Polskie loże

wolnomularstwo.pl, ostatnie uzupełnienie: grudzień 2023

polskie loże
Świątynia Salomona wg. artysty czasów Renesansu

Loże Wielkiej Loży Narodowej Polski

Loża Matka “Kopernik – Warszawa
Loża nr 2 “Walerian Łukasiński – Warszawa
Loża nr 3 “Przesąd Zwyciężony” – Kraków
Loża nr 4 “La France” (francuskojęzyczna) – Warszawa
Loża nr 5 – “Świątynia Hymnu Jedności” – Poznań
Loża nr 6 – “Eugenia Pod Ukoronowanym Lwem” – Gdańsk
Loża nr 7 – “Pod Szczęśliwą Gwiazdą” – Warszawa
Loża nr 8 – “Ivan Łuckiewicz” – Warszawa
Loża nr 9 – “Silesia” – Katowice
Loża nr 11 – “Emil Drach” – Katowice
Loża nr 12 – “Pi” – Warszawa
Loża nr 13 – “Semper in Altum” – Kraków
Loża nr 14 – “Wolność Odzyskana” – Lublin
Loża nr 15 – “Enigma” – Warszawa

Loża nr 17 – “Andrzej Syta” – Warszawa

Loża nr 18 – “Pod trLoża nr 17 – “Andrzej Syta” – Warszawa
Loża nr 18 – “Pod trzema szkieletami” – Wrocław
Loża nr 19 – “LFF pod Miłością Braterstwem i Tolerancją” – Wrocław

Loże Wielkiego Wschodu Polski

Loża Matka “Wolność Przywrócona” – Warszawa
Loża “Galileusz” – Bydgoszcz
Loża “Cezary Leżeński” – Warszawa
Loża “Moria” – Ryga (Łotwa)
Loża “Witelon” – loża ogólnopolska, kilka zjazdów rocznie, poza tym praca korespondencyjna
Loża “Atanor” – Warszawa
Loża “Abraxas pod światłem Syriusza” – Warszawa/Poznań
Loża “Universe” – Warszawa (loża anglojęzyczna)
Loża “Astrolabium” – Kraków
Loża “Synergia” – ogólnoeuropejska (loża anglojęzyczna, kilka zjazdów rocznie, poza tym praca zdalna)
Loża “Pod Sokołem i Sową” – Poznań
Loża “Wolni oracze” – Lublin


Polskie loże Wielkiego Wschodu Francji

Loża “Gabriel Narutowicz” – Kraków

Loża “Nadzieja” – Warszawa

Loża “Kamień nad Łyną” – Olsztyn

Loża “Gwiazda morza” – Gdańsk

Loża “Rencontre Fraternelle” (francuskojęzyczna) – Warszawa


Polskie loże “Le Droit Humain

Loża Matka “Pierre et Marie Curie” – Warszawa
Loża “Orzeł Biały” – Katowice
Loża “Konstytucja 3 Maja” – Warszawa
Loża “Braterstwo pod Wawelem” – Kraków
Loża “Janusz Korczak” – Łódź
Loża “Pod Trzema Basztami” – Poznań

Loża “Wanda Dynowska” – Wrocław


Polskie loże Wielkiej Loży Żeńskiej Francji

Loża “Prometea” – Warszawa
Loża “Gaja Aeterna” – Warszawa


Polskie loże Wielkiej Loży Kultur i Duchowości (Francja)

Loża “Ul” – Toruń
Loża “Erasmus Roterodamus” – Ustroń
Loża “Jan Henryk Dąbrowski” – Warszawa

Polskie loże Wielkiej Loży Francji

Loża “Fryderyk Chopin” – Warszawa


Polskie lub częściowo polskie loże na obczyźnie

Loża “Kopernik” – Paryż, Wielka Loża Narodowa Francji (GLNF)
Loża “Róża Wiatrów” – Paryż, Wielka Loża Kobieca Francji (GLFF)
Loża “Kościuszko” – Nowy Jork, Wielka Loża Nowego Jorku (GLSNY)

Po wojnie najwcześniej reaktowywała się loża Kopernik, do 1991 r. działało ona jednak nieco “na dziko”, czyli nie była zrzeszona z żadną obediencją. Pierwszą polską lożą zainstalowaną normalnie i zgodnie z wolnomularskimi zasadami organizacyjnymi – była loża Wolność Przywrócona (inst. 26.4.1991).


Warsztaty Rady Najwyższej Wielkich Suwerennych Inspektorów Generalnych 33 i Ostatniego Stopnia Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego Wolnych i Przyjętych Mularzy Polski
(Jurysdykcja związana z WLNP)

Loża Doskonalenia “Jan Józef Lipski” – Warszawa
Loża Doskonalenia “Góra Wawel” – Kraków
Loża Doskonalenia “Miłość i Wierność” – Poznań
Loża Doskonalenia “Temple de Isis” (francuskojęzyczna) – Warszawa
Loża Doskonalenia “Pod Srebrnym Lichtarzem” – Gdańsk (w fazie tworzenia)
Kapituła Różokrzyżowców “Tadeusz Gliwic” – Warszawa
Areopag Wielkich Wybranych Kawalerów Kadosz “ORDO AB CHAO” – Warszawa
Konsystorz Wielkich Kawalerów Tajemnicy Królewskiej “Polonia” – Warszawa
Rada Najwyższa WSIG 33 RSDU – Warszawa


Warsztaty Jurysdykcji Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego Rady Najwyższej Polski Suwerennych Wielkich Inspektorów Generalnych 33 i Ostatniego Stopnia
(Jurysdykcja związana z WWP)

(Rada Najwyższa Polski nie podaje informacji na ten temat)


Warsztaty Wielkiej Kapituły Generalnej Rytu Francuskiego Wielkiego Wschodu Polski

Kapituła “Sokrates” – Warszawa
Kapituła “Jedność Prawdziwa” – Warszawa

Warsztaty wyższych stopni Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego Le Droit Humain

Loża Doskonalenia “Spirala” – Warszawa
Trójkąt Doskonalenia “Świetlisty Krąg” – Katowice
Kapituła “Feniks” – Warszawa
Areopag “Orzeł Czarny i Biały” – Warszawa

Trójkąt Konsystorza “Inka Nowotka” – Warszawa

Neufs Soeurs. Loża Woltera

Kamil Racewicz

.

W Europie osiemnastowiecznej istniało setki lóż. Duże znaczenie ponadlokalne odgrywało kilka. Do tych trzech największych i najznamienitszych zalicza się:

Neufs Soeurs. Loża Woltera
Medal loży Neufs Soeurs.

Zur wahren Eintracht (Prawdziwa Harmonia) – Wiedeń
Zu den Drei Weltkugeln (Pod Trzema Globami) – Berlin
Neuf Soeurs (Dziewięć Sióstr) – Paryż
Paryska La Loge des Neufs Soeurs (Loża Dziewięciu Sióstr) była najważniejszą lożą francuską. Wielki Wschód Francji powstał w 1772 r., zaś podlegająca mu loża Neufs Soeurs – 11.3.1776. Nazwa loży wywodzi się od dziewięciu muz, boginek sprawujących pieczę nad siedmioma naukami i sztukami:

Klio – historia (zwój)
Urania – astronomia (niosąca niebiański glob)
Kaliope – poezja epiczna, filozofia i retoryka (występuje z tabliczką i rylcem)
Erato – poezja erotyczna (mała lira)
Euterpe poezja liryczna (podwójny flet)
Talia – komedia (maska komiczna i wieniec z bluszczu)
Melpomene – tragedia (maska tragiczna i wieniec z bluszczu)
Polihymnia lub Polimnia – sakralne pieśni (pogrążona w myślach)
Terpsychora – pieśni chóralne i taniec (lira)

Wielką zasługą loży było powołanie w jej ramach Towarzystwa Apolońskiego (zwanego później Muzeum oraz Liceum Paryskim), co miało miejsce 17.11.1780 r. Było to swoisty “wolny uniwersytet” na czele którego stanął Antoine Court de Gebelin. Wytknęło ono sobie za cel wsparcie rozwoju kilku dziedzin nauki, związanych z techniką oraz gospodarką. Cele to osiągano dwoma metodami. Po pierwsze, udostępniano naukowcom, także amatorom, laboratoria do eksperymentów. Po drugie, uczono używania wytworów nowoczesnej techniki i ich zastosowań. Program obejmował dziedziny: chemii, fizyki, fizyki eksperymentalnej, matematyki, astronomii, organizowania fabryk, anatomii, fizjologii, języka angielskiego, włoskiego, hiszpańskiego i in. Instytucja ta przetrwała rewolucję francuską i przez dalsze sześćdziesiąt lat kontynuowała idee zapoczątkowane w loży Neufs Soeurs. Towarzystwo Apolońskie rozkrzewiło w społeczeństwie francuskim pragnienie wyższych studiów, wniosło wielkie zasługi w ekspansji nowych idei i popularyzacji odkryć naukowych, a także stymulowało ideę publicznej edukacji.

O Neufs Soeurs Jerzy Wojtowicz pisał, że ” była jakby bardziej zeświecczona, praca nad rytuałami odgrywała w niej nieco mniejszą rolę, z rytuałów usunięto wątki biblijne tak ważne w innych lożach, a na ich miejsce wprowadzono ryty bardziej zracjonalizowane, odwołujące się do pewnych abstrakcyjnych pojęć jak Mądrość, Sprawiedliwość i Szczęście. Loża kładła także mniejszy nacisk na samokształcenie i samodoskonalenie, ale za to bardziej preferowała inne formy, działalność naukową i artystyczną, popieranie poczynań literackich, młodych początkujących pisarzy i artystów (…) . Bardzo wiele uwagi loża poświęcała sprawie obrony praw człowieka i zwalczaniu nadużyć zacofanego, surowego prawa karnego. Z inicjatywy loży jej wybitni członkowie prawnicy jak Elie de Baumont, Dupaty i inni prowadzili wielkie kampanie prawne w obronie ofiar sądownictwa feudalnego, którego arbitralność uderzała przede wszystkim w protestantów. Elie de Baumont współdziałał z Wolterem przy obronie i rehabilitacji protestanckiej rodziny Calasów z Tuluzy, która padła ofiarą złej woli i niedbałości miejscowego sądu. Usilna kampania publicystyczna Woltera i wnikliwe badanie okoliczności wydarzenia (samobójstwo uważane przez sędziów za mord rodzinny na tle wyznaniowym) a także przebieg śledztwa, doprowadziły do zmiany wyroku na korzyść pokrzywdzonej rodziny. Wolnomularz Dupaty podjął się również obrony trzech francuskich chłopów niesłusznie skazanych na karę śmierci, doprowadził do rewizji procesu i wyroku uniewinniającego. Tenże prawnik opublikował w roku 1788 pismo pt. Lettres sur la procesure criminelle (Listy o procedurze kryminalnej), które skłoniły sąd francuski na krótko przed rewolucją do zajęcia się tą sprawą. Po jego śmierci dzieło reformy kontynuował inny znakomity prawnik Pastoret, wielki mistrz loży w roku 1788. Wydał on, już w czasie rewolucji (1790), Traktat naukowy o prawie karnym”.

Do loży tej należało wielu znamienitych braci, hrabiów, markizów, wybitnych prawników, naukowców, czołowych literatów, malarzy o renomie światowej, muzyków, byli także czołowi działacze rewolucji francuskiej oraz niemało kapłanów. Możemy wymienić takich braci, jak:

Wolter,
Beniamin Franklin (1706-1790) – afiliowany do loży w 1778 r.,
Joseph Jérôme Lalande (1732-1807) – astronom, profesor Collège de France, członek Akademii Nauk, współzałożyciel loży
John Paul Jones (1747-1792) – afiliowany do loży w 1778 r.,
Charles Dupaty (1744-1788),
Jean Valentin Fabroni (1752-1822),
Johann Reinhold Forster (1729-1798),
Nicolas L. Francois de Neufchateau (1750-1828),
Joseph Ignace Guillotin (1738-1814),
Jean-Antoine Houdon (1741-1828),
Bernard Lacepede (1756-1825),
Jacques Etienne de Montgolfier (1745-1799),
Gabriel Victor Riqueti, Comte de Mirabeau “Le Grand” (1749-1791),
Alexandre Stroganov (1733-1811),
czołowi literaci: Delille, Chamfort, Lemierre, Jean-Pierre Florian (1755-1794),
malarze: Vernet, Jean-Baptiste Greuze (1725-1805),
muzycy: Niccolo Piccini (1728-1800), Delayrac,
rewolucjoniści: Sieyes, Bailly, Petion, Rabaut Saint-Etienne, Brissot, Cerutti, Foucroy, Camille Desmoulins, Danton, Etienne Joseph Garnier Pages (1801-1841), A. Louis Roettiers de Montaleau (1748-1808),
de Seze – obrońca Ludwika XVI.

Jedną z najważniejszych inicjacji w dziejach loży, było przyjęcie doń de Voltaire’a – symbolu epoki Oświecenia, co miało miejsce …na kilka tygodni przed jego śmiercią, 7 kwietnia 1778 r. Na ceremonii obecnych było ok. 250 braci. Wolter miał wówczas 84 lata. Na spotkaniu 7 kwietnia brat Cordier de Saint-Firman zakomunikował loży, iż ma zaszczyt przedstawić jej na ucznia mularskiego kandydata, pana de Voltaire. Brat Lalande zebrał uprzednio opinie czcigodnego brata Bacona de la Chevaliere, wielkiego mówcy Wielkiego Wschodu Francji, oraz innych braci loży. Wyznaczył on braci: hr. Strogonof, Cailhave, prezydenta Meslay, markiza de Lort, Brinona, księdza Roney i paru innych do przygotowania i przyjęcia wyśmienitego kandydata. “Po otrzymaniu słów, znaków i dotknięć brat Wolter zajął miejsce na wschodzie obok Mistrza. Jeden z braci z Kolumny Melpomeny włożył mu na głowę wieniec laurowy, który on pospiesznie zdjął. Mistrz opasał go fartuszkiem brata Helwecjusza, który wdowa po filozofie przekazała Loży Dziewięciu Sióstr”. Brat Lalande wygłosił strzelistą mowę na cześć Woltera, mówiąc: “Tak więc, drogi bracie, byłeś wolnomularzem przed nadaniem ci tego tytułu i wypełniałeś jego obowiązki, zanim się pod nim własnoręcznie podpisałeś”. Po tym następowały liczne hymny i akty dziękczynienia, wielu braci deklamowało swe własne wiersze, następnie wysłuchano symfonii. Wszystko to trwało bardzo długo, lecz schorowany Wolter dotrzymał do końca. Zdumiewające jest jednak, że tak późno dołączył Wolter do braci w fartuszkach… Jak podsumował to A. Nowicki: “Długa była droga Voltaire’a do masonerii. Najpierw przez przeszło czterdzieści lat prowadził odważną, szlachetną, wytrwałą walkę z przesądami, zabobonami, fanatyzmem, szerząc idee Oświecenia, racjonalizmu, humanizmu, tolerancji; dorobek myślowy masonerii był w owych czasach jeszcze bardzo skromny, to nie ona kształtowała poglądy i postawę Voltaire’a, ale on oddziaływał na rozwój poglądów i postaw kilku kolejnych pokoleń masonów, a zdecydował się na przystąpienie do masonerii wówczas, gdy niemal wszyscy ci, którzy go do niej przyjmowali, byli wolterianami” (Ex Oriente Lux, 1998). Po śmierci Woltera, w Paryżu odmówiono mu mszy i religijnego pochówku. Uroczystą ceremonię pożegnalną urządziła mu Loża Dziewięciu Sióstr. Miało to miejsce 28.11.1778 r. Obecny na niej był nawet Franklin. “Zaproszono na biesiadę wszystkie sztuki, muzyka przeplatała się z wierszem i prozą. Ledwo przebrzmiała symfonia, a już zastępowała ją oda, wzniosłe kantaty roztaczały nieustannie swój poetycko-muzyczny czar” (J. Orieux, Wolter, s. 777-778, 795).

Fartuszek Woltera, przechowywany w Muzeum Masonerii GOdF.
Swój żywot loża zakończyła 70 lat po śmierci Woltera, 1848 r.

Lożę reaktywowano w 1913 r., pod numerem 447, w ramach Wielkiej Loży Francji. Obecnie pracuje ona w Rycie Szkockim Dawnym i Uznanym, co nie bardzo odpowiada duchowi pierwotnej loży.

Jako ciekawostkę można dodać, że w dniu 9.11.1997 r. w Brnie zainstalowano lożę Wielkiego Wschodu Szwajcarii nawiązującą do loży Dziewięciu Sióstr – “Lożę Wolter i Dziewięć Sióstr”

*

Zob. więcej: Guy Dumont, Les Neuf Soeurs, une Loge d’hier et d’aujourd’hui, “Le Journal” (Grande Loge de France), nr 56, grudzień 2004 – styczeń 2005, s. 18

.

Wpisał: Kamil Racewicz
04.12.2005.

Wielki Wschód Polski – wielka loża masońska

Wielki Wschód Polski


Historia Wielkiego Wschodu w Polsce

Andrzej Mokronowski

W dniu 26 grudnia 1783 roku odbyło się spotkanie deputowanych wszystkich lóż masońskich pracujących na terenie Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Podjęli oni decyzję o powołaniu jednolitej masońskiej organizacji krajowej. Przyjęto nazwę Wielki Wschód Polski (napis na pieczęci: Wielki Wschód Polski y Litewski). Wielkim Mistrzem został Andrzej Mokronowski.

Wielki Wschód Francji (czyli późniejszy inspirator masonerii liberalnej i adogmatycznej) uznał ten akt powołania nowej obediencji i projekt jej postępowej i patriotycznej konstytucji, nawiązując z Wielkim Wschodem Polski przyjacielskie relacje, natomiast Wielka Loża Anglii (późniejsza Wielka Zjednoczona Loża Anglii – „Matka” wolnomularstwa konserwatywnego) nie uznała nowej obediencji. W następnych latach WWP ulegał licznym transformacjom (zmieniając nazwę i formę organizacji), działając jako Wielki Wschód Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego (1784–1793) a potem Wielki Wschód Narodowy Polski (1812–1821, do czasu wydania ukazu cara Aleksandra I z 25 września 1821, zamykającego loże wolnomularskie.).

Dopiero w latach 1910-1918, z pomocą Wielkiego Wschodu Francji powstało kilka nowych wielkowschodowych lóż, zrzeszając wielu wybitnych działaczy niepodległościowych i spółdzielców. Część braci z tych warsztatów wzięła udział w powołaniu Wielkiej Loży „Polacy Zjednoczeni”, przekształconej później w Wielką Lożę Narodową Polski (która wywodzi swój rodowód od Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polski, powołanej jeszcze w roku 1781), a pozostali kontynuowali działalność w nielicznych lożach pod patronatem Wielkiego Wschodu Francji.

Na początku lat 90. XX w. nowe loże wielkowschodowe w Polsce funkcjonowały również w ramach Wielkiego Wschodu Francji. Z czasem uniezależniły się, powołując w 1997 r. niezależną krajowa obediencję: Wielki Wschód Polski. Uroczystość ponownego wniesienia Świateł Wolnomularstwa do WWP miała miejsce 12.7.1997 r., a 13.7.1997 odbył się Konwent reaktywujący obediencję. Wielki Wschód Polski skupiał wówczas sześć lóż podległych wcześniej Wielkiemu Wschodowi Francji: cztery w Warszawie, jedną w Katowicach i jedną w Mikołowie (w tym Loża-Matka – Wolność Przywrócona w Warszawie). Wielki Wschód Polski został zarejestrowany jako stowarzyszenie w warszawskim sądzie wojewódzkim 14.11.1997 r. (nr KRS: 0000120900, sygnatura WA.XII NS-REJ.KRS/87318/16/404).


Afiliacje międzynarodowe

Wielki Wschód Polski jest członkiem AME czyli Europejskiego Sojuszu Wolnomularskiego, zrzeszającego wolnomularskie organizacje adogmatyczne.

WWP

Należy także do AACEE, to znaczy Adogmatycznego Stowarzyszenia Europy Centralnej i Wschodniej, grupującego najliczniejsze liberalne obediencje regionu.

wielki-wschod-narodowy

Wolnomularze z WWP tworzą także Polską Grupę Narodową Uniwersalnej Ligi Masońskiej, zrzeszającej wolnomularzy różnych obediencji i rytów.

Wielka Loża Masońska


Misja WWP

Wielki Wschód Polski to zakon-stowarzyszenie wolnomularskie nurtu liberalnego – niedogmatycznego, zwanego także “modernistycznym” lub racjonalistycznym.
Określa się jako Stowarzyszenie filantropijne, filozoficzne i postępowe. Zasady, którymi się rządzi to: wzajemna tolerancja, poszanowanie innych i samego siebie, absolutna wolność sumienia. Dewizą WWP jest Wolność, Równość, Braterstwo.

Wielki Wschód Polski stawia sobie następujące cele:

Poszukiwanie prawdy.
Pogłębianie moralności.
Stosowanie solidarności międzyludzkiej będącej doktryną moralną Wolnomularstwa.
Praca nad poprawą sytuacji materialnej i moralnej oraz nad doskonaleniem umysłowym i społecznym ludzkości.
Rozszerzanie na wszystkich członków ludzkości więzów braterskich łączących wolnomularzy na całym świecie; także krzewienie tej idei przykładem, w mowie i na piśmie.
Pomaganie, oświecanie i ochranianie innych wolnomularzy, nawet z narażeniem życia, a także obrona ich przed niesprawiedliwością.
Nauczanie szacunku dla pracy zarówno fizycznej jak i umysłowej.
Propagowanie wśród swych członków zasad pomagania słabym, sprawiedliwości względem wszystkich, oddania Rodzinie, Ojczyźnie i Ludzkości oraz zachowania godności w stosunku do samego siebie.
Obrona ideału świeckości i instytucji świeckich, które są wyrazem zasad rozumu, tolerancji i braterstwa.


Zasady prawne

Przez Wielki Wschód Polski rozumie się stowarzyszenie Lóż Wolnomularskich składających się z Wolnomularzy.
Siedzibą Stowarzyszenia jest Warszawa.
W obediencji Wielkiego Wschodu Polski znajdują się Loże stosujące jeden z obrządków uznanych przez Wielki Wschód Polski, przy czym żaden z nich nie jest najważniejszy. Niemniej wszystkie zebrania regulaminowe Wielki Wschód Polski przeprowadza są w obrządku francuskim.
Loże Wolnomularskie rządzą się własnymi prawami. Posiadają prawa dyscyplinarne w stosunku do swoich członków oraz wszystkich Wolnomularzy, uczestniczących w ich pracach.
Z wyjątkiem pogrzebów Loże powinny wstrzymać się od wszelkich manifestacji publicznych bez uprzedniej zgody Rady Zakonu.
Loże nie mają prawa uczestniczyć w jakichkolwiek akcjach politycznych.


Konwent

Konwent to Zgromadzenie Ogólne Wielkiego Wschodu Polski, jest władzą prawodawczą Zakonu i składa się z Delegatów Lóż, których stanowią wszyscy członkowie Lóż posiadający stopień Mistrza. Konwent zbiera się raz do roku, na ogół w Dniu Niepodległości – 11 listopada (sesja zwyczajna).


Rada Zakonu

Rada Zakonu to organ wykonawczy WWP, składa się z Czcigodnych (przewodniczących) Lóż WWP, wybranych przedstawicieli Lóż (po dwóch z każdej Loży) oraz wybranych na Konwencie Urzędników (na trzy lata):

Wielkiego Mistrza
Z-cy Wielkiego Mistrza ds. Wewnętrznych
Z-cy Wielkiego Mistrza ds. Zagranicznych
Wielkiego Mówcy
Wielkiego Sekretarza
Wielkiego Skarbnika
Wielkiego Strażnika Pieczęci
Wielkiego Eksperta
Wielkiego Jałmużnika
Wielkiego Odźwiernego


Loże WWP

Wielki Wschód ponownie pojawił się na ziemiach polskich dopiero w 1990 r., odrodził się w związku z ponownym zapaleniem świateł wolnomularskich po dekrecie rozwiązującym organizacje wolnomularskie i ich niebycie w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, kiedy została zainstalowana loża «Wolność Przywrócona » (otrzymała patent w grudniu 1990, jej światła zostały zapalone 26 kwietnia 1991). Nazwa podkreślała moment dziejowy Polski. Pierwsze inicjacje na poczet przyszłej loży miały miejsce 1 grudnia 1990r. w pałacyku w parku łazienkowskim przy pomocy braci z paryskiej loży Victor Schoelcher (GOdF). Przed wojną, w latach 1920-1938, istniała loża pod tą nazwą, lecz działała ona pod auspicjami Wielkiej Loży Narodowej Polski i skupiała głównie ludzi nauki i pióra. Należeli do niej wówczas m.in. Gabriel Narutowicz, prof. Jan Mazurkiewicz, prof. Mieczysław Michałowicz, prof. Janusz Groszkowski (powojenny prezes PAN).

Niezależnie, przy pomocy loży „l’Esperance” na Wsch. Lille, zainstalowana została w Polsce w roku 1991 loża „Nadzieja” na Wsch. Warszawy. Z loży „Nadzieja” zrodziły się w kolejnych latach loża “Jedność” na Wschodzie Katowic oraz loża „Tolerancja” na Wsch. Mikołowa. Te trzy loże pracowały w Rycie Szkockim Rektyfikowanym.

Z kolei z loży „Wolność Przywrócona” zrodziły się loże „Trzej Bracia” (21.5.1993) oraz „Europa” (11.3.1994). Obie na Wschodzie Warszawy. Loże wywodzące się z „Wolności Przywróconej” praktykują Ryt Francuski Nowoczesny.

Obecnie w WWP aktywnie pracują następujące loże:

Loża Matka “Wolność Przywrócona” – Warszawa
Loża “Galileusz” – Bydgoszcz
Loża “Cezary Leżeński” – Warszawa
Loża “Moria” – Ryga (Łotwa)
Loża “Witelon” – loża ogólnopolska, kilka zjazdów rocznie, poza tym praca korespondencyjna
Loża “Atanor” – Warszawa
Loża “Abraxas pod światłem Syriusza” – Warszawa
Loża “Universe” – Warszawa
Loża “Astrolabium” – Kraków
Loża “Synergia” – loża anglojęzyczna, ogólnoeuropejska, kilka zjazdów rocznie, poza tym praca zdalna
Loża “Pod Sokołem i Sową” – Poznań
Loża “Piramida Północy” – Toruń

Trójkąty WWP

Trójkąt “VITRIOL” – Gdańsk
Trójkąt “Stefan Żeromski” – Kielce
Trójkąt „Pod trzema cyrklami” – Szczecin


Ryty praktykowane w Wielkim Wschodzie

Od 1781 roku do dziś głównym obrządkiem Wielkiego Wschodu jest Ryt Francuski (w XVIII wieku występujący jako siedmiostopniowy Ryt Różanego Krzyża). Współcześnie poza tym podstawowym obrządkiem działalność rytualna WWP opiera się na Szkockim Rektyfikowanym oraz Szkockim Dawnym i Uznanym oraz Rycie Starożytnym i Pierwotnym Memphis-Misraim.


Wielcy Mistrzowie

Andrzej Mokronowski Mason

Andrzej Mokronowski (1783)

Szczęsny Potocki Mason

Stanisław Szczęsny Potocki (1785–1789)

Kazimierz Nestor Sapieha

Kazimierz Nestor Sapieha (1789–1794)

Ludwik Gutakowski

Ludwik Gutakowski (1810–1811)

Stanisław Kostka Potocki

Stanisław Kostka Potocki (1812–1821)

Aleksander Rożniecki

Aleksander Rożniecki

Andrzej Nowicki (1997-2001)

Zbigniew Gertych Mason

Zbigniew Gertych (2001-2004)

Piotr Kuncewicz Mason
Piotr Kuncewicz (2004-2007)

Waldemar Gniadek (2007-2011)


Tomasz Szmagier (2011-2015)


Filip Breton (2015-2018)


Marcin Stańczak (2018-2021)


Krzysztof Lech (2021-2022)


Stefan Lesieur (2022-)


Patronka WWP

Atena Masoneria

W roku 1997 z inicjatywy Wielkiego Mistrza Andrzeja Nowickiego patronką WWP została Atena, która odtąd znajduje się na oficjalnej pieczęci stowarzyszenia. Wnioskodawca w uzasadnieniu napisał, że wizerunek Ateny to “personifikacja Wolnej Myśli Rozumnej, personifikacja racjonalizmu i humanizmu, personifikacja Kultury rozumianej jako świattwórców realnie obcnych w świecie cudownych dzieł ludzkich mózgów i ludzkich rąk oraz personifikacja tej zjednoczonej Europy, którą chcemy zbudować na fundamencie najcenniejszych wartości cywilizacji europejskiej”


Współpraca z organizacjami Wyższych Stopni

Wolnomularze Wielkiego Wschodu Polski mają możliwość dalszego rozwoju w strukturach wyższych stopni Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego aż do 33 i najwyższego stopnia w ramach Rady Najwyższej Polski, a także Rytu Francuskiego w Wielkiej Kapitule Generalnej Polski.


Strona WWP:

www.wielkiwschod.pl


Aktualności:

BIEŻĄCE WIADOMOŚCI O WWP NA NASZEJ STRONIE

Uwaga końcowa

Wielki Wschód Polski nie powinien być mylony z tak zwanym “Wielkim Wschodem Rzeczypospolitej Polskiej“, nieregularną grupą powołaną do życia w roku 2017, której nazwa niestety jest tak podobna, że może wprowadzać w błąd.