Autor: admin

źródło: redakcja wolnomularstwo.pl

W dniach 21-22 lutego 2009 odbyła się w Toruniu wielka międzynarodowa konferencja poświęcona tematyce wolnomularskiej. Występowało 29 prelegentów z kilku krajów. Konferencja odbyła się pod tytułem:

Sztuka Królewska i Muzy. Obecność wolnomularstwa i jego idei w kulturze

Organizatorzy:

Muzeum Okręgowe w Toruniu
Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika
Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Okręgowego w Toruniu
Patronat honorowy:

Rektorzy Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika
Bracia i siostry z Wielkiego Wschodu i Prometei uczestniczyli dzień wcześniej w zapaleniu świateł nowej kujawskiej loży Galileusz na Wschodzie Bydgoszczy.

Program konferencji:

DZIEŃ PIERWSZY

Panel 1: Nowe kierunki, metody i ośrodki badań nad wolnomularstwem w Europie i Stanach Zjednoczonych. Moderator: prof. dr hab. Maria MATERSKA (Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Poitiers)

Tadeusz CEGIELSKI (Warszawa): Dwadzieścia lat później. Nowe kierunki i ośrodki badań nad wolnomularstwem: 1990 – 2009
Žygintas BÜČYS (Vilnius): The Formation of Masonic Collections in Lithuania in the 19th and 20th Centuries
Andrzej KARPOWICZ (Poznań): Zbiory masońskie Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu

Inessa Svirida, Marek Rubnikowicz, Tadeusz Cegielski

Panel 2/3: Wątki masońskie w sztukach pięknych, muzyce i literaturze. Moderatorzy: dr Marek RUBNIKOWICZ (Muzeum Okręgowe w Toruniu), prof. dr hab. Inessa SVIRIDA (Rosyjska Akademia Nauk, Moskwa)

Krzysztof ZAŁĘSKI (Warszawa): Wolnomularstwo a sztuka
Inessa SVIRIDA (Moskva): Masońskie koncepty w rosyjskiej „usad’bie” XVIII stulecia
Artur ŁUKASIEWICZ (Gdańsk): W poszukiwaniu nie istniejącego. Ulica Masońska w Gdańsku
Marek REZLER (Poznań): Kilka uwag o symbolice wolnomularskiej w architekturze XIX i XX wieku. Przykład Poznania
Radosława RODASIK (Kraków): Poezja masońska Kazimierza Brodzińskiego
Mikołaj Agaton CHOLEWICZ (Gdańsk): Euterpe opiekunką pieśni masońskich. Przyczynek do badania kultury wolnomularskiej na podstawie berlińskiego śpiewnika z 1913 roku
Cezary MARASIŃSKI (Toruń): Dziedzictwo „innego” Oświecenia w twórczości Jana Potockiego
Piotr CEGIELSKI (Sztokholm): Symbolika wolnomularska we współczesnym malarstwie polskim

Wystąpienie Marka Rezlera

Panel 4: Wpływ idei wolnomularskich na kulturę polityczną Europy i obu Ameryk, Moderator: prof. dr hab. Tadeusz CEGIELSKI (Uniwersytet Warszawski)

Maria NOTKOWSKA (Warszawa): „Über Zahl, Reichtum, Hauptabsicht der deutschen Maurer”, czyli starcie ze Sztuką Królewską jako chrzest bojowy niemieckiego konserwatyzmu
Roman DZIERGWA (Poznań): Wolnomularze maszerują na front. Wojna francusko-pruska 1870/71 i jej konsekwencje dla międzynarodowego wolnomularstwa
Łukasz Tomasz SROKA (Kraków): „Dla Ojczyzny ratowania…”. Działalność wolnomularzy polskich na arenie międzynarodowej w XIX i XX wieku
Władysław MASIARZ (Kraków): W obronie wolności i niepodległości Polski. Wolnomularze polscy wśród zesłańców syberyjskich i więźniów Rosji(od poł. XVIII do poł. XX wieku)
Ponadto:

Koncert fortepianowy prof. Romana Dziergwy.
Zwiedzanie wystawy Wolnomularstwo polskie XVIII – XX w. Mity i prawda? wraz z komentarzem Aleksandry Mierzejewskiej kuratora ekspozycji, Dom Eskenów, ul. Łazienna 16.

Koncert fortepianowy

DZIEŃ DRUGI

Panel 5: Relacje wolnomularstwa z wielkimi religiami monoteistycznymi. Moderator: prof. dr hab. Roman DZIERGWA (Uniwersytet Adama Mickiewicza Poznań)

Norbert WÓJTOWICZ (Wrocław – Warszawa): Wolnomularstwo a Kościół rzymskokatolicki – wrogowie, przeciwnicy czy konkurenci
Adam PODLEWSKI (Warszawa): Ksiądz Stanisław Załęski – tropiciel masońskich herezji, koneser masońskich rytuałów
Anna KARGOL (Kraków): Inspirowani rytuałem. Przyczyny i charakter nawiązań do wolnomularstwa ze strony Zakonu B’nei B’rith w okresie międzywojennym
Maciej STĘPIEŃ (Lublin): Mahdi versus Darwin. Adnan Oktar („Harun Yahya”) i antymasońskie wątki działalności Bilim Arastirma Vakfi
Selim CHAZBIJEWICZ (Olsztyn): Masoneria a Islam

Maciej Stępień, Anna Kargol, Selim Chazbijewicz

Panel 6: Obecność wolnomularstwa w kulturze dnia codziennego. Moderator: dr Arvydas PACEVIČIUS (Uniwersytet Wileński), prof. dr hab. Władysław MASIARZ (Akademia Krakowska im. Frycza Modrzewskiego):

Tomasz MOLSKI (Poznań): Od pogańskich Mannerbunde do współczesnego wolnomularstwa
Katarzyna KARASKIEWICZ (Warszawa): Masoneria jawna – masoneria tajna. W świetle Listu Piętnastego Johanna Gotlieba Fichtego
Tomasz DOBRZYŃSKI (Warszawa): „Tajemnica obecna’. Wizerunek i rola masonerii w cyklu powieści kryminalno-historycznych Marka Krajewskiego „Breslau”
Piotr KABACIŃSKI (Poznań): Obecność wolnomularstwa w kulturze dnia codziennego

Fragment wystąpienia Katarzyny Karaskiewicz

Panel 7: Rola wolnomularstwa w kulturze polskiej, dawniej i dziś. Moderator: dr Anna KARGOL (Krakowska Akademia im. Frycza-Modrzewskiego)

Marek FOTA (Gdańsk): Jak badać ideowość wolnomularstwa, czyli co można znaleźć w księgozbiorze loży. Historia i zbiory XVIII-wiecznego wolnomularstwa w Gdańsku
Arvydas PACEVIČIUS (Wilno): Ofiarność na rzecz kultury i nauki a wolnomularstwo na Litwie w XIX wieku (na podstawie wpisów „Księgi Złotej” Biblioteki Uniwersytetu Wileńskiego)
Krzysztof ŚLESICKI (Pułtusk): Rozproszenie polskich pamiątek wolnomularskich na przykładzie miasta Płocka
Ewa KACZMAREK (Poznań): Wolnomularska idea samopoznania jako podstawa pomocna w kształtowaniu świadomości młodych, wykształconych Polaków (konspekt)
Dyskusja końcowa: Czy istnieje odrębna „kultura wolnomularska”.

Nieczęsto na ulicach naszych miast można spotkać tramwaj “masoński”

Było to pierwsze wydarzenie tego rodzaju i w takiej skali w Polsce. Planowana jest publikacja Księgi konferencyjnej.

Szczególne wyrazy wdzięczności za przygotowanie tego wszystkiego należą się nieocenionemu Tadeuszowi Cegielskiemu, który pragnie, aby tego rodzaju spotkania – naukowe i artystyczne stały się zwyczajem wolnomularskim. Miejmy nadzieję, że kolejne tego rodzaju wydarzenie uda się zorganizować za rok lub dwa lata, jednak już teraz zapraszamy zainteresowanych do współpracy przy tym dziele. Pomocy potrzeba dużo, również po to, aby każda kolejna impreza tego rodzaju była lepsza od poprzedniej.

W międzyczasie ruszyć powinno Kino wolnomularza oraz wystawy tematyczne w różnych miastach Polski.

Wpisał: Kamil Racewicz

źródło: redakcja wolnomularstwo.pl

W Muzeum Okręgowym w Toruniu, w Domu Eskenów, od 11 października 2008 do 28 lutego 2009 zorganizowano na dwóch piętrach dużą wystawę „Wolnomularstwo polskie XVIII-XX w. Mity i prawda?”. Kustoszem ekspozycji była Aleksandra Mierzejewska, za aranżację plastyczną odpowiada Tomasz Pietrzyk. Jest to pierwsza od wielu lat inicjatywa mająca za zadanie w rzetelny sposób przybliżyć społeczeństwu filozofię przyświecającą wolnomularstwu, uchylając jednocześnie rąbka tajemnicy okrywającej ten ruch.

Muzeum przygotowało również zajęcia edukacyjne dla uczniów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, w trakcie których uczestnicy mogli poznać dzieje wolnomularstwa na ziemiach polskich, sekretne obrzędy i intrygującą symbolikę, odkryć tajemnice pamiątek wolnomularskich oraz „rozkodować” tajny przekaz znaków masońskich.

Wraz z wystawą Tadeusz Cegielski oraz Aleksandra Mierzejewska przygotowali pozycję wydawniczą Pamiątki Wolnomularskie. Katalog zbiorów Muzeum Okręgowego w Toruniu.

Na zakończenie ekspozycji zorganizowano wielką konferencję naukową “Sztuka Królewska i Muzy”.

Zobacz recenzje z wystawy w portalu Racjonalista.

Wpisał: KR

źródła: www.jewish.org.pl, Wikipedia, zob. więcej: Instalation of the Polin lodge in Poland, 06.10.2007

W 2007 po niemal 70 latach nieistnienia odrodziła się w Polsce jedna z najbardziej znaczących organizacji Żydowskich – B’nai B’rith – Loża Polin.
Instalacja loży miała miejsce w dniu 9 września 2007 r. Jak dotąd Polska była jedynym krajem w Europie Środkowej i Wschodniej, gdzie po upadku reżimu komunistycznego nie reaktywował się Bnai Brith. W ciągu ostatnich lat działania na rzecz odrodzenia BB w Polsce podjęli bracia Michel Zaki z Antibes oraz Witold Zyss z Paryża. Na instalacji obecni byli bracia i siostry z Anglii, Francji, Turcji, USA, Holandii, Niemiec, Włoch, Szwajcarii, Rumunii oraz Belgii. Poza tym ambasadorowie USA oraz Izraela. Kancelaria Prezydenta wysłała list gratulacyjny, który został odczytany (ku ubolewaniu Radia Maryja oraz konserwatystów ). W czasie ceremonii inicjowano 37 nowych członków loży. Ceremonię poprowadzili Moische Smith, prezes Bnai Brith International, Daniel Mariashin, wiceprezes wykonawczy Bnai Brith International oraz Reinold Simon, prezes Bnai Brith Europa, przy asyście Witolda Zyssa, sekretarza generalnego Bnai Brith Europa. Uroczystość miała miejsce w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie, w czasie Czwartego Żydowskiego Festiwalu Kulturalnego.

Stowarzyszenie B’nai B’rith – „Synowie Przymierza” – jest najstarszą żydowską organizacją międzynarodową. Założona ona została 13 października 1843 r. przez kilkunastu żydowskich emigrantów z Niemiec, na czele których stał Henry Jones.
Rozwój B’nai B’rith w Stanach Zjednoczonych nastąpił bardzo szybko, loże powstawały w wielu miastach. Pierwsza loża poza Stanami Zjednoczonymi powstała w 1875 r. w Kanadzie a pierwsza loża w Europie została stworzona w 1882 r. w Berlinie. Obecnie B’nai B’rith liczy około 80 000 członków w 58 krajach.

Cele B’nai B’rith opisane są jak następuje w konstytucji:

„B’nai B’rith jest międzynarodową organizacją żydowską, która poświęca się bezpieczeństwu i trwałości narodu żydowskiego i państwa Izrael, obronie praw człowieka, zwalczaniu antysemityzmu, bigoterii i ignorancji, tudzież okazywaniu usług społeczności na zasadzie najszerzej pojętych zasad humanitarnych. Jej zadaniem jest zjednoczyć osoby pochodzenia żydowskiego i uwydatnić tożsamość żydowską za pośrednictwem wzmacniania żydowskiego życia rodzinnego i wychowania i kształcenia młodzieży, szeroko pojętych usług dla osób starszych, oraz obrony Żydów i działalności na ich korzyść na całym świecie.”

Jedną z zasad B’nai B’rith jest neutralne stanowisko w dziedzinie religii i polityki. Mogą do niego należeć ludzie najróżnorodniejszych tendencji religijnych i wszystkich poglądów politycznych. Jest on otwarty na tych samych zasadach dla kobiet i dla mężczyzn.

Godłem B’nai B’rith jest siedmioramienny świecznik (na wzór tego, który znajdował się w Świątyni w Jerozolimie) i jego hasłem jest „dobroczynność, miłość bratnia i zgoda”.

Podstawową jednostką struktury B’nai B’rith jest loża. Każda loża otrzymuje od władz centralnych dokument („charter”), który daje jej prawo posługiwania się nazwą B’nai B’rith. Loże są zgrupowane w większe jednostki, tradycyjnie zwane „dystryktami”, chociaż w ostatnich latach struktura ta stała się bardziej skomplikowana. W r. 1999 dwa dystrykty istniejące w Europie (dystrykt XV – Wielka Brytania i Irlandia – i dystrykt XIX – kontynent europejski) połączyły się w jedną całość pod nazwą „B’nai B’rith Europa” (BBE) z siedzibą w Brukseli. Było to spowodowane możliwością odgrywania poważniejszej roli w ramach Unii Europejskiej. Wszystkie te jednostki działają w ramach B’nai B’rith międzynarodowego (B’nai B’rith International – BBI), którego siedziba znajduje się w Waszyngtonie.

Naczelnym organem BBI jest międzynarodowa Konwencja, która zbiera się raz na dwa lata i na którą wszystkie loże mogą wysłać przedstawicieli. Wybiera ona międzynarodowego prezydenta. Tradycyjnie Prezydent jest ze Stanów Zjednoczonych. Podobnie BBE organizuje Konwencję co dwa lata.

Pośród wielu czynności podejmowanych przez B’nai B’rith najbardziej widoczną jest działalność mająca na celu zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej i antysemityzmu i obronę praw człowieka. Jest to tradycja której początki sięgają do pierwszych lat organizacji. Już w latach sześćdziesiątych XIX wieku B’nai B’rith brał czynny udział w akcji międzynarodowej mającej na celu zapewnienie praw obywatelskich Żydom w Rumunii, którzy tych praw byli pozbawieni po otrzymaniu przez ten kraj niepodległości w r. 1866. W r.1913 B’nai B’rith stworzył specjalną organizację anty-rasistowską, Anti-Defamation League (ADL), która działa obecnie jako organizacja niezależna i cieszy się dużym poważaniem w Stanach Zjednoczonych i w innych krajach. Jako przykład tego typu akcji w ostatnim okresie można wspomnieć działalność B’nai B’rith w różnych krajach europejskich w celu zwrócenia uwagi władz państwowych i opinii publicznej na niedopuszczalne cechy podręczników szkolnych używanych przez Władzę palestyńską, pełnych nienawiści do Izraela i do narodu żydowskiego w ogóle. Na skutek tej akcji Parlament Europejski przyjął uchwałę zabraniającą zużycia zasobów budżetu Unii Europejskiej do finansowania tych podręczników.

W ramach tych działań B’nai B’rith utrzymuje kontakty, na szczeblu krajowym jak i międzynarodowym, z władzami państwowymi, placówkami dyplomatycznymi, członkami parlamentów i władz samorządowych, organami masowego przekazu. Jest on również obecny w organizacjach międzynarodowych. B’nai B’rith jest uznany jako organizacja pozarządowa utrzymująca oficjalne stosunki z Organizacją Narodów Zjednoczonych, Organizacją Narodów Zjednoczonych do spraw oświaty, nauki i kultury (UNESCO), Radą Europy i Organizacją Państw Amerykańskich i utrzymuje także stosunki z organami Unii europejskiej.

Inne pola działalności B’nai B’rith dotyczą akcji humanitarnej i kultury. Jako przykład można przytoczyć pomoc finansową i materialną (żywność, lekarstwa), jaką B’nai B’rith okazuje niektórym gminom żydowskim
w Europie wschodniej, dzięki zasobom, które sam zbiera tudzież dotacji, którą otrzymał od rządu holenderskiego..

Istnieje także organizacja młodzieżowa B’nai B’rith, pod nazwą „B’nai B’rith Youth Organization” (BBYO). Jest ona zwłaszcza czynna w Stanach Zjednoczonych, ale również w niektórych krajach europejskich, np. we Francji.

Kilka słów o B’nai B’rith w Polsce

Na ziemiach polskich pierwsze loże B’nai B’rith powstały pod koniec XIX wieku, w zaborze pruskim (Katowice 1883, Poznań 1885, Chorzów 1903) i austriackim (Bielsko 1889, Kraków 1892, Lwów 1899). Loże te należały naturalnie do dystryktu VIII (Niemcy) lub X (Austria-Węgry). W b. zaborze rosyjskim loże powstały dopiero po odzyskaniu niepodległości (Warszawa 1922, Łódź 1926). Oddzielny dystrykt polski (numer XIII) został stworzony w r. 1924, z siedzibą w Krakowie . Prezydentem tego dystryktu był Leon Ader, adwokat krakowski, od jego stworzenia do r. 1937, kiedy zastąpił go Ludwik Rattler, również adwokat krakowski.

Według danych „Książki adresowej” członków B’nai B’rith, wydanej w Krakowie w r. 1937, istniało wtedy w Polsce 10 lóż do których należało 934 członków.

Istniały także loże kobiece i związki młodzieżowe. Należy wspomnieć, że kilka lóż istniejących poprzednio, m.in. w Bydgoszczy i w Toruniu, zostało rozwiązanych przed r. 1937 z uwagi na brak członków. Trzeba również podkreślić że istniały loże B’nai B’rith na ziemiach niemieckich przyłączonych do Polski w r. 1945 (m.in. kilka lóż we Wrocławiu) i w Gdańsku.

Nieliczna grupa członków B’nai B’rith w przedwojennej Polsce składała się w dużej większości z przedstawicieli elity społecznej i gospodarczej. Na liście członków znajdują się przede wszystkim przemysłowcy, kupcy, bankierzy i dyrektorzy przedsiębiorstw, adwokaci i lekarze. Jest wśród nich cały szereg znanych osobistości (np. Mojżesz Schorr i Majer Bałaban) oraz kilku senatorów i posłów na Sejm.

Działalność B’nai B’rith w Polsce przerwał dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z 22 listopada 1938 r. rozwiązujący organizacje masońskie w Polsce. Pomimo starań kierownictwa B’nai B’rith, które usiłowało dokazać że B’nai B’rith nie zaliczał się do masonerii, decyzja ta została również zastosowana do B’nai B’rith. Miało to przynajmniej jedną dodatnią konsekwencję: akta B’nai B’rith w Krakowie zostały zabrane przez Starostwo Grodzkie i prawdopodobnie dzięki temu ocalały, choć nie całkowicie (między innymi nie odnaleziono biblioteki) i nie zawsze w dobrym stanie. Zespół ten znajduje się obecnie w Archiwum Państwowym w Krakowie gdzie został on starannie zachowany, skatalogowany i opracowany.

B’nai B’rith Polska – Loża Polin

Polin to nazwa Polski w języku hebrajskim, oznaczająca ‘tutaj spocznij’. W 1492 roku Żydzi zostali wygnani z Hiszpanii, Portugalii i krajów niemieckich. Legenda żydowska głosi, że gdy uchodźcy dotarli do ziem polskich, nazwę kraju odczytali jako ‘Po lin’, biorąc to za dobry omen. W wyniku tego Żydzi osiedlali się masowo na gościnnej polskiej ziemi. Sam Isserles pisał o Polsce: “W tym kraju nie ma zawziętej nienawiści do nas, jak w Niemczech. Oby zostało tak nadal, aż do nadejścia Mesjasza”.

Stowarzyszenie ma na celu:

1. działanie na rzecz rozwoju społeczności żydowskiej,
2. obronę praw człowieka i wspieranie powszechnej tolerancji,
3. przeciwdziałanie antysemityzmowi, rasizmowi i innym formom ksenofobii,
4. utrwalanie społecznej pamięci o Zagładzie,
5. promowanie dobrych stosunków międzynarodowych i międzywyznaniowych, wspieranie pokojowego współistnienia, zwłaszcza między Żydami i nie–Żydami, tak w Polsce, jak i zagranicą,
6. przeciwstawianie się kampaniom nienawiści wobec Państwa Izrael,
7. pomoc ofiarom prześladowań etnicznych i terroryzmu,
8. wdrażanie w życiu publicznym zasad filantropii, honoru i odpowiedzialności obywatelskiej, w tym prowadzenie działalności charytatywnej z zakresu pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen, pomocy społecznej oraz działania na rzecz osób niepełnosprawnych, pomoc chorym i społecznie upośledzonym, wspieranie i ochrona ludzi starszych, owdowiałych i sierot,
9. wspieranie kultury, sztuk pięknych i nauk.

Stowarzyszenie realizuje powyższe cele poprzez:

1. propagowanie ich na forum publicznym, w tym poprzez wydawnictwa,
2. współpracę z osobami i instytucjami o bliskich Stowarzyszeniu celach, w kraju i zagranicą,
3. występowanie z wnioskami i opiniami do właściwych władz i urzędów, m.in. sądów i innych organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach związanychz celami Stowarzyszenia
4. docieranie z pomocą humanitarną do ofiar katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen,
5. odwiedzanie chorych i społecznie upośledzonych i udzielanie im pomocy,
6. organizacyjne i materialne wspieranie i ochronę ludzi starszych, owdowiałych i sierot,
7. opiniowanie i wspieranie finansowe i organizacyjne projektów bliskich celom Stowarzyszenia,
8. organizowanie spotkań, prelekcji, wystaw, koncertów oraz innych imprez publicznych,
9. ochronę interesów członków Stowarzyszenia,
10. fundowanie stypendiów.

Zarząd:

* Prezydent – prof. Andrzej Friedman
* Wice Prezydent – prof. Jan Woleński
* Sekretarz Generalna – Malka Kafka
* Skarbnik – Alicja Kobus
* Członek – dr Sergiusz Kowalski

Bnai Brith nie jest organizacją wolnomularską, choć wykazuje pewne podobieństwa do lóż wolnomularskich.

 

Wpisał: Administrator