za granicą, pielęgnowanie wartości wolnomularskich, a nadto wspieranie społecznego i materialnego rozwoju ludzkości górowały nad poruszanymi tematami. Z kolei idąca za nimi Praca staje się tym milsza i urodzajna, im nad miejscem wykonywania widnieje starodawna inskrypcja: „Siostro Masonko, Bracie Masonie, jeśli przybywasz z którejkolwiek Loży na świecie, tu jest Twój dom”.

(Poniżej wybrane zdjęcia nowej siedziby).

Na Wsch:. Warszawy,

27. dnia 7. miesiąca 6022 ADVL

Krzysztof Lech, Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Polski

Novus Ordo Seclorum*

At the beginning of September 2022, i.e. after more than 14 years of operation at General Władysław Anders St., the Grand Orient of Poland decided to move its seat to a new place known only to true Freemasons. The ceremony on this occasion took place on September 23rd and was attended by over 60 people. The gathered representatives of all Masonic Orders, along with supporters of Royal Art, had the opportunity to visit the new Temple, on which the preparatory work lasted almost 2 months. The impressively short deadline would not have been met if it had not been for the hard work and commitment of many G:.O:.P:. Sisters and Brothers, in which Sister Musica Humana, Brother Marek and Karol Bukowski had a special share. The effect of their efforts was met with the appreciation of the Guests who, without sparing praise and congratulations, were looking forward to the first Works in it. This pleasure fell to R:.L:. Gaia Aeterna, who had the opportunity to inaugurate its new Masonic year there on the following day. Similar impatience was shown by members of the remaining Lodges of the Grand Orient of Poland, as well as of workshops operating under the auspices of befriended Obediences. The festive atmosphere of the meeting and the esoteric aura of the place, accompanying the partying until dawn, abounded with invaluable conversations, including plans for joint initiatives, projects and ventures. Tightening sister-brotherly ties in Poland and abroad, cultivating Masonic values, and also supporting the social and material development of humanity dominated the topics discussed. In turn, the work that follows them becomes the nicer and more fertile, the old inscription above the place of performance: “Sister Mason, Brother Mason, if you come from any Lodge in the world, this is your home.”

In the East of Warsaw

27th. day 7th. month 6022 ADVL

Krzysztof Lech, Grand Master of Grand Orient of Poland

*

“Ultima Cumaei venit iam carminis aetas;

Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo.

iam redit et Virgo, redeunt Saturnia regna, iam nova progenies caelo demittitur alto“.

Sicelides Musae, Vergilius Romanus

“Nadeszła ostatnia era pieśni Sybilli;

Wielki porządek wieków rodzi się na nowo.

teraz powraca sprawiedliwość, powracają honorowe zasady (lub powrót panowania Saturna);

teraz nowa linia rodowodu jest zesłana z nieba”.

Pieśń Sybilli, Wergiliusz

Dokładnie 25 lat temu, 13 lipca 1997 roku środowisko wolnomularzy skupionych w kilku warsztatach pierwotnie należących do Wielkiego Wschodu Francji dokonało przywrócenia Wielkiego Wschodu Polski.

WWP powstał w lutym roku 1784, a ukaz carski roku 1821 roku na 176 lat położył kres działalnosci wolnomularstwa tego nurtu na terenie naszego kraju.

Uroczystość ponownego wniesienia Świateł Wolnomularstwa do WWP została przeprowadzona przez Wielki Wschód Francji 12.7.1997 r., a 13.7.1997 odbył się Konwent reaktywujący obediencję, będący jej faktycznym nowym początkiem.

Nowy Wielki Mistrz, filozof Andrzej Nowicki w sposób zdecydowany odwoływał się do dawnej tradycji tej obediencji, którą uświetniały między innymi postacie twórców Konstytucji 3 maja.

Tak Wielki Wschód Polski informował o wznowieniu swojej działalności na łamach Wolnomularza Polskiego (nr 15/16, 1997):

A oto tekst powstałej z tej okazji uroczystej melorecytacji:

Redakcja portalu wolnomularstwo.pl składa Wielkiemu Wschodowi Polski najlepsze życzenia nieprzerwanego już trwania przez kolejne dziesięciolecia i stulecia, ku chwale Wolnomularstwa Uniwerslanego i dla postępu Ludzkości!

źródło: https://wielkiwschod.pl/pomoc-ukrainie/

RADA ZAKONU
WIELKIEGO WSCHODU POLSKI
do
WIELCE DOSTOJNYCH WIELKICH MISTRZYŃ I WIELKICH MISTRZÓW
WSZYSTKICH POTĘG MASOŃSKICH

Najdroższe Siostry, Najdrożsi Bracia,

24.02.2022 o godzinie 5:00 rosyjskie wojska wkroczyły na tereny Ukrainy. Rosja rozpoczęła wojnę wymierzoną przeciwko państwu opierającemu się na wartościach wolności, pokoju i szczęściu narodów, co oznacza wojnę przeciwko całemu Pokojowi Światowemu.  Okupant wykorzystuje samoloty, helikoptery, okręty, wozy bojowe, pociski artyleryjskie, rakietowe, a także zakazane przez traktat ottawski miny motylkowe również przeciwko ludności cywilnej. Mordowanie niewinnych, bezbronnych kobiet, osób starszych i dzieci ma na celu zastraszenie i wyniszczenie narodu ukraińskiego. Pokłosiem tej zbrodni przeciwko ludzkości jest masowa ucieczka z Ukrainy, którą szacuje się już na 400 tys. osób, a kolejne 1.5 do 3 mln. jest w drodze.  

Odpowiedzią na ogrom tych dramatów jest braterska pomoc, udzielana w bezprecedensowy sposób. Potrzeby naszych ukraińskich Sióstr i Braci obejmują wszystkie  dziedziny życia, tj. doraźne, systemowe i ratowniczo-ewakuacyjne. Zaczynając od tych ostatnich, Polacy wraz z Ukraińcami organizują cywilne akcje ewakuacyjne ludzi uwięzionych na terenie okupowanego kraju, którzy obecnie chronią się w piwnicach ostrzeliwanych domów czy bunkrach. Osoby często pozbawione snu przez 35 i więcej godzin docierają samochodami w głąb Ukrainy, następnie pod lufami karabinów i czołgowych armat przedzierają się spowrotem do granicy z Polską, by chwilę później zawracać po następne grupy uwięzionych. Przed ponownym wyruszeniem do Ukrainy odbierają dostarczane im z Polski żywność i leki. Prywatnie organizowane transporty kierowane są w miejsca bezpośredniego zagrożenia, określane przy użyciu telefonów z GPS i przekazywane za pośrednictwem komunikatorów, jak Instagram, Facebook, WhatsApp. Również Polska Akcja Humanitarna działa w Ukrainie od początku konfliktu. W ramach doraźnych potrzeb, po wjeździe na teren Polski, organizowana jest pomoc humanitarna: żywność, leki, opieka medyczna, odzież, oraz transport oferowany przez tysiące osób rozwożących je po wszystkich częściach kraju, gdzie oczekują przygotowane już łóżka, pokoje, mieszkania niezliczonej liczby obywateli Polski. W miejscach przyjęcia ponownie zapewniania jest im odzież, artykuły higieniczne, wózki dla dzieci, meble i wszelkie inne podstawowe artykuły. Kolejno udzielane jest wsparcie prawne, medyczne i co najważniejsze, od samego początku empatia, wrażliwość, troska, opieka i pełne zrozumienie. Te działania realizowane są zarówno przez administrację państwową, NGO-sy oraz przez samopomoc społeczną.

W część działań angażują się członkowie Wielkiego Wschodu Polski, którzy wobec trudnych do wyobrażenia kosztów, są świadomi własnych i społecznych ograniczeń finansowych. Chcąc pomagać na jak największą skalę, Rada Zakonu Wielkiego Wschodu Polski postanowiła zwrócić się do wszystkich znanych Obediencji wolnomularskich o udzielenie wsparcia. Taka pomoc finansowa powinna być kierowana do organizacji w profesjonalny sposób udzielających pomocy humanitarnej w trakcie trwania konfliktów militarnych. Dlatego podjęliśmy współpracę z Polską Akcją Humanitarną, która jest obecna na miejscu od początku konfliktu. PAH przez ostatnie 30 lat działa w niemal wszystkich częściach świata objętych konfliktami militarnymi. W Ukrainie jest od 2014 r., udzielając pomocy osobom, które opuszczają swoje domy zapewniając im podstawową pomoc żywnościową, higieniczna, finansową i psychologiczną.

Siostry i Bracia,

zwracamy się do Was z prośbą o Braterskie wsparcie dla Ukrainy. Przelewy prosimy dokonywać na wskazane niżej numery kont walutowych, opatrując je tytułem: Fraternity with Ukraine. Polska Akcja Humanitarna (PAH) stworzyła dla zbiórki organizowanej przez Wielki Wschód Polski specjalne subkonta:

EUR
odbiorca przelewu: Polska Akcja Humanitarna

bank: Alior Bank S.A.
numer konta: 87 2490 0005 0000 4600 6277 7551
IBAN: PL87 2490 0005 0000 4600 6277 7551
SWIFT: ALBPPLPW
tytuł: Fraternity with Ukraine

PLN
odbiorca przelewu: Polska Akcja Humanitarna

bank: Alior Bank S.A.
numer konta: 02 2490 0005 0000 4600 8316 8772
IBAN: PL02 2490 0005 0000 4600 8316 8772
SWIFT: ALBPPLPW
tytuł: Fraternity with Ukraine

USD
odbiorca przelewu: Polska Akcja Humanitarna

bank: Alior Bank S.A.
numer konta:50 2490 0005 0000 4600 2305 1673
IBAN: PL50 2490 0005 0000 4600 2305 1673
SWIFT: ALBPPLPW
tytuł: Fraternity with Ukraine

GBP
odbiorca przelewu: Polska Akcja Humanitarna

bank: Alior Bank S.A.
numer konta: 80 2490 0005 0000 4600 5226 1519
IBAN: PL80 2490 0005 0000 4600 5226 1519
SWIFT: ALBPPLPW
tytuł: Fraternity with Ukraine

Do mnie, Dzieci Wdowy!
:.

Na Wschodzie Warszawy, 1. dnia 1. miesiąca 6022 R.·.P.·.Ś.·.
Z potrójną braterską akoladą,
B.·. Krzysztof Lech
Wielki Mistrz

źródło: https://wielkiwschod.pl/wolnomularstwo/oswiadczenie-wwp-w-sprawie-ukrainy/

W obliczu dramatycznych wydarzeń na Ukrainie, gdzie wobec brutalnej agresji wojskowej zagrożona jest Wolność oraz podstawowe Prawa Człowieka, Wielki Wschód Polski solidaryzuje się z narodem ukraińskim. Łączymy się z naszymi Siostrami i Braćmi, których życie jest teraz zagrożone.

Odwołując się do podstawowej doktryny moralnej wolnomularstwa, jaką jest stosowanie solidarności, Wielki Wschód Polski aktywnie włącza się we wsparcie uchodźców i uchodźczyń z Ukrainy. Naszym Siostrom i Braciom z Ukrainy, ich bliskim i znajomym chcemy nieść, w ramach naszych możliwości, pomoc i wsparcie. Wesprzemy więc osoby przyjeżdżające do Polski i zorganizujemy pomoc, niezbędną opiekę i zaopatrzenie.

1 grudnia 2021, wolnomularstwo.pl

Dokładnie dziesięć lat temu zmarł Andrzej Rusław Fryderyk Nowicki (ur. 27 maja 1919 w Warszawie) – polski filozof kultury, historyk filozofii i ateizmu, religioznawca, wykładowca akademicki (UW, UWr i UMCS), specjalista z zakresu filozofii włoskiego Oświecenia, koneser sztuki, dyplomata. Twórca systemu filozoficznego, który nazwał „ergantropijno-inkontrologicznym systemem filozofii spotkań w rzeczach”. Działacz ateistyczny, założyciel i prezes wielu organizacji laickich, wolnomyślicielskich i religioznawczych. Wolnomularz, w latach 1997–2001 Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Polski.

Nasz portal już kilka lat temu zaangażował się w publikację online jego dorobku. W listopadzie 2021 zakończyliśmy publikację w odcinkach jego “Filozofii masonerii”, jednego z najważniejszych polskich dzieł poświęconych wolnomularstwu:

Filozofia Masonerii u progu Siódmego Tysiąclecia

Zachęcamy osoby, które jeszcze tego nie zrobiły, do zapoznania się z sylwetką i dokonaniami tego wybitnego humanisty:

Andrzej Rusław Fryderyk Nowicki

wolnomularstwo.pl, źródło zdjęcia: bydgoszcz24

Wpadła mi w ręce książka Anny Kargol i Dominique Lesage, Liberté, Egalité, Fraternité nad Wisłą 1990–2020. 30 lat wolnomularstwa liberalnego w Polsce. ISBN 978-83-66007-70-3

Książka w kilku miejscach powołuje się na moje imię i nazwisko, otrzymałem także telefony od Sióstr i Braci z prośbą o wyjaśnienia, tak więc po jej przeczytaniu postanowiłem podzielić się swoimi uwagami w sposób publiczny.

Pierwsze co się ciśnie na usta to słowo szkoda. WIELKA SZKODA. I wielki żal.

Nie można nie przyznać że książka jest bardzo ciekawa i pouczająca. Autorzy wykonali olbrzymią pracę dokumentacyjną, zebrali mnóstwo faktów i informacji, co musiało być tym trudniejsze, że większość tych dokumentów, na które się powołują, objęta jest wolnomularską dyskrecją i dla czynnego wolnomularza ich publiczne ujawnienie jest złamaniem wewnętrznych, honorowych zobowiązań. Jedni zrobili to świadomie, inni których późniejszy smutek bardzo rozumiem, w dobrej wierze i zaufaniu. Sam zgodziłem się na szczerą rozmowę o mojej wolnomularskiej drodze w dobrej wierze, słuchając argumentu że to zachowanie dla potomnych pewnej cząstki wieloletniej polskiej tradycji wolnomularskiej. Nie spodziewałem się publicznego i tendencyjnego, a przy tym zdecydowanie subiektywnego prania brudów. Naprawdę szkoda, że przy tak wielkiej pracy autorów powstała taka pozycja.

Żal mi autorów i autora opracowania, z którego autorzy korzystali, sądząc z przypisów, jeżeli postrzegają wolnomularstwo w sposób, w jaki o nim piszą. Jest to bardzo uboga wizja, która dla mnie i dla wielu Sióstr i Braci, szczególnie tych, których do tej organizacji zaprosiłem, z którymi na co dzień pracuję, jest prawie niezauważalnym marginesem. Może rzeczywiście to co widzą autorzy w Zakonie wolnomularskim to tylko animozje, rozłamy czy ludzkie ułomności. A nie dokonania tych 30 lat, organiczna praca setek Braci a potem Sióstr i Braci w przywracaniu idei wolnomularstwa w świadomości społecznej Polaków. Wystawy, konferencje, prelekcje, budowanie wizerunku w świecie wirtualnym, współpraca wolnomularzy różnych nurtów w ramach Instytutu Sztuka Królewska w Polsce, współpraca przy organizacji eventów, działalność charytatywna, działalność poszczególnych wolnomularzy WWP na arenie budowania laickiej, racjonalistycznej Polski. Praca zupełnie od podstaw. Budowanie wolnomularstwa od podstaw, od zera, bez wzorców, nawyków, oczywistości. Zbudowanie w tak krótkim czasie struktury, która nie ma kompleksów, dla wielu innych organizacji jest realnym partnerem do współpracy – to wielki sukces. I wszystko to w realiach, które dla członka społeczeństwa zachodniego są kompletnie niezrozumiałe. Wielki Wschód Francji zasiał ziarno na kompletnym ugorze. O wolnomularstwie cokolwiek wiedziało znikome grono ludzi, którzy z tym tematem zetknęli się za granicą, lub w ramach legend rodzinnych. Nie było i nie ma grupy społecznej, na której oprzeć mógłby się Zakon. Polskie wolnomularstwo budowane jest z pojedynczych ogniw – indywidualistów poszukujących swojej drogi. O tym autorzy wspominają mimochodem, nie próbując nawet poważnie potraktować tego tematu.

Książka mimo pozorów pozycji dokumentacyjnej i historycznej jest próbą potwierdzenia przesłania, które jej autor głosi od lat, a mianowicie że Polacy nie powinni mieć własnej organizacji wolnomularskiej, a zapalenie świateł Wielkiego Wschodu Polski było jednym z największych błędów Wielkiego Wschodu Francji.

Nie chcę dyskutować o wiarygodności całej książki i jej szczegółach. Mogłem nie wiedzieć o czymś, do czego dotarli autorzy. Ale do opisu czterech lat dotyczących okresu kiedy byłem Wielkim Mistrzem Wielkiego Wschodu Polski, lub wydarzeń, których byłem świadkiem, mogę się odnieść z pełną odpowiedzialnością.

Pierwszy punkt o którym warto powiedzieć i odczarować wizję z książki to konflikt między lożami, które przyszły do WWP z Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego Le Droit Humain, a starymi lożami WWP. Autorzy nie wspominają że łączyło się to z dużą reformą administracyjną w łonie WWP. Bardzo luźna forma federacji zupełnie samodzielnych lóż, które robiły co chciały, nie zwracając uwagi i nie respektując Rady Zakonu jako władzy wykonawczej, przekształcana była powoli w jednolity Zakon ze wspólną administracją, wspólną polityką zewnętrzną, ze wspólnymi standardami pracy wolnomularskiej. To nie wszystkim się podobało. Niektórzy zamiast wspólnych standardów woleli pełną samodzielność. Ich wola. Pisząc historię warto obserwować zjawiska, a nie sprowadzać ich do konfliktu między poszczególnymi osobami. Z większością osób, z którymi mam daleko rozbieżne wizje wolnomularstwa i z którymi nie jest już nam po drodze utrzymuję normalne kontakty towarzyskie, wymieniamy się informacjami, jesteśmy wspólnie zaangażowani w dobro wolnomularstwa polskiego. Fakt – nie wszyscy potrafią wspiąć się na taki poziom dobrych obyczajów…

Ciekawym dla mnie przyczynkiem do intencji autorów książki jest odpowiedź, jaki jest cel podawania informacji, że nie pojechałem na pierwszy po moim wyborze konwent Wielkiego Wschodu Francji i kompletne przemilczenie moich wizyt w Paryżu na rue Cadet w latach następnych. Oficjalne spotkania z Wielkimi Mistrzami José Gulino, z Danielem Kellerem, Christophe Habasem – wtedy jeszcze zastępcą Wielkiego Mistrza. Mieliśmy wtedy wspaniałego przedstawiciela na rue Cadet – nieżyjącego już Brata Darka P:. Wielka praca jego i Phillippe’a Bretona zaowocowała bardzo intensywnymi i owocnymi stosunkami między WWF i WWP. Poza naszą konsekwentną działalnością, to w dużej mierze dzięki nim, przychylności Wielkiego Mistrza B:. Daniela Kellera i potem Christophe’a Habasa, udało się po dwóch latach starań zorganizować tygodniową wystawę o Polsce i Wielkim Wschodzie Polski w sali wystaw czasowych Muzeum Wolnomularskiego w siedzibie WWF. Wystawa była podziękowaniem dla wszystkich, którzy przyczynili się do przeniesienia światła Wielkiego Wschodu do Polski. Po raz pierwszy prezentowane były XVIII i XIX wieczne dokumenty dotyczące polskiego wolnomularstwa i powstania Wielkiego Wschodu Polskiego i Litewskiego w 1784 roku. Była to pierwsza wystawa prezentująca działalność innego Wielkiego Wschodu zorganizowana w Paryżu na rue Cadet.

To w czasie, który autorzy prawie pomijają, jako Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Polski byłem zaproszony do udziału w konsultacjach spraw społecznych przez Komisję Europejską. Razem m.in. z Wielkim Mistrzem Danielem Kellerem. To po nawiązaniu różnych rozmów w kuluarach w Brukseli i przy wielkim wkładzie pracy Klausa Dąbrowskiego udało się zorganizować w Warszawie w 2015 roku międzynarodową konferencję naukową na temat prawa w duchu świeckości w Polsce, Belgii i Francji. W wydarzeniu tym jako prelegenci występowali Wielcy Mistrzowie Wielkich Wschodów Francji i Belgii oraz przedstawiciele kilku organizacji racjonalistycznych i laickich Europy.

Na przestrzeni kilku lat aż dwóch Braci z Wielkiego Wschodu Polski otrzymało przyznawaną przez Wielką Kapitułę Generalną Rytu Francuskiego Wielkiego Wschodu Francji nagrodę za działania na rzecz świeckości i laickości.

Nie do końca są także uzasadnione zarzuty Autorów o pomijanie spraw laickości w regulaminie Wielkiego Wschodu Polski. Autorzy sugerują że dopiero po pewnym czasie WWP dopisało na swojej stronie internetowej formułę o dbaniu o laickość instytucji świeckich. Tyle że ta formuła jest wpisana w formułę przysięgi którą od samego początku składa każdy członek WWP. Jest od zawsze wpisana w nasz regulamin, tylko może w innym, niż ortodoksja francuska wymaga, miejscu.

Tymi uwagami chciałem pokazać jak bardzo ciekawa jest nie tylko strona faktograficzna, ale także jak interesujący jest przyjęty w książce sposób narracji w pomijaniu – no może wyborze – publikowanych faktów.

Szkoda, że autorzy dopuścili do tak rażącego błędu edytorskiego jak wydrukowanie tabeli na końcu książki z całkowicie błędną informacją, jakoby poza lożami działającymi w WWF reszta lóż polskich nie działała. Ta tabela jest – a właściwie powinna być – jednym z głównych źródeł  informacji o współczesnej kondycji Wielkiego Wschodu Polski i okolic. I jest, ale błędnej informacji. Powiem szczerze, jako człowiek przez wiele lat związany z redakcją książek – taki błąd kwalifikuje nakład publikacji do pójścia na makulaturę.

Szkoda też, że tytuł tej pracy nie jest bardziej przemyślany. Zacznie się kolejna dyskusja, która już tyle razy skłócała środowisko, o to kto jest liberalny a kto nie. Książka pod tytułem 30 lat wolnomularstwa liberalnego w Polsce, a w środku ani słowa o historii Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego Le Droit Humain, ani słowa o historii polskich lóż Wielkiej Loży Kultur i Duchowości, ani słowa o historii lóż polskich Wielkiej Żeńskiej Loży Francji. Czyli te organizacje nie są wolnomularstwem liberalnym? Nie mówiąc o tym, że i członkowie Wielkiej Loży Narodowej Polski mogą czuć się obrażeni. Na wykładach, które prowadziłem, za tekst o tym, że WLNP nie jest wolnomularstwem liberalnym dostało by się od Prof. Cegielskiego. Oj dostało.

Drogie Siostry i Bracia, drodzy przyjaciele. Niedawno jeden z młodych Braci powiedział mi zdanie: żadne ludzkie przywary nie przesłonią mi idei wolnomularstwa. Rozmawiając z nowymi kandydatami często powtarzam, że Wolnomularstwo – idea – nigdy mnie nie zawiodła i nie zawiedzie, wolnomularze – ludzie – czasami. Czytając książkę autorów, do których mam osobiście bardzo dużo sympatii i szacunku: weźcie pod uwagę, że nie jest to pełny, ani nawet najbardziej prawdziwy obraz wolnomularstwa polskiego jaki istnieje. Porównałbym go z opisem działania piekarni przez brudną szybę z zewnątrz. Opisać kto wszedł a kto wyszedł się da, ciężką pracę piekarza i efekty tej pracy trudno, ale już zupełnie nie da się opisać zapachu i smaku świeżego pieczywa.

źródło: profil FB Wolnomularza Polskiego

Sz:.L:. Cezary Leżeński na Wsch:. Warszawy (WWP), pożegnała specjalnym rytuałem żałobnym swoje siostry i braci, którzy odeszli na Wieczny Wschód.

Siedem świec zapłonęło, a każda z nich symbolizowała jednego wolnomularza. Brat Mówca przypomniał sylwetki sióstr i braci, na czele z patronem Loży Cezarym Leżeńskim, oraz pierwszą Czcigodną Mistrzynią Loży S:. Wiesławą Piątek.

Na te uroczyste i podniosłe prace przybyli masoni z innych lóż liberalnych, m.in. Gai Aeterny, Abraksas, Wolności Przywroconej i Atanora. Podczas agapy wzniesiono toast za innych, którzy odeszli na Wieczny Wschód: ss:. Małgorzatę i Halinę oraz b:. Adama, redaktora Naczelnego “Wolnomularza Polskiego”. Nie zapomniano także o Wielkich Mistrzach Wielkiego Wschodu Polski: Andrzeju Nowickim (1 grudnia przypadnie 10 rocznica jego śmierci), Zbigniewie Gertychu i Piotrze Kuncewiczu.

Światła wolnomularzy nie gasną w pamięci i sercach ich następców.

źródło: wolnomularstwo.pl, 2 października 2021, zdjęcie: miejsce ceremonii w budynku lożowym Augusta w Augsburgu

W sobotę, 2 października, delegacja Wielkiego Wschodu Polski pod przewodnictwem Honorowego Wielkiego Mistrza Tadeusza Andrzejewskiego, dokonała w Augsburgu ceremonii Zapalenia Świateł i wręczenia Patentu, w wyniku czego ukonstytuowała się Międzynarodowa Mieszana Wielka Loża Masońska LIBERTAS.

Wielkim Mistrzem została Gerhild Böhnisch, wolnomularka z wieloletnim doświadczeniem.

W patencie nowo powstałej Wielkiej Loży czytamy:

“Doceniając jakość pracy masońskiej Braci i Sióstr ze zgromadzonych Lóż i ich wysiłki, aby nieść wysoko płomień liberalnej i adogmatycznej masonerii, potwierdzamy braterskie i siostrzane poparcie dla ustanowienia Międzynarodowej Mieszanej Masońskiej Wielkiej Loży LIBERTAS. Nasze Siostry i Bracia potwierdzają swoje pragnienie pielęgnowania i szerzenia wartości Wolności, Równości, Braterstwa i Absolutnej Wolności Sumienia, stając się jednym z głosów w chórze masonerii europejskiej i powszechnej.”

To historyczne wydarzenie jest tym bardziej wyjątkowe, że tym razem światło przychodzi ze Wschodu – z Polski, kraju, z którym historyczne relacje Niemiec bywały bardzo trudne.

Prowadzący spotkanie Tadeusz Andrzejewski – honorowy Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Polski jest synem więźniarki Auschwitz-Birkenau – znanej pisarki Krystyny Żywulskiej. Jej wydane w 1946 roku wspomnienie “Przeżyłam Oświęcim” to pierwsza książka ocalałej więźniarki Oświęcimia. 

źródło: profil FB loży Wolność Przywrócona

Wakacje za nami toteż czas wracać do Pracy w murach Świątyni. W sobotę wspomniane mury wypełniły radość i duma, albowiem siostrzano-braterski łańcuch jedności wydłużył się o kolejne mocne ogniwo, tj. nowo-inicjowaną Siostrę Agnieszkę. Siostrze Agnieszce gratulujemy odwagi i hartu ducha, które wykazała przechodząc przez wszystkie zgotowane jej przez Lożę próby. Uzupełnieniem Prac była arcyciekawa i zachęcająca do refleksji deska o celowości obecności na lożowych Pracach oraz symbolice uznawania kogoś za wolnomularza.

źródło: wolonomularstwo.pl

Największa polska obediencja masonerii liberalnej i adogmatycznej zakończyła właśnie XXIV Konwent. Zostały wybrane nowe władze, Wielkim Mistrzem został obrany B:. Krzysztof Lech, mistrz loży Wolność Przywrócona.

Poniżej cytujemy przemówienie, które wygłosił po zaprzysiężeniu:

Ex oriente lux, ex occidente lex.

Światło ze wschodu, prawa z zachodu.

            Drogie Siostry, Drodzy Bracia w Waszych Urzędach, Wielki Wschód Polski początkiem swym sięga roku 1784 i oczywiste jest, że znajdujące wtedy zinstytucjonalizowany charakter wartości istniały na długo przed nim, kształtując losy zarówno jednostek jak i całego Narodu. Wolność, Równość, Braterstwo przecież, to motywy na kartach historii stanowiące rudyment opieki społecznej ubogich, Akademii Krakowskiej, czy Konstytucji „Nihil Novi”. To też zaczątek Konfederacji warszawskiej, Powstania barskiego, Komisji Edukacji Narodowej i w końcu Konstytucji 3 Maja. Również leżą one u podstaw aktów heroicznych, jak zakończona stosem sprawa o apostazję Katarzyny Weiglowej przed sądem biskupim w Krakowie, „ostatni marsz” Janusza Korczaka z umiłowanymi dziećmi, czy działaność Jana Lipskiego  w opozycyjnym podziemiu Polski Ludowej. Triadę tych wartości jako leżących u podstaw takich i wielu więcej czynów badaniami objął Carl Gustav Jung (nota bene dziadkiem którego był słynny szwajcarski wolnomularz senior). I podług nich doszedł do przekonania, że muszą stanowić rezultat kompozycji jakichś wyjątkowych cech osobowości, ostatecznie nazwanej typem INFJ. Ten tzw. introverted intuitive feeling judging posiada zaledwie 1% populacji, charakteryzując się niezwykłą empatią, intuicją i zaufaniem do innych. Dodatkowo, wrodzonym poczuciem idealizmu oraz moralności, zdecydowaniem i zdeterminowaniem w swoich działaniach, doskonałą umiejętnością odczytywania uczuć i emocji innych, ponadprzeciętną lojalnością i oddaniem. A mówiąc o tym nie sposób oprzeć mi się wrażeniu, że większość o ile nie wszyscy poznani przeze mnie na przestrzeni lat wolnomularze to właśnie tacy ludzie, wrażliwi, mądrzy, dobrzy. My… niegdyś rozproszeni jako jednostki, działający z ramienia przeróżnych instytucji, a od przeszło 230 lat pod auspicjami Wielkiego Wschodu Polski właśnie. Widzący, słyszący, czujący innych i świat. Dostrzegający ludzkie cierpienia i niegodzący się na nie. Rozumiejący innych i solidaryzujący podług praw człowieka i obywatelskich. Pełni wad i słabości. Targani żądzami ciała, ułomnościami ducha, mylący się i niewłaściwie postępujący, oczywiście tylko czasem, bo świadomi złożoności swej natury i być może przez to tak tolerancyjni dla siebie i innych – Dzieci Wdowy. W perspektywie własnych osobowości i przynależności do Zakonu wolnomularskiego, przyjęliśmy na siebie liczne obowiązki spośród których samdoskonalenie i świata są na pierwszym miejscu. Wraz ze zgodą na nie nakładamy na siebie i nawzajem piramidalną odpowiedzialność, za wczoraj, teraz, jutro i chcąc nie chcąc ponosimy ją, niezależnie od świadomości oraz form pociągania. Jako bezcenne w ich odkrywaniu i spełnianiu jawi się wtedy wolnomularstwo wraz ze swoją misją, celami, zasadami, metodami, tradycją, symboliką  i więzami. A dzieje się to już od pierwszych chwil obcowania z Lożą, ściślej Izbie Rozmyślań kiedy przychodzi nam zastanawiać się nad obowiązkami względem nas samych, rodziny, społeczeństwa i Ludzkości. Te same pytania powinniśmy sobie zadawać co jakiś czas jako Wielki Wschód Polski, np. co trzy lata a więc przy okazji Konwentów ustalających nowy skład Rady Zakonu i wybierających kolejnego Wielkiego Mistrza. Dokładnie te pytania zadaję sobie obecnie a w znajdowanych odpowiedziach odnajduję motywację i sens piastowania tej zaszczytnej funkcji. Funkcji przez którą rozumiem poświęcenie, zaangażowanie, odpowiedzialność, dochowanie wiary, oraz braterską miłość, funkcji… której istotę rozpoznaję w Ultimus Inter pares – jako ostatnim wśród równych. Być może takie właśnie spojrzenie Wielki Wschód Polski jako Zakon powinien obrać w stosunku do całego świata wolnomularskiego i profańskiego jak uwżam także? Wszelako będąc wolnym od braku pokory, megalomanii, buńczuczności itd., można dopiero w sposób autentycznie krytyczny spojrzeć na swoje zachowanie i jego efekty,  a prawda ta dotyczy zarówno każdej pojedynczej Siostry i Brata w W.·.W.·.P.·., jak i całego Zakonu. Pytania które się wtedy postawi powinny krążyć wokół takich aspektów jak słabe i silne strony, szanse oraz zagrożenia, uwarunkowania polityczne, społeczne, co można było uczynić lepiej, a czego nauczyć w przypadku mniej udanych działań. Co pomniejsza a co powiększa Egregor. Jakie z tego płyną wnioski dla polityki wewnętrznej, a jakie zewnętrznej i co powinny zawierać odpowiadające im strategie działania? Znajdowaniem odpowiedzi na te pytania chcę wspólnie z Radą Zakonu i resztą zainteresowanych zajmować się przez najbliższe tygodnie a być może i kika więcej. Nie przez przypadek nowy skład Rady tworzą więc wyjątkowo zasłużeni i doświadczeni Mistrzowie, którzy oprócz wnoszenia nowych inicjatyw będą mieli okazję do przekazywania wiedzy i tradycji mniej doświadczonym członkom. Z kolei ci ostatni mając możliwość patrzenia na sprawy Obediencji w sposób świeży i pełni pomysłów wnosić będą cenne obserwacje, specjalistyczne kompetencje oraz innowacyjność. Pożądanym tego efektem wraz z metodyczną Pracą dla dobra Zakonu i Ludzkości są jeszcze większe możliwości niesienia misji zgodnie z naszą tradycją i etosem.